Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: Dit gaat over mezelf. Ik ben een lastige leerling. Als kind was ik dat niet. Ik was de braafheid zelve en ik kon iets leuk vinden of niet; ik deed het braaf. Ik kon iets makkelijk vinden of moeilijk; ik deed het, zonder te mopperen.
Dat is ergens in de loop der jaren veranderd. Als ik iets saai vind, vind ik het heel moeilijk om dat te verbergen. Het allerergste vind ik het wanneer ik een cursus of opleiding volg en ik het idee heb dat ik zelf meer weet dan de docent.
Wat me ook uitermate frustreert, zijn cursusdagen waarop ik van alles zelf moet doen. Ik kom om iets te leren, ik hoop dat de docent me iets te vertellen heeft en ik hoor het graag. Af en toe even overleggen? Prima, maar mijn ervaring is dat je altijd minstens drie keer meer tijd krijgt om iets te overleggen dan je nodig hebt. En dát is het moment waarop ik gegarandeerd vervelend ga doen. Ik ga grapjes maken, tussendoor ander werk doen en al mijn sociale media worden weer eens goed bijgewerkt.
Tijdens nascholingen pak ik ook graag met enige regelmaat wat te eten. Totdat ik dus iemand trof die dat verbood. Die arme cursusleidster had waarschijnlijk niet in de gaten dat ze daarmee voor zichzelf de middagen met mij extra moeilijk maakte.
Tekeningetjes maak ik ook veelvuldig. Daar ben ik wel eens voor ‘bestraft’. Dat snap ik, maar is niet terecht, want hoe meer ik teken, hoe beter ik oplet. Dan heb ik de focus op de tekening en kan ik ondertussen luisteren. Als ik om me heen kijk, zie en hoor ik van alles en let ik totaal niet op.
Vaak volg ik nascholingen met collega’s. Ik weet van mezelf dat ik dan vervelend kan doen. Als ik vier uur lang met collega’s in een net iets te kleine ruimte moet luisteren naar dingen die ik al weet, dan moet ik oppassen. Ik weet dat sommige mensen zich aan mij storen tijdens nascholingen. Speciaal voor die mensen (en oké, een beetje voor de docent en mezelf) zoek ik een plek ver bij collega’s vandaan waarvan ik weet dat ik er een hele middag lol mee kan trappen.
Ik werd eens door een cursusleidster aangesproken op mijn gedrag. Dat is prima, maar dat het gebeurde om vier uur ’s middags, terwijl we om negen uur ’s morgens waren begonnen, viel bij mij niet helemaal lekker. Ik had de héle dag netjes op m’n stoel gezeten, keurig gedaan alsof ik oplette, geen enkele keer ongepaste grapjes gemaakt, niet één keer laten merken dat ik niets nieuws leerde en ik had de hele dag niets door de ruimte geroepen, maar nu ik vijf minuten voor tijd lollig werd, had ze er last van. Eh…ja. Vertel dan iets nieuws, alsjeblief, dan doe ik niet zo.
Want het kan dus ook anders. Ik volgde een scholing over het onderwijs aan kinderen met het Syndroom van Down. Ik was samen met een collega waar ik de hele dag mee zou kunnen lachen en grappen. Maar dat deed ik niet. De cursusleidster praatte, van ’s morgens tien tot ’s middags vier. Ik luisterde. Ik was geboeid. Om te voorkomen dat we af en toe een suikerdipje zouden krijgen, vulde de cursusleidster de hele dag onze bordjes met koek, snoep, chocola, enz. Ze vertelde me allemaal dingen die ik nog niet wist en ik schreef geconcentreerd alles op. Vol nieuwe ideeën en plannen reed ik vervolgens naar huis. Ik was deze keer geen vervelende leerling geweest. Maar lag dat aan die cursusleidster of aan mij? Het zal vast aan de combinatie van ons beiden hebben gelegen, maar ik zou bij haar nog zó tien dagen in de schoolbanken schuiven, als de makkelijke leerling die ik vroeger was.
Hoofdtaal 
Het is inderdaad wel zo prettig als je het gevoel hebt dat je echt iets leert. Je klinkt als een kritische leerling ; )
LikeLike
Veel leerkrachten zijn extra kritische leerlingen. En ja, ik ook;).
LikeLike
Grappig! Ik geef vaak workshops, en doe er alles aan om mijn publiek geboeid te houden. Interactief, leuke voorbeelden en mensen krijgen alle kans om mee te doen. Maar als mensen er doorheen gaan zitten kletsen omdat ze zich vervelen, daar kan ik redelijk fel op reageren. Niet in de laatste plaats omdat er dan ‘ruis’ ontstaat, waardoor ik moeite heb met filteren.
LikeLike
Het leuke is dat mensen dit bij mij ook niet hoeven te doen, bijvoorbeeld als ik een vergadering leid. Maar ik zorg altijd voor zo’n enorme hoeveelheid vaart dat niemand de kans krijgt om te klieren. Zoals de waard is… 😉
LikeLike
Precies! Ik jaag er redelijk wat informatie doorheen, op een leuke en interactieve manier. Maar dan moet je wel luisteren en meedoen!
LikeLike
Heel herkenbaar! Ik irriteerde me laatst weer gigantisch aan een vrouw die alles twee keer wilde horen. En steeds als de leraar zei dit is belangrijk dan schreef ze niks op. Ze haalde de cursus niet en was alleen maar aan het klagen daarover. Ze stelde me vragen omdat ze door had dat het gesneden koek voor me was en toen ik antwoord gaf onderbrak ze me want ze kon het even niet opslaan. Het tweede deel is ze naast me gaan zitten, opvallend, maar ze probeerde tijdens de toets af te kijken. Het is een andere vorm van klieren maar eigenlijk net zo irritant.
LikeGeliked door 1 persoon
Eh ja. Of van die cursisten die zichzelf graag horen praten. Beetje hetzelfde.
LikeLike
Ik vind het echt vervelend als je een vraag stelt aan de ‘leraar’ en die dan de vraag in de groep gooit: ‘Hoe zouden jullie het doen?’. I don’t care hoe iedereen het zou doen, ik wil het horen van de expert! Voor de rest ben ik wel een gemakkelijke leerling denk ik. Misschien wat passief. Ik wil gewoon luisteren en met rust gelaten worden. Je moet mij geen vragen stellen voor een hele groep, dat haat ik. Tekeningetjes maken helpt mij om dingen beter op te slaan om de een of andere reden en als ik mijn pc voor me heb, durf ik ook al eens het wereld wijde web verkennen maar ik heb toch altijd wel de belangrijkste dingen mee denk ik. Ik denk langs de andere kant ook wel vaak dat ik de info gewoon zelf had kunnen doornemen op een uurtje in plaats van een hele dag in een lokaal te zitten.
LikeLike
Oh, ja, dat laatste denk ik ook heel vaak! Beetje zonde van m’n tijd vind ik dat dan.
LikeLike
Doet me reuze denken aan de vroegere ouderavonden , daar werd van alles vertelt dat de ouders die betrokken waren bij de school van hun kinderen gewoon wisten. De andere ouders “wisten niets” en stelde allemaal vragen naar de bekende weg! Voor ons altijd volkomen nutteloos en irritant.
LikeLike
En voor de organiserende leerkrachten is dat minstens net zo irritant.
LikeLike
Ja logisch!
LikeLike
Haha hier is die dan! Weetje, hoe ik het lees denk ik vooral: wat heb je ‘saaie’ cursussen moeten volgen, en wat jammer dat die docenten weinig nieuws te vertellen hadden. Want wanneer het dus wél leuk gedaan wordt, en je leert wél nieuwe dingen, let je op en wordt je geïnspireerd 😀 Ik hoop dat er daar meer van komt in de toekomst 🙂
LikeLike
Zo zie ik het ook, maar de mensen om me heen zien het vooral als irritant😉.
LikeLike
Tja, eigenlijk moet je zorgen dat je niet in die saaie cursussen terecht komt toch? Verplicht leren werkt meestal niet volgens mij. Ik geloof niet in lastige leerlingen, wel in lastige docenten. https://www.chielvoerman.nl/zelfdenkende-leerlingen-en-falende-eindexamenleerlingen/
LikeLike
Ja, daar ben ik het helemaal mee eens. En ik geloof ook niet in lastige leerlingen hoor! Ik ben van mening dat we voor ieder kind net zo lang moeten zoeken naar het goede, dat ieder kind zich ook welkom voelt.
LikeLike