Boekenpraat: Zolang ik jou heb (Susan Crandall)

Het verhaal
Zomer 1963.
De negenjarige Starla woont al jaren bij haar oma in Mississippi. Soms komt haar vader op bezoek, maar die is vooral aan het werk op het olieplatform. Starla’s moeder woont al jaren heel ver weg om geld te verdienen in de muziekindustrie.

Starla vindt het leven bij haar oma zwaar. Oma wil een echte dame van haar maken, maar Starla houdt niet van een echte dame zijn. En de zoiets-doet-een-dame-niet-preek van oma kent ze inmiddels wel uit haar hoofd. Tijd voor verandering.

Starla besluit weg te lopen en op zoek te gaan naar haar moeder. Als ze daar eenmaal is, zal haar vader ook wel bij hen komen wonen en komt alles goed. Maar de reis is zwaar en blijkt veel en veel langer dan Starla had gedacht. Ze kan lopend haar moeder nooit bereiken. Dan krijgt ze een lift van Eula, een donkere vrouw. Hoewel Starla is opgegroeid met het idee dat je donkere mensen niet kunt vertrouwen, stapt ze toch bij haar in de auto. Daar is ook James, een blanke baby. Hoe komt die daar? Eula neemt Starla mee naar haar huis, maar Starla wil verder. Ze wil naar haar moeder.

Samen met Eula en James reist Starla de lange weg naar haar moeder. Dat blijkt echter niet zo eenvoudig, op stap met een donkere vrouw. Waarom eigenlijk niet? En wat zou Starla zonder Eula moeten? Of Eula zonder Starla? Welke geheimen draagt Eula met zich mee? Wie is nu eigenlijk je echte familie? Zit dat in bloedbanden en huidskleur of in liefde?

Mening
Ik heb erg genoten van dit boek. Het boek is geschreven in de ik-vorm vanuit het perspectief van de negenjarige Starla. Dat er maar één persoon aan het woord was, maakte voor mij dat het boek lekker vlot las. De gedachtewereld van Starla wordt humoristisch weergegeven. Starla is spontaan en ik ging daar als lezer helemaal in mee. Eén van mijn favoriete zinnen spreekt Starla uit tijdens haar (zoveelste, onterechte) huisarrest: “Dat rotjoch ging absoluut niet naar de parade kijken en dan op de terugweg hier langs fietsen met zijn zakken vol snoep, terwijl ik hier zat te smelten tot een hoopje dame!” Ik houd van deze kinderlijke verontwaardiging.

Daarnaast vond ik het confronterend om (opnieuw) een boek te lezen waaruit blijkt dat in Amerika huidskleur nog zo heel lang een grote rol heeft gespeeld.

Ik zou dit boek samenvatten als een boek vol angst, verdriet, liefde en vertrouwen.

Dit boek ook lezen?
Je vindt ‘Zolang ik jou heb’ bijvoorbeeld bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Zolang ik jou heb
Auteur: Susan Crandall
Uitgeverij: Mozaïek
Genre: Roman
Pagina’s: 380

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.