De laatste jaren heb ik niet zo goed naar mezelf geluisterd en daar betaal ik de prijs van vermoeidheid voor. Overprikkeling kan die vermoeidheid nog een beetje versterken. Toch word ik soms pas echt wakker op het moment dat ik ein-de-lijk mag gaan slapen. Niet grappig, wel goed voor bloginspiratie.
Vermoei(en)de dagen
Sinds een jaar ben ik van de middagdutjes. Ik moet ’s middags echt even slapen om de dagen vol te kunnen houden. Soms heb ik een energieke dag, maar zelfs (of misschien wel juist) dan ga ik ’s middags even naar bed om mezelf niet weer gelijk voorbij te rennen.
De vermoeidheid heeft mijn hypochondrie behoorlijk aangewakkerd. Nog steeds kan de vermoeidheid me heel bang maken, maar nu ik steeds meer logische (psychische) verklaringen krijg voor mijn vermoeidheid, kan ik het iets beter naast me neerleggen. Bovendien geniet ik van elke energieke seconde die ik heb.
Naar bed, naar bed…
Omdat ik een ritme aan wil houden, probeer ik niet al te vroeg naar bed te gaan. Toen ik nog werkte, lag ik er gerust om acht uur in, maar nu probeer ik dat te voorkomen. Soms moet ik echt moeite doen om mezelf ’s avonds na het eten wakker te houden. Dan breekt ein-de-lijk het moment aan dat ik naar bed mag en dan… wordt mijn hoofd wakker.
Het maakt niet uit of ik ’s middags wel of niet slaap (sterker nog, het lijkt erop dat ’s middags slapen zorgt voor een betere nachtrust dan ’s middags niet slapen), maar soms is mijn hoofd opeens wakker als ik eindelijk op bed lig. De hele dag ben ik dan duf geweest, maar zodra ik mag gaan slapen, besluit mijn hoofd dat het feest is.
De gedachten die dan komen, kunnen variëren. Het kan zijn dat ik opeens creatieve ideeën krijg of dat ik een baan wil zoeken. Meestal is het echter wat minder onschuldig en wordt de hypochonder wakker. Die praat me dan allerlei enge ziektes aan en ’s nachts gaat mijn verstand daar heel graag in mee. Na een kwartier in bed ben ik dan klaarwakker en doodsbang en weet ik dat ik slapen wel kan vergeten. Langzaam maar zeker tikken de uren dan weg en word ik steeds maar banger.
Slaap je niet dan rust je toch
Als kind was ik ook een slechte slaper. Mijn vader had de gewoonte om het cliché er dan in te gooien: “Slaap je niet dan rust je toch.” Dat vond ik onzin.
Mijn huisarts gooide hem er pas ook in, toen ik zei dat ik wel weer eens lekker wilde slapen: “Maar slaap je niet…” Ik liet hem de zin niet eens afmaken. Ik snap de theorie wel hoor, dat je ook kunt uitrusten zonder te slapen. Maar dat is wat anders dan dit. En dus maakte ik zelf zijn zin af: “…dan rust je in mijn geval ook niet, want dan word je gek van de angst en van de hypochonder die wakker is.” En ik blijf bij dat standpunt. ’s Middags een uurtje op de bank liggen zonder te slapen? Prima, dan rust je toch, denk ik. Maar niet als je doet wat ik ’s nachts doe. Dus na vandaag onderbreek ik iedereen die aan dit cliché begint en gooi ik die van mij erin: “Slaap je niet dan rust je ook niet.” Wie wil, mag ‘m overnemen.
Hoofdtaal 
Hahahah, ik doe helemaal mee met die zin ‘slaap je niet dan rust je ook niet’. Mijn moeder zei vroeger ook altijd tegen mij dat alleen even op bed liggen ook al kon helpen tegen vermoeidheid/griep, want ‘dan rust je ook uit’. Nou, echt niet dat ik uitrust en energie krijg van dat uitrusten; ik heb mijn slaap nodig.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat vervelend voor je! ’s Nachts is alles ook meteen 10 keer zo erg is mijn ervaring. Pas bij het ochtendgloren komen dingen dan weer in perspectief. En wat zou er gebeuren als je zou toegeven aan je vermoeidheid ’s avonds? Stel dat je dan gewoon naar bed zou gaan om te slapen? Slaap je dan wel, dan als je jezelf dat pas later toestaat?
LikeLike
Het probleem is: Als ik om zeven uur naar bed ga, denkt mijn hoofd om een uur of drie dat het ochtend is. Dat is ook niet zo’n succes… Maar het klopt wel ja, ’s nachts is de wereld een stuk vervelender dan overdag. De laatste tijd gaat het gelukkig weer iets beter, maar ik durf nog niet te hard (en vooral niet te vroeg) te juichen.
LikeLike
Ik heb tijdens nachtdiensten (aanslag op je lichaam) moeite met wakker blijven om een bepaalde tijd. Een paar minuten dutten werkte dan beter dat proberen wakker te blijven. Slapen is belangrijk veel mensen onderschatten het nogal en begrijpen dus ook niet dat je niet goed functioneert als het verstoord is.
LikeLike
O, dat snap ik helemaal. Nachtdiensten lijken me echt verschrikkelijk. En het belang van slapen ga ik ook steeds meer zien.
LikeLike
Ja, uitrusten was ik ook nooit zo goed in, vooral omdat het in mijn hoofd lange tijd toch niet rustig werd. Momenteel gaat het een stuk beter en heb ik ontdekt dat middagdutjes onderschat worden, soms is een powernap gewoon echt net wat ik nodig heb haha.
LikeLike
Ik kan niet zonder hoor. Middagdutjes zijn m’n beste vrienden😉.
LikeLike
Ben het hartgrondig met je eens!
Ik ben geen goede slaper. Vaak doe ik een geleide meditatie of mindfulnessoefeningen als ik niet kan slapen maar als dat niet helpt, ga ik er even uit. Ik pieker weliswaar niet als ik wakker lig maar ook van denken aan leuke en fijne dingen krijg ik een ‘druk’ hoofd. Dan is in bed blijven liggen niet prettig.
LikeLike
Ik ga er soms ook even uit. Het probleem is bij mij alleen dat ik zo ‘lekker’ bezig ben dat ik er veel te lang uit blijf en alleen maar wakkerder word…
LikeLike
Voor mij geen middagdutjes , dat lukt me niet. Ik kan wél makkelijk in de avond op de bank voor de buis weg zakken, zo lekker lukt dat boven in bed dan niet helemaal maar ik val wél altijd bij de TV in slaap. Gewoon gaan liggen om te slapen levert alleen maar nadenken en tobben op, bij al 5 x herhaalde crimi’s ben ik zó onder zeil.
LikeLike
O haha, grappig. Alleen word je dan niet heel erg wakker als je jezelf naar bed moet verplaatsen?
LikeLike
Nee let nou op, ik ga naar bed en zet d’a’ar de TV op de sleetimer. Op de bank in slaaap vallen is heerlijk maar niet handig. dus dat doe ik niet , altijd in bed.
LikeLike
Ahaaaa, nu heb ik ‘m. Dan is het heerlijk ja!
LikeLike
Ik heb altijd zo een hekel aan mensen die elkaar maar napraten zonder na te denken of het wel klopt.
Dan heb ik het over dat cliche over niet slapen maar wel rusten.
Ik ben een paar jaar geleden gestopt met piekeren in de nacht.
Ja dat heeft jaren geduurd hoor en er moest heel wat veranderen voordat dat ging lukken maar ik pieker niet meer.
Ik herken het wel wat je schrijft hoor al die ellende die begint zodra je gaat liggen en het ligt uit doet.
Daar rust je zeker NIET uit, integendeel.
Wel heb ik steeds nachtmerries en daar baal ik wel weer van want ik kan daar echt de hele dag last van hebben en het gaat bijna altijd over mijn familie, de kwelgeesten die ik uit mijn leven moest bannen om rust te krijgen maar nu komen ze dus in de nacht.
lieve groetjes
LikeLike
Oh, nachtmerries zijn weer een ander drama ja. Daar kun je ook zo doodmoe uit wakker worden.
LikeLike
Stiekem kan ik ook genieten van middagdutjes… vooral in de winter op een koude regenachtige dag. Ik probeer elke dag op tijd te gaan slapen, zodat ik zeker mijn nachtrust heb. Want ik voel, hoe ouder ik word hoe meer rust mijn lichaam nodig heeft.
LikeGeliked door 1 persoon
Soms helpt het wel om te rusten (in plaats van te slapen), maar dat neemt niet weg dat we óók gewoon een minimaal aantal uren slaap nodig hebben, inderdaad.
Als iemand die minstens een half uur tot een uur nodig heeft om in slaap te vallen, zijn middagdutjes voor mij niet echt weggelegd. (Al deed ik het wel regelmatig toen ik in Polen woonde. Een hoop nieuwe indrukken én 1 of 2 stapavonden per week. Tsja, dan wil een middagdutje wel lukken. 😛 )
Heel jaloersmakend, die mensen die binnen 10 minuten in Dromenland kunnen zijn…
LikeLike
Ik slaap ook niet zodra ik ga liggen, maar dat houdt me niet tegen om middagdutjes te doen. Als ik een wekker zet, zorg ik alleen wel dat ie op minstens een uur staat, anders heb ik er niks aan;).
LikeLike