Naar de inhoud springen
  • Home
  • Over
  • Contact
  • Privacy
  • Wachtwoord

– hersenspinsels, boekbesprekingen en meer –

Autisme en overprikkeling

15/08/201909/01/2020Categorieën Autisme, Psychische gezondheidAutisme, autisme bij vrouwen, maar je ziet er niets van, overprikkeling, vrouwen met autisme

Voor ‘Maar je ziet er niets van’ schreef ik een gastblog over autisme en overprikkeling.

Klik op deze link als je die blog ook wilt lezen.

Dit delen:

  • Twitter
  • Facebook
  • Pinterest
  • WhatsApp

Vind ik leuk:

Like Laden...

Berichtnavigatie

Vorig bericht De hobby van elke huisarts
Volgend bericht Even geduld a.u.b.

Welkom!

Leuk dat je mijn blog bezoekt. Ik ben Naomi, een dertiger met een hoofd dat altijd bruist van de ideeën. Ik schrijf al mijn hele leven graag en veel. Bijkomend voordeel is dat dat wat rust creëert in mijn hoofd. Na een lange zoektocht en een heleboel labels die me net niet pasten, kreeg ik de diagnose autisme. Ik blog meestal over mijn hoofd, maar altijd vanuit mijn hart.

Je zult hier van alles vinden: Leuke verhaaltjes, boekrecensies, serieuze(re) stukken en ervaringen in de GGZ.

Omdat een beetje humor mij niet vreemd is, is het goed om ook bij de serieuze(re) stukken hier en daar een korreltje zout toe te voegen.

Ken je mij persoonlijk en lees je mee? Dat vind ik leuk. Ik vind het nóg leuker als je dat even aan me laat weten.

Zoeken

Voer je e-mailadres in om deze blog te volgen en om per e-mail meldingen over nieuwe berichten te ontvangen.

Categorieën

  • Boekenpraat
    • Non-fictie
    • Roman
    • Thriller
    • Wat niet in 'n genrehokje past
    • Young Adult
  • Geloof
  • Huishoudperikelen
  • Onderwijs
  • Polderplaatjes
  • Psychische gezondheid
    • Autisme
    • Hypochondrie
    • Rouw
    • Wat niet achter 'n label past
  • Van alles wat

Instagram

GEINTJE MOET KUNNEN!? - Zit er een grens aan humor? Wat mij betreft niet. Ik maak het liefst overal grappen over, want humor is mijn belangrijkste manier van 'overleven'. Als er moeilijke dingen gebeuren, ga ik het heus niet ontkennen en ja, ik neem het serieus, maar een geintje moet kunnen, vind ik. Toch denk ik tegenwoordig wat beter na, want ik kwam erachter dat niet iedereen mijn humor kon waarderen. Is humor dan toch begrensd?
THRILLER - De thriller 'Niemand zeggen' van M.J. Arlidge is het tiende deel in de serie rondom inspecteur Helen Grace. Opnieuw is Arlidge erin geslaagd een gekmakend goed, spannend verhaal te schrijven. Als lezer krijg je zicht op verschillende kanten van de zaken die spelen en toch heb je Grace nodig om de zaken op te lossen. Daarnaast is het stuk spanning binnen de muren van het bureau een interessante toevoeging aan het verhaal. Wat mij betreft weer een zeer geslaagd deel in de serie en ik verwacht, gezien het slot, opnieuw een vervolg. Wat mij betreft kan het niet snel genoeg komen!
VAKANTIE OF ZIEK? - Op het moment dat ik overprikkeld ben of dat er veel gebeurt in mijn leven, heb ik eigenlijk nog maar behoefte aan één ding: rust. Het probleem is alleen dat ik het moeilijk vind om die rust ook echt te nemen. Want ja, ik werk niet, dus dan heb ik toch al rust?
OORLOGSROMAN - De roman 'Noem geen namen' van Astrid Sy geeft een reëel beeld van het verzetswerk tijdens de Tweede Wereldoorlog in en rond de Joodsche Schouwburg en de bijbehorende Crèche in Amsterdam. Astrid Sy beschrijft in de hoofdpersonages Rosie en Kaat hoe jonge mensen hun leven op het spel zetten om kleine kinderen uit de handen van de Duitsers te kunnen houden.
HERSENLOOS ONTSPANNEN - Hoe cool is dit! Kleuren zonder nadenken. Eén stift pakken en gewoon de lijnen inkleuren met dit als resultaat.
VROEGER BESTOND AUTISME OOK - Autisme is tegenwoordig wel een beetje 'hip', lees ik soms. Ergens snap ik zo'n uitspraak wel. Het lijkt wel of je inderdaad steeds vaker hoort dat mensen de diagnose autisme hebben. Hoe zit dat eigenlijk? Kloppen die diagnoses dan wel? Vroeger functioneerde iedereen gewoon en waren er geen diagnoses. Zijn diagnoses dan misschien het probleem? Ik zet mijn hersenspinsels hierover vandaag op een rijtje.
IN DE STAD - Mijn favoriete kinderboekenschrijver W.G. van de Hulst zou een verhaal zo kunnen noemen: "Van een klein vrouwtje in een grote stad." Toch gaat het vandaag niet over een verhaaltje van mijn grote held, maar over mij. Ik ben namelijk dat kleine vrouwtje en ik was in een grote stad. Het duurde maar even, maar het was reden genoeg voor een blog.
ROMAN(CE) - In de roman 'Flirt' van Lisette van de Heg staat het huwelijk van Laura en Johan onder hoogspanning. Laura ontmoet een man die haar geeft wat ze nodig lijkt te hebben en zet alles op het spel. Het gevolg is dat ze zoekt naar wie ze is: voor zichzelf, voor haar man, voor haar flirt, voor God en voor haar kind.
ZO - "Ik bel je zo terug," zei de vrouw aan de andere kant van de lijn. Dat was geen probleem, vond ik. 'Zo' duurt niet lang toch? Het was etenstijd, dus ik besloot mijn eten klaar te maken en dan zou ik daarna weer lekker naar buiten kunnen of andere dingen doen. Tik-tak, tik-tak, tik-tak. Na vier uur vroeg ik me af: Wanneer is 'zo'?

Twitter

Mijn tweets

Meer zien/lezen?

  • Twitter
  • Instagram
  • Pinterest
  • Facebook

Archief

Follow on WordPress.com
Blog op WordPress.com.
  • Home
  • Over
  • Contact
  • Privacy
  • Wachtwoord
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
%d bloggers liken dit: