Bloggen, dat is toch dat je af en toe een leuk stukje schrijft en het dan online gooit? Dat is ongeveer hoe de meeste mensen denken over bloggen. Ik startte begin dit jaar mijn blog en wist dat het veel meer was dan af en toe een leuk stukje schrijven en online gooien. En toch, na jaren uitstellen, was het moment eindelijk daar. Nu, bijna een jaar later, voel ik me op sommige momenten zelfs echt een blogger.
Wat doet die zooi hier?
Tegenwoordig publiceer ik af en toe een fotootje bij mijn blogs. In het begin was dat heel sporadisch, maar sinds kort wil ik in ieder geval bij mijn boekrecensies een foto. Ik kwam namelijk een keer een boekrecensie van mezelf op Facebook tegen en vond het toen toch wel gek dat er een kleurplaat bij stond als foto. Voortaan dus maar een foto van het boek, besloot ik. Simpel, dacht ik. Ik pak het boek en mijn telefoon en ik schiet een foto. Ha, grapje. Het boek moet er wél goed op staan natuurlijk en het is toch stiekem ook wel leuk als er dan nog wat attributen liggen. Zo betrap ik mezelf er dus ineens op dat ik ‘rommel’ sta te maken om de perfecte foto van een boek of een pagina in mijn bullet journal te maken. Er gaan dan bijvoorbeeld kaarsjes aan. Precies ja, ik heb nooit kaarsjes aan. Het draait op mijn blog om de tekst, maar toch vind ik het leuk om af en toe ook wat met foto’s te doen. Op die momenten voel ik me even een echte blogger.
Inspiratie is overal!
Overal in huis zwerven ideeën voor blogs. Ik heb een boekje waarin ik ze opschrijf. Nou, dat valt mee hè? Nee, dat valt niet mee. Er is namelijk meer. In mijn telefoon staat altijd een notitie open voor het geval ik op straat loop (of in een wachtkamer zit!) en er ineens een blog door mijn hoofd gaat. Dan is er nog mijn boekje met de weekplanning. Daarin bevinden zich ook wat ideeën. In WhatsApp staan er nog meer en tot slot is er nog een word-document waarin ideeën als ze op komen borrelen gelijk vrij ver worden uitgewerkt.
Oja, en wat te denken van het feit dat je opeens o-ver-al inspiratie ziet voor een artikel? In wachtkamers, onderweg, tijdens je wandeling, op een verjaardag, in de winkel. De blogs liggen voor het oprapen.
Hoe weet hij/zij dat?
Er zijn ook momenten dat ik me een beetje een vertwijfelde blogger voel. Dan zit ik op een verjaardag of sta ik met de buurman te praten en hoor ik iets voorbij komen waarvan ik denk dat ik het niet heb gezegd, maar wél heb geschreven. Is die ander dan dus een lezer? Ik durf het niet te vragen, want ja, ik wil ook niet vreemd overkomen. Toch vraag ik me na weken nog steeds af waarom mijn buurman zei: “Ja, die is ook autistisch.” Waarom ook? Ik ook, maar dat heb ik hem nooit verteld.
Helaas, dit kan ik niet delen
Tot slot gebeuren er vrij regelmatig dingen die wel leuk zouden zijn om te delen, maar die vanwege privacy van mezelf en/of de mensen om me heen niet gedeeld kunnen worden. Dat zijn de momenten waarop heel snel door mijn hoofd schiet: O, dit wordt een leuke blog! Vervolgens realiseer ik me dan dat het niet gepubliceerd kan worden. Ach ja, keuzes maken hoort ook bij het leven van een blogger.
Af en toe voel ik me dus een ‘echte’ blogger. En zal ik je eens wat zeggen? Die rol bevalt me wel!
Hoofdtaal 
Je bent zeker een echte blogger! Ik heb ook overal ideeënlijstjes. Eens in de zoveel tijd pleur ik alles in een Excel-bestand in OneDrive.
LikeLike
Nou, ik werk ze vaak snel uit. Maar dat betekent ook dat mijn blog voor Blue Monday al ingepland staat:).
LikeLike
Zo leuk om te lezen en tegelijkertijd ook zo herkenbaar. Ik voel me ook echt een typische blogger wanneer ik iedereen ophoud omdat ik ‘even snel een foto moet maken’, of wanneer ik me volledig afzonder om even kort een idee uit te schrijven op mijn telefoon. En inderdaad, wanneer de kamer vol troep ligt om de ‘perfecte’ flatlat te schieten voel ik me ook echt een blogger.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb ook meer dan een jaar gewacht voor ik ein-de-lijk met die boekenblog online ging. Ik blog al jaren nu eens regelmatig dan weer niet op een andere plaats en in het Engels, maar ik wilde ook in het Nederlands schrijven. En iets doen met die boeken die mijn leven zo kleuren, daar meer tijd en aandacht aan geven. Alleen schrijf (en eerlijk gezegd: lees) ik niet zo graag recensies, dus was het even zoeken naar een manier om er een lijn in te krijgen. Ik heb ook een hele lijst ideeën, alleen… soms kan ik daar naar zitten staren en dan komt het niet. Als in: echt niet. Bij mij werkt het dus echt meer in vlagen. En dat met die foto’s heb ik nu ook… maar deftige flatlays trekken heb ik opgegeven. Kruipt gigantisch veel tijd in en dan ben ik nog niet tevreden. Petje af voor wie dat wel doet dus!
LikeLike
Ideeën moeten bij mij ook niet te lang op een lijstje staan, want dan weet ik niet meer wat ik eigenlijk wilde zeggen. Veel ideeën die lang wachten, worden dan ook nooit uitgewerkt;). Echte flatlays zullen mij geloof ik ook nooit gaan lukken. Maar goed, ieder z’n ding en inderdaad respect voor de mensen die dat wel kunnen!
LikeLike
Leuk hoe zo iets kan groeien in een jaar tijd! En herkenbaar hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Misschien ben ik dan toch een a-typische blogger, ik maak nooit aantekeningen , schrijf nooit blogideetjes op maar maak wél overal foto’s van die ik dan vaak niet gebruik. Vrijwel al mijn logjes schrijf ik voor de vuist weg maar natuurlijk rommelt er wél altijd van alles in mijn hoofd dat er dan ineens zómaar uitrolt wanneer ik een logje wil maken.
LikeLike
Ja, en omdat ik niet tegen dat gerommel in mijn hoofd kan, schrijf ik dus wel alles op😉
LikeLike
Dat zal het zijn, en je bent heel duidelijk niet de enige hoor die ideetjes op schrijft.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk geschreven en zo waar. Mensen denken vaak dat bloggen even een stukje schrijven is maar weten niet dat je tijden bezig bent voor een artikel geschreven is. Ik vind het ook nog steeds heel raar als mensen zeggen ‘ dat las ik op je blog’ dan denk ik altijd even ‘wauw’
LikeLike
Ja, dan word ik spontaan verlegen, als mensen zeggen dat ze iets op m’n blog zagen.
LikeLike
Grappig hoe er (inderdaad) een groot verschil is tussen “een blog hebben” en “je een echte blogger voelen”. Ik heb mijn blog al ruim vijf jaar maar ik voel me pas sinds dit jaar – af en toe – een echte blogger. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk geschreven, dus blijven bloggen en met een fotootje. Dat maakt je bericht helemaal af .👌
LikeGeliked door 1 persoon
Het is ook een erg leuke rol! En afbeeldingen bij je blogposts kan ik erg aanraden. Het maakt het voor mensen ook veel leuker een aantrekkelijker om ze te delen met anderen : )
LikeLike
Ja, het doet toch wat. Ik probeer sinds vorige week overal een fotootje bij te doen en dat is toch wel erg leuk.
LikeLike
Heel herkenbaar! Zeker al die rommeltjes maken om de perfecte foto te maken 🙂 En als ik m’n foto’s van nu weer vergelijk met m’n foto’s van 1 jaar geleden, schaam ik me ervoor. Over een jaar vind ik vast de foto’s van nu niet mooi meer 😉 Ga vooral door met bloggen, ik geniet ervan!
LikeLike
Ja, dat klopt ook ja. Ik heb dat al met teksten van begin van het jaar. Soms pas ik hier en daar stiekem wat aan, als ik bijvoorbeeld link naar een oud blogje;).
LikeLike
Ik ben geen echte blogger denk ik.
LikeLike
Je blogt, dus echt wel😉.
LikeLike
Het blijft super leuk dat bloggen! Hier ook soms lastig qua bewust bloggen, dat ik ‘leuke’ dingen en foto’s niet kan delen. Maar sta er nog steeds achter 🙂
LikeLike
Ja, ieder moet daarin voor zichzelf de juiste keuze maken. Ik sta ook nog steeds achter de mijne.
LikeLike
Heel leuk geschreven, Naomi. Boeken show ik op mijn blog gewoon met een witte achtergrond. Als ik een foto op Instagram wil zetten, komen er wel attributen aan te pas, haha. Ik verbaas me er soms over als vrienden vertellen wat ze op mijn blog hebben gelezen, want van veel vrienden weet ik niet eens dat ze mijn posts lezen.
LikeLike
O, dat kan dus ook nog, dat er veel meer mensen ‘uit het echte leven’ meelezen dan ik weet. Ik denk altijd dat ik het wel weet, maar ja…
LikeLike
Haha, leuk om te lezen. Heb jij soms ook, dat je de blog móet gaan schrijven en wel nu direct, omdat de zinnen je hoofd uitrollen, precies kloppend, en je ze kwijt bent als je niet snel gaat opschrijven?
Heerlijke momenten, behalve midden in de nacht, onder de douche of als je op een jengelend kind moet passen. 😉
LikeLike
Zeker wel! En dat overkomt me dus ook geregeld ’s nachts (blog daarover morgen online;)), maar vanmorgen had ik het bijvoorbeeld toen ik lekker buiten liep te wandelen. Snel laptop aan thuis, want voor je ’t weet komt het er niet meer uit zoals het in je hoofd zit.
LikeLike
Het maakt niet uit waarover we schrijven… we zijn allemaal bloggertjes onder elkaar 😉
LikeGeliked door 1 persoon