Over smaak valt (niet) te twisten

Over smaak valt niet te twisten, zeggen ze. Over smaak valt natuurlijk wel van alles te zeggen. Ik heb een nogal uitgesproken voorkeur voor en afkeer van bepaalde smaken. Dat gaat verder dan alleen smaak en weegt het zwaarst op het gebied van drinken, gek genoeg.

De kracht van geur

Geur doet bij mij heel veel. Dat kan positief en negatief zijn. Ik vind koffie bijvoorbeeld heerlijk ruiken. Het roept bij mij een huiselijk gevoel op. Ik zou het liefst de dag beginnen met een kopje koffie, gewoon alleen al voor de geur en het knusse gevoel dat ik daar dan bij krijg. Beetje jammer dat ik het écht niet lust. Ik heb het geprobeerd hoor, heus waar. Meerdere keren zelfs, maar koffie en ik passen niet bij elkaar.

Toch kan een geur me ook tegenstaan en daarin kan ik vrij ver gaan. Geur kan echt iets van walging bij me oproepen. Ik heb dat bijvoorbeeld met de geur van drankjes die ik moet drinken voor ik een darmonderzoek krijg. Als ik alleen al aan die geur denk, kan ik misselijk worden. Het ruikt naar mierzoete sinaasappelsnoepjes. Zo’n oranje fruitmentosje, een beetje dat idee. Daar smaakt het dus ook naar. Of toch niet. Het smaakt zoals een drankje niet hoort te smaken en er zit allerlei poeder in. Vroeger heb ik die mentosjes veel gegeten. Tegenwoordig geef ik de oranje exemplaren liever weg. Ze herinneren me namelijk aan dat vieze drankje.

Bij mijn laatste darmonderzoek had ik een ander drankje. Het rook anders. Ik maakte het klaar en was blij. Ik ging niet over mijn nek van de lucht, dus dit zou ik kunnen. Grapje. Dit smaakte zogenaamd naar citroen, denk ik. Geen idee eigenlijk, want ik gooide er een enorme hoeveelheid limonade door. Nee, dat mag niet, maar ’t kán hoor mensen, geen enkel probleem. Neem dat maar aan van deze ervaringsdeskundige.

De smaak

Die drankjes die je voor een darmonderzoek moet drinken, zijn bij mij geen succes. Ik ga er gegarandeerd van overgeven. Dat komt omdat het gewoon écht heel smerig is en omdat mijn maag het niet verdraagt. Toch?

Ja, daar komt het van. Maar het komt door meer. Het is bij mij ook een kwestie van herinneringen. Ik vind het serieus heel vies. Daar kwam ik de eerste keer achter. Toen ik binnen een week weer dreigde een vervolgonderzoek te krijgen, raakte ik in paniek van het idee dat ik dan weer een vies drankje zou moeten drinken. Niet alleen vanwege de smaak, maar ook vanwege de herinnering. Het smaakt zoals het niet hoort te smaken. Het voelt in je mond zoals het niet hoort te voelen. En dát is ’t probleem. Behalve dat mijn maag het spul niet verdraagt, gaat mijn hoofd er ook mee aan de haal. Dat wist ik wel, maar de laatste keer deed mijn psycholoog ook nog even een duit in het zakje. Zou het iets met mijn autisme te maken kunnen hebben? Laat dat nou net zijn wat ik zelf ook had bedacht. Ik ben gevoelig voor smaken, texturen, prikkels en herinneringen. Dus ja, ik vrees dat het tussen die drankjes en mij nooit meer goed gaat komen.

Wat doet ze?!

Oja, en een kleine bekentenis dan nog. De laatste keer maakte ik mijn drankje in een maatbeker. Ik liet mijn moeder die maatbeker leeggooien (want nee, ik dronk de gifbeker niet leeg). Om iets van mijn afkeer te snappen, rook ze even aan het drankje. Niet even hè, maar gewoon écht. Neus boven die maatbeker en ruiken. Ja, echt hoor, ik gruwelde al toen ik het haar zag doen. Maar ze róók er dus aan en ging niet eens overgeven! En ik? Ik beken dat ik die maatbeker sindsdien niet meer heb gebruikt. Het idéé!

18 gedachten over “Over smaak valt (niet) te twisten

  1. Ik lust ook echt geen koffie, al zou ik soms om de gezelligheid ook wel willen dat ik het wel lust. Maar de geur van koffie doet me niks, dus die kan me ook niet verleiden.

    Like

  2. Als je zo van koffiegeur houdt, waarom dan niet een geurkaars of wax melt met koffiegeur gebruiken? Dan heb je dat knusse geurtje, zonder dat je koffie hoeft te drinken.

    Like

      1. Ik ben zelf fan van de geuren van Pure Soap, maar je kunt natuurlijk ook een keer in de winkels gaan snuffelen (als er verder niemand in de winkel is :-p )

        Geliked door 1 persoon

  3. Ik heb dat ook met koffie! Ik vind gemalen koffie zo lekker ruiken maar ik lust het echt niet. Ook al een paar keer geprobeerd maar nee, geef mij maar thee of warme choco. Dat drankje lijkt me op zich niet super vies maar kan me wel inbeelden dat het vies wordt omdat het voorafgaat aan je darmonderzoek. Ik heb dat met ananassap. Ik werd in 2017 echt heel erg ziek door een voedselvergiftiging en had toevallig ook ananassap gedronken (was daar niet ziek van trouwens) maar toen moest ik overgeven en brr, nee als ik nu ananassap ruik moet ik er weer aan denken en word ik ook vanzelf misselijk.

    Like

    1. Dat kan ik me helemaal voorstellen, dat je geen ananassap meer hoeft. En inderdaad, het is misschien vooral een psychisch vies drankje. Maar ja, ik hoef gelukkig pas over drie jaar weer;).

      Like

  4. Op zich wel logisch dat de geur zo meespeelt, want zonder geur proef je eigenlijk niks. Maar, ja. Drinken moet ook de goede consistentie hebben ( eten trouwens ook ). Dus geen vieze ( poeder )klonten er in. Of vel er op, brr….. !

    Like

  5. Geuren kunnen ook een enorme trigger zijn voor herinneringen is mijn ervaring. Net als muziek trouwens. Die kan ook een deur openen naar allerlei herinneringen.

    Like

  6. O ja héérlijk de geur van verse koffie maar mij smáákt koffie ook prima. heb wel met haring hetzelfde als jij met koffie, haring vind ik heerlijk ruiken maar smerig smaken.
    De lucht van de darmonderzoek drankjes ken ik, een beet wee luchtje ook wel. Henk had nooit een probleem met de smaak maar met de hoeveelheid, hij is een slechte drinker en verdronk zowat zélf met al die liters. Werd er inderdaad ziek van en zijn nadat hij genezen verklaard was gestopt met de controle onderzoeken om de drie jaar.

    Like

    1. Ja, een wee luchtje. Dat is een prima omschrijving. En inderdaad, van alleen al de hoeveelheid zou je ook misselijk worden. Smaakje of niet.

      Like

  7. Oh , dit geloof je vast niet.
    Koffie, ik drink het nooit, vind het heerlijk ruiken en eet de slagroom er soms vanaf bij Hans.
    Maar drinken, no way!!!

    Like

Reacties zijn gesloten.