De laatste weken dacht ik veel na over balans en over ja zeggen tegen het één en nee tegen het ander. Dat is niet altijd makkelijk, maar vaak betekent nee zeggen tegen het één ook ja zeggen tegen het ander. Vanwege snelle overprikkeling is het voor mij belangrijk om mijn keuzes goed af te wegen. Belangrijk én moeilijk.
Energievreters
Er zijn van die activiteiten die heel veel energie van me vragen. Meestal zijn dat activiteiten waarbij sociale vaardigheden komen kijken. Vooraf zie ik daar al tegenop en achteraf ben ik versleten. Ik heb mezelf lang verteld dat dat wel een keer over zou gaan. Anderen vinden dat toch ook leuk? Waarom ik dan niet? Inmiddels weet ik dat ik mijn leven (vooral vanwege autisme) moet doseren. Een leven dat bol staat van afspraken is niet een leven dat ik vol kan houden. Voor mij (voor wie trouwens niet?) is het dus belangrijk om te kijken naar energievreters en om zulke activiteiten waar mogelijk te vermijden.
Is dit het waard?
In de maand december gingen er redelijk wat ontmoetingen met familie voorbij. Heel erg leuk, maar ook heel erg vermoeiend. En toch is het dat hélemaal waard. Ik weet inmiddels dat ik er moe van word, maar ik geniet van het moment en ik plan daarna (minstens) een dagje in om bij te komen. Als ik dan moe ben, lukt het me meestal om mezelf te vertellen: Niet zeuren. Dit was de prijs die je zou betalen voor de fijne momenten.
Dat soort ontmoetingen zijn het dus helemaal waard. Dat zijn dingen waar ik ja tegen zeg. Sommige dingen zijn een dag bijkomen echter niet waard.
Dit wil ik niet meer
Het was al járen een terugkerend onderwerp van gesprek. Ik at elke week met wat andere vrouwen. Eén van ons kookte, de anderen schoven aan. De anderen vonden het heerlijk. Ik vond het gezellig, maar ik zag er ook elke week tegenop én ik was na afloop doodmoe. Het is regelmatig gebeurd dat ik tegen de huisarts zei dat ik die avond nog moest gaan eten en dat ik het niet zag zitten. Hij adviseerde me dan om af te zeggen en even goed voor mezelf te zorgen. Even geen prikkels. Maar ja, een week later ging ik dan toch weer.
Het ging steeds meer wringen. Op dagen dat ik met deze vrouwen at, kon ik geen andere afspraken maken. Dat was dan te vermoeiend. Dat betekent dus dat ik één dag in de week ‘kwijt’ was en geen afspraken kon maken met de mensen die écht belangrijk voor me zijn. Deze vrouwen zijn niet mijn beste vriendinnen. Het zijn eerder kennissen. Ik besloot dat het tijd was om keuzes te maken. Ik stopte, na zorgvuldig wikken en wegen, met het wekelijks met elkaar eten. Maar ja, ik vond het nogal een keuze. Wat betekent die ‘nee’ dan?
Nee betekent ook ja
Ik besprak het met mijn psycholoog en huisarts. Beiden vonden dat ik een verstandig besluit nam door te stoppen. Niet om het stoppen op zichzelf. Vooral om de ‘gevolgen’ die ik voor mezelf op een rijtje had gezet.
‘Nee’ tegen dit betekent namelijk ‘ja’ tegen mezelf en tegen de mensen die echt belangrijk voor me zijn. Daarnaast betekent het iets heel ‘spannends’. Ik zou zo graag weer naar een Bijbelstudiegroep gaan. Dat kost veel energie en dat weet ik. Daarom ga ik al drie jaar niet. Vaak viel het eten op dezelfde dag als de Bijbelstudie. Door te stoppen met het eten, kan ik misschien af en toe weer naar Bijbelstudie. Dat zou ik zó graag willen.
‘Nee’ tegen dat eten met elkaar betekent dus ook ‘ja’ tegen veel andere dingen. Dingen die belangrijker voor me zijn. Ik vind het lastig, want op de korte termijn is het even pijnlijk. Het is afscheid. Op de lange termijn biedt het echter mogelijkheden en voor die mogelijkheden wil ik gaan. Zo probeer ik mijn leven steeds meer in te richten op een manier die voor mij ‘leefbaar’ is. Leerzaam, pittig én belangrijk.
Hoofdtaal 
Mooi geschreven, Naomi. Vroeger vond ik het lastiger om ‘nee’ tegen dingen te zeggen dan tegenwoordig. Tuurlijk is het nog steeds af en toe lastig, maar ik probeer steeds meer naar mezelf te luisteren en te denken aan wat ik echt wil. Dat lukt me aardig. Hopelijk kun jij (in de nabije toekomst) weer naar een Bijbelstudiegroep. En dan alleen omdat jij dat echt wilt.
LikeLike
Het is echt een proces hè. Voor mij was dit echt een behoorlijke stap in dat proces.
LikeLike
Ja, zeker! En het is heel knap dat je die stap hebt gezet 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een goede keuze heb je voor jezelf gemaakt!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi geschreven en je hebt helemaal gelijk, want wie nee zegt tegen een ander, zegt ja tegen zichzelf 😉
Volgens mij heb je in ieder geval hier een mooie stap in gezet!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herken dit helemaal! Ik kan van te voren ook enorm tegen dit soort afspraken opzien. Mijn man adviseert me dan wel eens om gewoon kort te gaan, maar dat helpt niet! ‘Je kunt ook niet een beetje zwanger zijn,’ zeg ik dan tegen hem. Het is alles of niets. Ook als ik maar kort ga zie ik er als een berg tegenop.
Ik haat dit soort sociale verplichtingen.
LikeLike
Nou. Dat dus. Dat eten ook. Het is maar een uurtje. Maar voor mij een uurtje te veel.
LikeLike
Mooie manier van bekijken: nee tegen de een of iets betekent ja voor jezelf. Die ga ik onthouden.
LikeGeliked door 1 persoon
Heb je wel eens gehoord van The Spoon Theory? Daar doet dit me een beetje aan denken 😉
LikeLike
Hoor wel een klok luiden nu, maar de klepel zou ik niet kunnen vinden;).
LikeLike
Via Google kun je hem wel vinden. En anders even zoeken in de blogs van Bianca Toeps, zij heeft er ook iets over geschreven. Lepeltje Lepeltje heet die post geloof ik.
LikeLike
Inderdaad iets om te onthouden.
Nee tegen het een is ja tegen het ander, slim!!
LikeGeliked door 1 persoon
Toen ik jaren geleden naar een coach ging was 1 van de eerste dingen die ze me zei: nee zeggen tegen een ander is ja zeggen tegen jezelf. En dat is inderdaad heel waar!
LikeLike
Wijze coach!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verwoord! Goed om voor jezelf en een goede energieverdeling te kiezen.
LikeGeliked door 1 persoon
En ook dit is weer iets dat niet eens typisch “een autisten ding is. Ook hier maak ik keuzes en blokkeer energie vreters die me de nadelen niet waard zijn. Zodra sociale “verplichtingen” ook echt als verplichting voelen is het verstandig een afweging te maken.
LikeLike
Nee, zeker geen typisch autisten ding. Inderdaad voor iedereen zeer verstandig om hier goede afwegingen in te maken.
LikeLike
Maar met minder gevolgen als je géén keuze wilt maken dan voor iemand met autisme denk ik.,
LikeLike
Dat zou inderdaad goed kunnen.
LikeLike
Ik ben hier voor het eerst en lees dan dit stuk… wow, sterk hoor, je mag trots zijn op jezelf dat je die keuze hebt gemaakt, dat je dat besloot en ook nog eens durfde uit te voeren!
Wetende hoe het voelt weet ik dus ook hoe moeilijk het is ‘nee’ tegen iets te zeggen en dan moeten uitleggen waarom je het doet want aan de buitenkant ziet men niet dat je er van binnen ‘zieker’ van wordt..
Wens je van harte de rust toe en vooral ook de energie om ‘ja’ te kunnen zeggen zonder terughouding tegen de dingen die voor jou belangrijk zijn.
LikeLike
Mooi, ‘ja zeggen zonder terughouding’. En nee, aan de buitenkant zie je niets, maar ik voel des te meer, aan de binnenkant;).
LikeLike
Moeilijke keuzes zijn het, want je weet dat contacten dan verwateren en dat is waardeloos. Maar schaam je er niet voor, ik heb de keuze ook gemaakt. Het moet in verhouding zijn en mensen moeten dat ook begrijpen, zeker als ze om je geven. Dat je in je hart iets heel graag wil is dus ook iets moois om naartoe te ‘werken’. Dingen moeten in verhouding staan en ik denk dat dat voor iedereen zo is, het is het zeker voor mij. Heel mooi en heel herkenbaar dit.
LikeLike
Ja, contacten zullen verwateren. Dat is nu jammer, op de korte termijn. Op de lange termijn denk ik dat het de mogelijkheid biedt om juist meer energie te steken in andere contacten. Daarom heb ik hier dus voor gekozen.
LikeLike