Poetstherapie

De afgelopen jaren kreeg ik al allerlei therapieën. Ik volgde cognitieve gedragstherapie, therapie zonder verdere naam, psychomotorische fysiotherapie en vast nog veel meer. Recent volgde ik echter poetstherapie. Dat is therapie in tijden van vakantie van hulpverleners. Werkt prima, in ieder geval voor je huishouden.

Fijne vakantie!

Ik schreef al eerder een blog over de CAO voor hulpverleners. Stiekem vind ik het lastig als er geen hulpverleners beschikbaar zijn. Ik weet dat ik het kan, zonder hulp, maar er moeten dan geen gekke dingen gebeuren. Als er wel iets gebeurt, kan mijn hoofd overstromen en als er dan geen hulp beschikbaar is, vind ik dat nóg ingewikkelder dan anders. Ik wens hulpverleners heus wel een fijne vakantie en ik gun ze dat ook, maar voor mezelf vind ik het toch spannend.

Ik heb ook vakantie

Een poosje geleden had mijn psycholoog vakantie. Ik weet niet of mijn huisarts er wel was, maar ik vermoed dat die er ook minstens een week tussenuit was. Geen hulp beschikbaar dus, had ik mezelf verteld. Spannend, maar het ‘plan van aanpak’ was gemaakt, dus ik zou dit kunnen.

Net als in de zomervakantie besloot ik dat ik de vakantie van mijn psycholoog zou gebruiken om zelf ook een beetje vakantie te vieren. Ik maakte ‘wilde’ plannen. Ik wilde een serie kijken, een puzzel maken en vooral heel veel boeken lezen. Klonk perfect.

En we gaan door!

De eerste dag van de ‘vakantie’ was ik veel te vroeg wakker. Ik stond om zes uur naast mijn bed en besloot toen maar ‘op de vlucht’ te gaan. Ik ging een dag op stap en vond dat leuk. Om half elf vertrok ik van huis en om half zes was ik terug. Dat is echt veel te lang van huis voor mij en bovendien had ik dus mijn middagdutje gemist. Toch ging ik nog even door. Gezellig en druk. Daar had al een alarmbel moeten gaan rinkelen. Die alarmbel ging ook wel, maar ik liet ‘m gaan. Vervolgens braken de feestdagen aan en had ik (bijna) elke dag afspraken. Allemaal leuk, maar daar tussendoor moet ik dan rust pakken.

En dat kan ik dus niet. Ik ging maar door. Ik stond ineens de buffetkast leeg te halen, schoon te maken en opnieuw in te richten en de boekenkast opnieuw in te delen. Een week later haalde ik de keukenkastjes leeg en poetste ik die. Maar wacht eens, dat was ook hard nodig, dus allemaal helemaal oké. Toen realiseerde ik me opeens dat ik in de zomer al aan de grote schoonmaak was begonnen. Precies ja, toen mijn psycholoog en huisarts vakantie hadden. Daarna lag het (zo goed als) stil en nu ineens ging ik weer verder.

Poetstherapie

Toen ik voor de tweede week op rij aan de grote schoonmaak bezig was, bedacht ik dat ik blijkbaar de vakantie van hulpverleners gebruik om aan de grote schoonmaak te gaan. Waarom? Omdat er dan wel tijd en energie voor is? Nou, niet echt. Om eerlijk te zijn zou ik niet weten wat ik anders moet met al m’n angsten en nachtmerries. Dan maar poetstherapie. Stilzitten lukt me niet, want dan komen de angsten en de nachtmerries terug.

Mijn enorme poetsdrang van dat moment is heel goed voor mijn huishouden. Voor mij ook. Tijdelijk. Ik ga dan maar door en door, om overuren in mijn hoofd te voorkomen. Dan maar overuren in mijn huishouden dus. En toen, na twee weken, maakte ik de balans op. Ik had geen serie gezien, minder gelezen dan ooit en de puzzel lag nog steeds in stukjes in de doos. Maar ondertussen was wél mijn psycholoog bijna terug van vakantie én m’n huis lekker schoon. Er moet echter nog wel wat gebeuren, dus misschien moet ik mijn hulpverleners dan ook maar op wintersport sturen…;)