1 jaar Hoofdtaal

Hieperdepiep… Hoera! Hoofdtaal is vandaag één jaar in de lucht. De verleiding was groot om nu te delen hoeveel berichten ik heb geschreven en hoeveel lezers er waren en dat soort dingen, maar ik besloot het anders aan te pakken. Op Instagram vroeg ik mijn volgers of ze vragen hadden. Dat mocht gaan over mijn schoenmaat of mijn lievelingseten, maar het mochten ook serieuze vragen zijn.

Ik ben nogal lang van stof, dus misschien is het maar goed dat er ‘maar’ twee vragen kwamen. Daarnaast beantwoord ik nog een vraag die me heel regelmatig wordt gesteld.

Dé tip voor hulpverleners

Dit is een interessante vraag. Wat is je beste tip voor hulpverleners? In eerste instantie vond ik het een lastige vraag. Mocht ik echt maar één tip kiezen? Ik dacht er nog eens over na en bedacht toen dat dat mogelijk is. Ik kan met twee woorden eigenlijk alles zeggen wat voor mij belangrijk is.

Geloof me.

Daar zit namelijk alles in. Daarin zit goed naar me luisteren, me serieus nemen en me proberen te begrijpen. Als een hulpverlener iets niet snapt, lijkt me dat geen enkel probleem. Dat wil echter nog niet zeggen dat een hulpverlener wat ik zeg in twijfel hoeft te trekken. Daarom kwam ik op deze twee woorden, om daarmee stiekem gelijk nog wat andere begrippen te delen.

Mijn mening geven

De tweede vraag ging over het geven van mijn mening. Hoe geef je je mening? Er wordt bij je mening geven vaak verwacht dat je beleefd blijft.

Ik splits het antwoord even in twee delen.
Als ik mijn mening geef aan/over hulpverleners, probeer ik dat altijd eerlijk te doen. Eerlijk is echter niet altijd ‘aardig’, want soms zeggen hulpverleners dingen die me kwetsen of die even niet heel handig zijn. Maar goed, ook als je iets niet heel aardigs zegt, kan dat beleefd. Ik probeer er open over te zijn en erover in gesprek te gaan. Dat lukt niet altijd, geef ik toe. Dat komt dan meestal omdat ik me echt niet begrepen voel en dat maakt me wanhopig. Dan verlies ik soms alle redelijkheid uit het oog. Eenmaal buiten na zo’n gesprek heb ik dan altijd direct spijt en dat benoem ik dan ook in het volgende gesprek.

Als ik mijn mening geef over iemands kleding of interieur ben ik ook eerlijk. Ik moet wel zeggen dat ik soms, in alle hectiek van binnenkomen, begroeten, enz. niet in de gaten heb dat ik ook nog iets moet zeggen over kleding of interieur. Dan zeg ik dus niets, maar dat wil niet zeggen dat mijn mening negatief is.
Bovendien, stel dat ik iets echt helemaal niets vind, is er altijd wel íets positiefs te vinden. Dat benoem ik dan dus ook.

Hoe kom ik aan al die boeken?

Een vraag die me met enige regelmaat wordt gesteld, is de vraag hoe ik aan mijn boeken kom. Koop ik alle boeken die ik recenseer? Krijg ik die? Het antwoord is simpel: nee. Vrijwel alle boeken die ik heb gerecenseerd, leende ik bij de bibliotheek. Er zit een enkel boek tussen dat ik zelf kocht. Af en toe ontvang ik van een uitgeverij een boek om te recenseren en dan bedank ik in de recensie altijd de uitgeverij. Zo zie je dus dat ik het boek opgestuurd heb gekregen. Verder is het heel simpel: de bibliotheek en ik hebben een innige relatie met elkaar.

24 gedachten over “1 jaar Hoofdtaal

    1. Dat kan natuurlijk ook. Alleen mijn boekenkast puilt uit, dus ja, ook wat dat betreft is de bieb beter😉.

      Like

  1. Van hart gefeliciteerd , en wat leuk om te lezen dat jij ook zo innige band hebt met de bieb , dit heb ik zelf namelijk ook , ga meestal 2 keer per week na het werk daar naar toe en geniet er zo ontzettend van als ik weer een mooi boek heb kunnen scoren , en niet alleen ik zelfs mijn buddy hond vind het hier super gezellig .

    Like

    1. Ik ben altijd snel binnen en buiten, want ik reserveer alles, maar ik houd zeker ook van de sfeer in de bibliotheek!

      Like

  2. Wat ik me afvraag he, als je hulpverlener je niet geloofd, dan ben je toch vlot weg bij zo iemand? Hoelang hou je zoiets vol.De bibliotheek is geweldig, het scheelt aardig geld ik hou voor het eerst bij wat ik lees en ik lees mijn 4e uit deze maand. Een foto van een echt boek vind ik ook veel leuker dan een zwart wit beeld op een e-reader. Ik ben je vragenblog niet tegengekomen mocht ik iets willen weten dan stuur ik gewoon een bericht;)

    Like

    1. Meestal is het probleem niet dat mensen me echt niet geloven, maar dat ik iets verkeerd begrijp en daardoor denk dat ze me niet geloven. In het verleden is daar heel wat wrijving door ontstaan. Leuk hè, om bij te houden hoeveel je leest. Ik doe dat al jaren en het blijft leuk om te zien. Ik leen trouwens ook e-books bij de bibliotheek, maar dat is vooral uit ‘nood’, als ik even moet wachten op gereserveerde boeken o.i.d.

      Like

  3. Gefeliciteerd met dit mooie jubileum! Leuk om de antwoorden op deze vragen te lezen. Ik hoop dat je nog lang blijft bloggen 🙂

    Geliked door 1 persoon

  4. Gefeliciteerd met één jaar bloggen, je hebt best wel snel een aardige lezersgroep op kunnen bouwen. De manier waarop je een lastig onderwerp bespreektbaar maakt spreekt duidelijk aan.
    Lekker doorgaan zou ik zeggen;-)

    Like

    1. Ik had een jaar geleden nooit gedacht dat het zo snel zou gaan allemaal, met die lezers. En ja, ik ga lekker door!

      Like

      1. Er zijn vrij veel mensen die die interesse hebben met jouw onderwerpen omdat ze ook mee te maken hebben, Dan kan het hard gaan als je het goed doet, en dat doe je.

        Like

  5. Gefeliciteerd met dit jubileum! De onderwerpen op jouw blog zijn heel interessant om te lezen, want niet veel mensen bloggen over onder andere hulpverleners, wachtlijsten en autisme. Ik reageer niet altijd, maar ik lees wel alles. Hoop dat je nog lang zult blijven bloggen. Ook ik heb een innige relatie met de bieb, maar reserveer net als jij eigenlijk altijd mijn boeken. Soms loop ik weleens rond, omdat ik dan even uit huis kan zijn. Echter is de bieb hier niet zo groot, dus scoor ik sneller boeken door ze te reserveren, zodat ze uit andere vestigingen gehaald kunnen worden.

    Like

    1. Dat is ook een ding ja, dat ze in ‘mijn’ vestiging niet altijd de boeken hebben die ik wil lezen. En leuk dat je alles leest! 😉

      Like

  6. Nog gefeliciteerd met je blogverjaardag! Ik schrijf ook altijd het liefst reviews van boeken die ik leen uit de bibliotheek. Dan voel ik me vrijer om mijn mening te geven. Als ik een recensie exemplaar krijg, en ik vind het niks, dan vind ik dat lastiger.

    Like

    1. Dat is ook waar ja, ik voel me ook net iets vrijer. Ik schroom niet om eerlijk iets te zeggen over een ontvangen boek, maar dat voelt toch anders.

      Like

Reacties zijn gesloten.