Waarom doe ik dit?

Als vermoeidheid, burn-out of overprikkeling het van me overneemt, beland ik in een negatieve spiraal. Alles voelt dan als meer dan ik kan hebben en ik wil eigenlijk gewoon even helemaal niets. Gewoon, op de bank liggen en m’n ogen dicht. Maar ja, dat gaat niet. Misschien een dag, maar niet langer. Ik ‘moet’ namelijk… Maar is dat wel moeten? Waarom doe ik die dingen eigenlijk?

Ik heb er geen zin in

Ik was moe. Ik had een heleboel afspraken gehad, bij de arbo, in het ziekenhuis en weet ik veel waar allemaal. Ik was er gewoon een beetje klaar mee. Ik wilde rust en niet meer dan dat. Ik verzuchtte dan ook tegen mijn psycholoog: “Waarom moet ik de hele tijd nog van alles doen? Ik wil gewoon niks. Gewoon alleen maar rust. Maar ja, dan moet m’n huis weer schoon, er moet gekookt worden, ik moet elke dag naar buiten en ga maar door. Ik heb het gevoel dat ik nog steeds heel veel moet. En ik wil het niet meer. Ik kan het niet.”

Ik had er geen zin in, dacht ik. Maar eigenlijk zat er een diepere oorzaak. Ik overzag het gewoon allemaal even niet meer.

Van wie moet dat?

Mijn psycholoog vroeg zich -terecht-  af van wie al die dingen moeten. Van wie moet ik mijn huis schoonmaken? Van wie moet ik naar buiten?

Best lastige vragen, eigenlijk. Ja, ik moet van mijn huisarts elke dag naar buiten. Ik moet mijn huis elke week schoonmaken ‘omdat het zo hoort’ en koken hoort er nu eenmaal ook bij als je op jezelf woont. Toch?

Dan doe je het niet!

Mijn psycholoog was helder: “Dan doe je het toch niet? Dan maak je je huis toch niet meer schoon?” Vol verbazing keek ik hem aan en antwoordde: “Maar dat is echt heel smerig. Dan krijg je van die stofwolken onder de tafel.” En daar lag dus het antwoord. Waarom maak ik mijn huis schoon? Omdat ik houd van een opgeruimd en schoon huis. Daar functioneer ik beter in. Dáárom dus. Waarom ga ik elke dag naar buiten? Omdat ik weet dat ik het lekker vind en dat ik ervan opknap en omdat ik een beetje fit wil blijven. Daarom dus. Waarom kook ik voor mezelf? Omdat ik gezond wil eten.

Als moeten weer willen wordt

Toen realiseerde ik me weer wat ik me wel vaker heb gerealiseerd. Soms worden dingen waar ik zelf voor heb gekozen ineens ‘moetjes’. Dan vind ik het wat veel en overzie ik het niet. Maar ik doe die dingen niet omdat het moet, maar omdat ik dat wil. Omdat ik weet dat het goed voor me is. Een poosje later viel het me op toen ik buiten was. Ik ging nog steeds elke dag naar buiten, maar deed het zonder er verder bij na te denken. Dat moest toch, dus ja… Die dag besloot ik bewust om me heen te kijken. Ik genoot van de kleuren, de wind om mijn hoofd en de vogels die floten. Ik moet dat namelijk niet; ik wil dat zelf. Daarom doe ik dat. Punt.

22 gedachten over “Waarom doe ik dit?

  1. Heel herkenbaar. Iedereen heeft een levensritme met veel moetjes. En soms moet je gewoon durven om die moetjes te laten. Even uitbreken! Een keer niet schoonmaken is niet direkt een uitnodiging aan de muizen! En verder eens nadenken, welke van die moetjes je graag doet (blijven doen), en welke niet. Daar moet je dan een oplossing voor vinden. Het is zonde om je leven met verplichtingen, die je niet leuk vindt, vol te plannen. Ik zelf ga soms een dag weg, of nog beter een paar dagen in een wellnesshotel, en je gewoon verzorgen laten. Daarna kan ik er weer maanden tegen. Gewoon even helemaal eruit, zonder verplichtingen! Nu weet ik wel, dat dat niet gratis is, maar er zijn vast ook goedkopere alternativen te vinden. Succes!

    Like

  2. Wat herkenbaar weer! Ik heb wel eens een tijdje dingen zoals huishouden ed teruggeschroefd tot alleen het hoognodige tot het willen er weer was. Maar ook ik kreeg teruggekoppeld: van wie moet dat allemaal 🤭 Besefte mij toch wel dat ik meer van mijzelf moest dan eigenlijk hoefde! Verademing!

    Geliked door 1 persoon

  3. Heel herkenbaar. Ik mopper regelmatig: ‘Ik moet weer gaan hardlopen.’ Dan is mijn man er altijd als de kippen bij om me te corrigeren: ‘Nee, je wílt hardlopen.’ Het vervelende is, dat hij uiteindelijk gelijk heeft… Ik wil het inderdaad, maar soms voelt het toch als moeten.

    Geliked door 1 persoon

  4. Sinds ik wandel omdat ik wil wandelen, geniet ik veel meer van de omgeving en wandel ik eens zolang. Ook wat de andere moetjes betreft; ik wil of zou graag verandert mijn gevoel naar dingen toe. Één woord verschil veranderde mijn hele wereld.

    Like

    1. Wandelen is voor mij ondanks de inspanning voor mijn benen een hangmat voor mijn geest. Het liefst loop ik alleen, en als het kan zonder horloge. Wandelen is een soort van ont-moeten.

      Geliked door 1 persoon

  5. Wat een mooi artikel en mooi ook tot welk inzicht je psycholoog je bracht. Ik had afgelopen week een gigantisch drukke week en zat elke dag, soms wel twee keer, bij het GGZ vanwege verschillende therapien, onderzoeken en een intake. Ik vroeg me ook af waarom ik zoveel moest. Maar uiteindelijk besefte ik me ook dat het voor een goed doel is.
    En ik heb zelf ook net even lekker de boel opgeruimd, een schoon huis voelt inderdaad ook gewoon fijn aan.

    Geliked door 1 persoon

  6. Ik raak ook altijd in de stress van teveel moeten, met vlagen kan ik dan echt eea niet meer overzien.
    Het is lastig het voor jezelf weg te zetten en een balans daarin te vinden, de druk er weer af te halen…
    I know 😦

    Geliked door 1 persoon

  7. Dat was een goede actie van je psych. Zodra mensen beginnen met jij moet antwoord ik vrijwel meteen, ik moet helemaal niks van jou. Daarna is het vrij snel wil jij…Sommige gewoontes zijn zo ingesleten dat als het ‘mis’ gaat je er pas achter komt dat het je al jaren dwars zit.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.