
Het verhaal
Flo Berge is rechercheur in Amsterdam. Thuis heeft zij af en toe behoorlijk wat te stellen met haar puberkinderen, maar hond Hunter is haar altijd trouw. Die wijkt geen moment van haar zijde, zowel thuis als op het werk. Zo is het ook met de hoed van Flo. Ze is klein, maar dapper. En met haar hoed voelt ze zich sterk(er).
Flo wordt op een zaak gezet waarbij slachtoffers vallen langs de nieuw te openen Noord/Zuidlijn. De dader lijkt op ieder station een slachtoffer achter te laten. Maar wie is die dader? Het moet om één persoon gaan en toch lijkt alles heel onlogisch. Dan ontdekt Flo dat het iets te maken heeft met geheimen. En ook zij heeft zo haar geheimen. Zijn die nog veilig of wil de dader misschien ook iets met haar geheim?
Mijn mening
Flo ‘komt tot leven’
Door de schrijfwijze en het woordgebruik begon Flo voor mij echt te leven. Ik reisde met haar mee als ze net even iets te hard over de snelweg raasde, ik zag haar voor me terwijl ze weer eens onder de voet gelopen werd door veel grotere mensen en de onmisbare hoed werd al snel voor mij ook een bekend onderdeel in het boek.
Ik vond Flo een fijn personage. Een vrouw die zomaar je buurvrouw zou kunnen zijn en die ondertussen toch nog wel wat kanten heeft die je niet van haar kent. Sympathiek, heel gewoon en toch een tikje mysterieus.
Tegenvallend verhaal
Hoewel ik Flo dus een fijn personage vond, vond ik het verhaal een behoorlijke tegenvaller. Ik kwam er eerst al niet lekker in. In eerste instantie dacht ik dat dat aan mij lag. Was ik misschien gewoon even niet in een leesflow? (Ja, flauw, bij een boek over Flo niet in de leesflow…)
Toch was dat voor mij niet het probleem. Het verhaal pakte me niet. Te veel personages, die niet goed aan elkaar gelinkt worden. Te veel onduidelijkheden. Het lukte me niet om één geheel van het verhaal te maken. Steeds als ik weer begon te lezen, wist ik eigenlijk niet meer waar het boek eigenlijk over gegaan was, de vorige keer dat ik las. Ergens gaat er dan dus wat mij betreft iets mis.
Lidewij Martens is scenarioschrijfster. Misschien had ik juist daarom wel heel erg hoge verwachtingen. Die kwamen niet uit. Grappig genoeg dacht ik wel bij het laatste hoofdstuk: hier zou je een film mee kunnen afsluiten. In de mooie beschrijvingen (want je ziet echt alles voor je) ging het verhaal echter wat mij betreft een beetje verloren.
Conclusie
Een boek met een geweldig hoofdpersonage, maar met een verhaal waar ik niet lekker in kon komen. Ik zou het niet aanraden, maar heb ook positieve recensies gelezen, dus wie weet vind jij het wel heel spannend en leuk…
Meer informatie over Ondergronds
Dit boek ook lezen?
Koop ‘Ondergronds’ bij bol.com.
Boekgegevens
Titel: Ondergronds
Auteur: Lidewij Martens
Uitgeverij: HarperCollins
Genre: Thriller
Pagina’s: 334
Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.
Dit klinkt een beetje als ‘schoenmaker, had je bij je leest gehouden!’ Voor een filmscenario prima verhaal, maar voor een boek niet.
LikeLike
Zo zie ik het wel ja.
LikeGeliked door 1 persoon
Balen dat je er niet echt kon inkomen. Dat soort boeken is geen genoegen vind ik. Het spreekt mij ook niet zo aan, maar dat is omdat ik geen fan ben van boeken met een detective in de hoofdrol. Behalve bij Agatha Christies!
LikeGeliked door 1 persoon
Soms valt het boek tegen… hop naar het volgend 😉
LikeGeliked door 1 persoon