Boekenpraat: Het meisje met de vlechtjes (Wilma Geldof)

Het verhaal

De Haarlemse Freddie sluit zich in 1941 aan bij het Nederlandse verzet. Haar moeder heeft al vanaf het begin van de oorlog gevluchte Joden opgevangen, maar nu Freddie de kans krijgt zelf iets te doen, doet ze dat ook. Samen met haar zus maakt ze deel uit van de verzetsgroep waar later Hannie Schaft ook deel van uit zal gaan maken.

Freddie begint met vrij onschuldige klusjes. Krantjes verspreiden, bonnen wegbrengen en mensen bespioneren. Daar blijft het echter niet bij, want Freddie en zus Truus krijgen zelf een wapen. Kan zij echt een ander mens doden? Of zijn Duitsers geen mensen? Freddie probeert zichzelf te blijven, maar dat lijkt bij het gewapende verzet haast onmogelijk. Ze doet wat ze moet doen, maar weet niet of ze daar ooit aan zal wennen. Ze is pas zeventien jaar. Hoe lang gaat de oorlog eigenlijk duren en zal ze ooit weer ‘gewoon’ het meisje met de vlechtjes kunnen zijn?

Mijn mening

Indringend verhaal
Dit boek is een jeugdboek (15+), maar ik vond het een heel indringend, boeiend verhaal. Het boek zorgde er zelfs voor dat ik tot diep in de nacht wakker bleef om het uit te lezen. Het was echt lang geleden dat dat door een boek gebeurde. Het verhaal begint vrij rustig, maar op bladzijde honderd gaat alles ineens in sneltreinvaart. Naarmate de oorlog vordert, wordt het verhaal heftiger.

Dubbele strijd
Wat me in dit boek het meest raakte, was de ‘dubbele’ strijd. Freddie strijdt tegen de Duisters, maar tegelijk is ze ook met zichzelf in gevecht. Freddie heeft haar moeder nooit precies verteld wat ze in het verzet deed, maar wel altijd onthouden wat haar moeder zei: ‘Word niet als de vijand.’ Waar zit het verschil dan in? Freddie vraagt zich voortdurend af of ze wel kan moorden. Anderen houden haar voor dat ze geen mensen vermoordt, maar verraders en toch blijft het moeilijk voor haar.

Daar komt bij dat ze met niemand kan delen wat ze doet in het verzet. Ze vertrouwt uiteindelijk toch wat mensen, maar leeft vervolgens voortdurend in angst. Uiteindelijk kun je niemand meer vertrouwen.

Nooit meer hetzelfde
Freddie weet al heel snel dat het leven na de oorlog voor haar nooit meer hetzelfde zal zijn, door alles wat ze meemaakt. Ik deel hieronder een paar zinnen uit het boek die me diep raakten.

Nadat twee Duitsers zijn geliquideerd, mede door Freddie, zegt ze: Het had wél met die twee moffen moeten gebeuren, maar niet met ons. Want met ons is ook iets gebeurd. Maar hoe moet je dit soort dingen zeggen?

Na een andere liquidatie denkt Freddie: Ik wil hem helpen! Ze weet echter dat dat niet kan. Ze moet vluchten. Als vervolgens na de liquidatie represaillemaatregelen worden genomen door de Duitsers en willekeurige Nederlanders gedood worden, vraagt Freddie zich af: Is moffen uitschakelen echt goed?

Na de bevrijding keert Freddie terug naar huis. Je zou blijdschap verwachten, maar Freddie weet dat haar leven voorgoed veranderd is. ‘We kunnen weer leven!’ Maar ik heb geen idee hoe.

Conclusie:
Makkelijk lezend, spannend, intrigerend, confronterend boek over de Tweede Wereldoorlog en de gevolgen die de daden van verzetsmensen hadden in hun verdere leven.

Meer informatie over Het meisje met de vlechtjes

Dit boek ook lezen?
Koop ‘Het meisje met de vlechtjes’ bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Het meisje met de vlechtjes
Auteur: Wilma Geldof
Uitgeverij: Luiting-Sijthoff
Genre: Jeugdroman (WOII), 15 jaar en ouder
Pagina’s: 333

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.