Vergeten we te zeuren?

Ergens vorig jaar kwam het bericht: vanaf maart zouden we overdag op de Nederlandse snelwegen 100 km per uur mogen rijden. Heel eerlijk? Ik vond er wat van. Ik houd namelijk nogal van mijn voet goed op het gaspedaal laten zakken. Maar ja, erover klagen had weinig zin. Ik zag twee opties: ik doe het gewoon óf ik doe het niet en dan accepteer ik zonder gezeur de bijbehorende boetes. En toen was het moment daar…

De laatste keer 130 rijden

Voor één van mijn therapieën zit ik een uur van huis. Het grootste deel van de rit voert me over de snelweg en hoera, dat was ook nog eens een snelweg waar je tot voor kort overdag 130 mocht. Feest dus. De laatste keer dat ik vanuit therapie naar huis reed en 130 nog was toegestaan, nam ik het er flink van. Zodra het kon, gaf ik gas. Hier en daar misschien een beetje meer dan toegestaan. Maar, vertelde ik mezelf, dat was niet erg. Ik zou ervan genieten en eventuele boetes met alle liefde betalen. Dit was de laatste keer dat het mocht, dus ja.

De eerste keer 100 rijden

Een week later ging ik opnieuw op weg. Het was in de dagen dat de borden werden onthuld. Uiteraard had ik gehoopt dat dat op ‘mijn traject’ nog niet gebeurd was, maar ja, ik had pech. Ik mocht het hele stuk maar 100. Dat kostte me wat extra (niet ingecalculeerde) reistijd, maar verder moest ik toegeven dat het me eigenlijk prima beviel.

De voordelen van 100 rijden

Wat me opviel, was allereerst dat iedereen zich er zo keurig aan hield. Eerlijk gezegd had ik dat niet verwacht, zéker niet op de dagen voor de ingang van de regel. Maar ja, borden onthuld is honderd rijden, was de afspraak. Zelfs ik hield me daar braaf aan. Ik stond er zelf versteld van.

De voorgaande weken had ik me er steeds over verbaasd hoe weinig ik eigenlijk écht 130 kon rijden. Veel mensen reden toch langzamer en daarom was ik constant aan het remmen, gas geven, remmen, enz. Om nog maar te zwijgen van het hele gedoe als er dan een inhalende vrachtwagen voor me zat. Pfff, alsof ik ineens stil kwam te staan. Nu was dat anders. Het viel me op dat ik veel rustiger door kon rijden. Veel minder snelheidswisselingen en veel minder ‘last’ van mensen die ‘te langzaam’ reden. Ik was bang dat al die mensen die tot nu toe 100 hadden gereden waar je 130 mocht over zouden schakelen op 70 rijden. Dat bleek gelukkig niet het geval. Dus ja, heel eerlijk? Ik zag er de voordelen wel van. Het reed een stuk rustiger en daardoor eigenlijk lekkerder én mijn auto rijdt ook nog eens uitermate zuinig bij die snelheid.

Maar is er dan niks te zeuren?

Nou, daar zat ik dan. Ik, die dit echt de stomste regel ooit vond, vond het eigenlijk niet zo erg. Thuis opende ik Twitter. Ik verwachtte dat de aangepaste snelheid trending topic zou zijn, maar dat was niet zo. Ik had verwacht dat Nederland massaal zou gaan klagen. Maar óf ik had een verkeerde inschatting gemaakt óf de rest van Nederland vond het net zo’n meevaller als ik. Wat wellicht ook meespeelt, is dat de dag ervoor de coronamaatregelen waren ingesteld/aangescherpt. We hadden wel wat belangrijkers aan ons hoofd.
En toch heb ik me de afgelopen weken afgevraagd: Vergeten we met z’n allen nou gewoon om te zeuren? Houden zo, wat mij mij betreft!

24 gedachten over “Vergeten we te zeuren?

  1. Ik reed al vaak minder dan 130, omdat dat rustiger voelt en idd vanwege het brandstofverbruik. Uiteraard hield ik dan wel rekening met de rest van het verkeer om niemand te irriteren.

    Geliked door 1 persoon

  2. Fijn dat het je zo meevalt. Ik vind het ook niet erg dat we nu overal 100 moeten rijden. Net als Audrey reed ik vaak al minder dan 130, wel netjes rechts natuurlijk.

    Like

  3. Prioriteiten liggen wellicht anders sinds het virus ons land in de ban houdt en daarnaast zijn er natuurlijk veel minder mensen op de weg. Het thuiswerken, het thuisblijven en het feit dat scholen, theaters, pretparken, enz dicht zijn… Op papier vond ik er ook van alles van, maar ben nog niet op een snelweg geweest sinds de komst van de nieuwe borden… Wie weet komt het grote klagen nog als we straks allemaal lekker weer weg mogen, naar familie, naar het werk en op vakantie?

    Geliked door 1 persoon

  4. Ik denk dat het zeuren was verplaatst naar ‘zeuren over de corona-maatregelen’ en ‘zeuren over mensen die zich niet aan die maatregelen houden’ 😉

    Geliked door 1 persoon

  5. Wat maar weer bewijst dat we ons vaak (te) druk maken over kleinigheden, zodra er belangrijker zaken aan de orde zijn zeuren we dáár over natuurlijk;-). Ik rijd nooit erg lange afstanden en over een km of 15 op een druk bereden weg maakt het inderdaad allemaal niet zoveel uit, dus ik ven ook braaf.

    Like

  6. We hadden verwacht er moeite mee te hebben.
    Maar nu ergeren we ons aan de paar die ons met minstens 130km per uur inhalen.

    Like

  7. Ik snap daar echt helemaal niets van, van dat perse hard willen rijden. Want wat levert het per saldo op? 5 Minuten tijdwinst maximaal …

    Like

  8. Ik denk dat de mens heel goed in de gaten had dat het niet goed gaat qua natuur en dat ze het daarom geaccepteerd hebben. Of omdat corona al om de hoek kwam kijken en veel mensen thuis werken. Dat kan ook. Ik denk dat iedereen eens moet uitrekenen wat het qua brandstof kost die 30 kilometer harder.

    Like

  9. Goed geschreven en zo is het maar net, ik en mijn man rijden normaal altijd op een stuk 130 richting zijn ouders.. nu nemen wij onze snelheid ook terug. Geen zin in een dikke boete haha en kost ook weer een stuk minder brandstof 😉

    Geliked door 1 persoon

  10. Mijn auto rijdt het prettigste tussen 110 en 120, dat reed ik vrijwel altijd ook op 130 wegen. Alleen als ik van een lange rit kwam en het laatste stuk 130 mocht deed ik dat wel.
    Nu rijdt ik meestal nog 110 en let wel beter op dat ik niet hoger ga.

    Like

    1. 110 gaat prima. Gaat nog correctie af en dan blijft er vijf over ongeveer en dat is te betalen☺️.

      Like

Reacties zijn gesloten.