Wat hebben de Action, duidelijkheid en autorijden met elkaar te maken? Niets, zou je in eerste instantie zeggen. Maar toch wel. Het blijken namelijk mijn drie eerste levensbehoeften te zijn, ontdekte ik de afgelopen weken.
Intelligente lockdown
Tijdens de intelligente lockdown vond ik dat ik eigenlijk alleen naar de supermarkt mocht en elke dag even een frisse neus halen. Verder veranderde er op het eerste gezicht niet eens zo heel veel, want werken deed ik al anderhalf jaar niet meer. Maar ik ging niet meer naar therapie en dus bleven er ineens toch twee middagen in de week ‘over’. Bovendien ging ik niet meer naar familie en verjaardagen waren uiteraard ook verboden. In het begin vond ik het allemaal prima, maar na een week of drie begon het te kriebelen. Ik miste dingen.
Autorijden
Autorijden miste ik al heel snel. Hoewel ik normaal geen honderden kilometers per week rijd, reed ik nu wel héél erg weinig. Alleen één keer per week naar de supermarkt heen en weer en dat was het. Alles bij elkaar nog geen twintig kilometer. Ik ging dan ook al heel snel voor nutteloze ritjes de auto in. Gewoon even heen en weer rijden over de snelweg. Een half uurtje of een uur. Heerlijk vond ik dat. Als ik even wat bij mijn moeder ging afleveren, deed ik dat met een enorme omweg. Een ritje van een kwartier werd ineens een ritje van minstens drie kwartier. Niet goed voor het milieu, dat weet ik. Maar wel goed voor mijn humeur, want o, wat mis(te) ik mijn autootje!
De Action
Vervolgens begon ik de Action te missen. Nu ik meer thuis was, werd ik namelijk ook weer wat creatiever. Ik wilde kaarten maken, maar het papier was op. De Action zou uiteraard ideaal zijn om het te halen, maar dat mocht niet van mezelf. Toen had ik een schaar nodig. Hm, Action. Nieuwe pennen. Action. Uiteindelijk bestelde ik alles maar ergens online, maar ik realiseerde me opeens dat de Action dus blijkbaar ook een eerste levensbehoefte van me is.
Duidelijkheid
Wat ik het allermeest mis in deze tijd is duidelijkheid. Persconferenties waarbij ik me na afloop nog steeds afvraag wat nu eigenlijk de boodschap was, telefoongesprekken die ik lastig vind en afspraken die voor onbepaalde tijd gelden of die na een paar uur weer veranderen. Duidelijkheid is echt mijn allerbelangrijkste eerste levensbehoefte. Dat wist ik al wel, maar dat werd nu weer even heel erg bevestigd. Ik weet dat het voor iedereen lastig was en is, alle onduidelijkheid, maar ik vrees dat mijn autisme er nog een extra schepje bovenop doet voor me.
Gek werd en word ik ervan, van alle onduidelijkheid. Wanneer mag ik weer naar therapie? Ben ik nog welkom bij de huisarts of alleen als ik corona heb? Mag ik wel of niet bij mijn moeder op visite? Mag ik samen met iemand anders in de auto zitten? Wanneer kunnen we weer een béétje terug naar ‘normaal’? Het was en is die onduidelijkheid die me neerslachtig maak(te). Dus ja, duidelijkheid komt met stip bovenaan het lijstje met eerste levensbehoeften. Autorijden en de Action volgen wel heel snel hoor;).
Hoofdtaal 
Heel begrijpelijk! Enne: je auto vindt het alleen maar fijn om regelmatig uitgelaten te worden. Mensen die hun auto nu een paar maanden helemaal niet gebruiken, zouden straks een probleem kunnen hebben.
LikeLike
Dat las ik ook, dus ik ben heel goed bezig voor mijn auto;).
LikeLike
Gek he hoe dit soort dingen dan zo duidelijk worden. Kan me voorstellen dat het heerlijk is even een stukje extra auto te rijden, gewoon omdat het fijn is. Na 6 weken begon ik me te realiseren dat hoewel ik goed alleen kan zijn, mensen face to face, héél belangrijk voor me zijn. En ja wat mag er dan precies allemaal wel en niet hé? Blijft voor mij soms ook onduidelijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Hoe ga je die duidelijkheid proberen te krijgen? Ik vind het ook allemaal vrij vaag, maar zie eigenlijk niet veel kans om wat helderheid te scheppen in de duisternis…
LikeLike
Voor mij is ‘vermijd drukte’ al een stuk duidelijker dan ‘blijf thuis’. Er is natuurlijk niets onduidelijks aan ‘blijf thuis’, maar ik vond ‘blijf thuis’ en je mag wel op visite/naar de winkel/… nógal onduidelijk. Nu sta ik mezelf weer toe naar familie te gaan (uiteraard keurig op afstand) en therapie is ook weer begonnen. Bijna weer terug bij m’n oude leventje;).
LikeLike
Ja, moeilijk hè die onduidelijkheid. Ik probeer er niet te veel bij stil te staan, anders geeft het alleen maar onrust.
LikeLike
‘Vermijd drukte’ vind ik al een stuk beter te snappen dan ‘blijf thuis’. Ik snap het hoor, ‘blijf thuis’, maar niet als vervolgens wel alle winkels nog gewoon open zijn.
LikeLike
Ja, heel herkenbaar! Het is niet alleen onduidelijk, maar ook zo tegenstrijdig.
LikeGeliked door 1 persoon
Toen hier in België maandag de winkels terug open mochten was de Action de winkel met de langste wachtrijen dus duidelijk voor heel veel mensen een basisbehoefte 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Alles is onduidelijk. Ik doe alle boodschappen en andere zaken op een ochtend. Doodvermoeiend want overal gelden andere regels. Bij de ene winkel moet je zelf winkelwagen schoonmaken, bij de liedl en ah woordt dat voor je gedaan, action trouwens ook deze keer.
Kruidvat moet met mandje, staat binnen. Zeeman heet linten om naar de ingang te komen en daar staan(beperkt) mandjes en door de inval van de zon had ik niet gelezen en gezien dat de mandjes op waren en liep dus de winkel in. Nou ik werd nog net niet weggestuurd maar wel streng terechtgewezen dat ik moest opletten. Dat was de laatste winkel die ik wilde doen en was niet echt noodzakelijk maaar zit naast KV. Ben weggegaan doodmoe van alle verschillende regelingen, het opletten etc. De meeste mensen letten ook niet op en verwachten kennelijk dat anderen dat wel doen.
LikeLike
Precies wat je schrijft. Vreselijk. En je hebt steeds het gevoel dat je misschien iets doet wat niet mag. Heel vermoeiend.
LikeGeliked door 1 persoon
Tip voor papier en pennen (en notitieboekjes en ander knutselspul): de Hema. Scheelt niet veel qua prijs met de Action, maar ze bezorgen thuis (en je kunt zelfs een moment kiezen waarop ze thuisbezorgen!) en hebben leuke spulletjes.
LikeLike
Hema is minstens net zo slecht voor m’n portemonnee als de Action. Goed idee. Daar kwam ik dus ook niet, maar als ze bezorgen…;)
LikeLike
Ze bezorgen, en je kunt dus zelfs de bezorgdag kiezen! (Hema = auti-vriendelijk)
LikeGeliked door 1 persoon
Duidelijkheid was hier wel. Alleen de defenitie eerste levensbehoefte was ook hier onduidelijk. De meeste winkels mochten dus niet open. Maar horen papieren servetten of servies tot de eerste levensbehoefte… etc… etc. Dus steeds veranderde het toegestane assortiment in de supermarkten weer. Nu is weer alles open, met duidelijke regels, en dat is wel fijn. Maar onduidelijk is nog steeds, of we nu wel of niet naar buiten mogen. Opvallend is ook dat vooral de eerste weken iedereen zo braaf thuis bleef. Voor mij is het zo ok. Ik zal duidelijk minder naar winkels gaan, vooral omdat ik gemerkt heb, dat ik die 8 weken ook bijna niets gemist heb. Veel succes met het verduidelijkenen van de onduidelijkheid.
LikeGeliked door 1 persoon
Duidelijkheid, ja graag. Ik kan zo slecht tegen alle onzekerheid. Ik ben al lang blij dat ik in ieder geval duidelijkheid heb over mijn vervolg behandeling, is in ieder geval op een vlak duidelijkheid, haha.
En lekker die autoritjes! Ik mis de treinritten ook echt wel moet ik zeggen. Vind het altijd lekker om in de trein te werken en af en toe te kunnen genieten van het voorbijrazende landschap.
Oh en de action, ja daar hoeven we verder weinig over te zeggen. Is nou eenmaal een levensbehoefte 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Poe, de Action een eerste levensbehoefte. Dat is zo’n foute winkel. 😦 Ik snap best dat mensen daar winkelen, maar het hele systeem erachter deugt van geen kanten.
LikeLike
Tja, ik vrees het eigenlijk ook. Maar ze hebben er van die vreselijk leuke dingen…
LikeLike
Waarom mag jij van jezelf niet naar de Action?
LikeLike
Mijn hoofd kon het niet rijmen met ‘blijf thuis’. Maar dat is nu ‘vermijd drukte’ geworden, dus dat verandert de zaak.
LikeLike
Maar voorlopig red je het toch heel aardig.althans die indruk heb ik. Best knap hoor!
LikeLike
Vallen en opstaan. Maar zolang je weer opstaat…
LikeLike
Precies.
LikeGeliked door 1 persoon
Die onduidelijk, éh. Ik zit daar ook mee. Nu de winkels hier terug open zijn ben ik onlangs ook nog eens uit huis geweest, maar daar voelde ik mij toch niet zo goed bij. Alle winkels hebben ook zo hun eigen regeltjes dus je moet heel alert zijn wanneer je ergens binnenwandelt. (Moet je een kar nemen? Of een mandje? Is een mondmasker nodig? Waar moet je je handen ontsmetten? Mag je iemand voorbij steken tussen de winkelrekken? … ) Het zijn misschien kleine dingen voor iemand anders, maar voor mij voelen zulke dingen al snel vermoeiend omdat ik mij dan zo bewust ben van mezelf. Want doe ik het wel goed genoeg? Vergeet ik niets? Voorlopig vermijd ik dat winkelen dus liever nog eventjes. Tenzij ik écht iets nodig heb.
LikeLike
Nou, precies dát dus. Steeds het idee dat je misschien iets verkeerd doet. Heel vermoeiend.
LikeLike
Ik heb dit weekend nog eens met de auto gereden, het was van 3 maart geleden!!! Ik kon het gelukkig nog 😉
LikeLike
Heerlijk!!
LikeLike