De herontdekking van het kleuren

Categorieën Psychische gezondheid, Van alles wat, Wat niet achter 'n label past, , , , 18 Reacties op De herontdekking van het kleuren

Toen ik ziek thuis kwam te zitten, ontdekte ik kleuren voor volwassenen. Ik heb al eerder geschreven over hoe heerlijk ik het vind om te kleuren. Op de één of andere manier ging ik het in de anderhalf jaar dat ik thuis was toch steeds minder doen. Geen idee waarom, maar het kwam er gewoon wat minder van. Tot een poosje geleden.

“Ik verveel me zo!”

De coronacrisis was nog maar net begonnen en mensen zaten nog maar net thuis. Bij mij kwamen de eerste berichten al binnen. Hoe houd je dit al anderhalf jaar vol? Ik verveel me. Wat doe jij de hele dag? Aha, dus mensen vervelen zich. Daar heb ik echt geen seconde last van. Ik heb dan ook heel wat keren dezelfde tip gedeeld: Klik een kleurboek en een doos stiften of potloden naar je huis en je verveelt je geen seconde meer.

Uren kleuren

Zelf had ik dat kleurboek gewoon alle dagen op tafel liggen, sinds we meer thuis moesten zijn. Iedere ‘verloren minuut’ zat ik weer aan tafel te kleuren. Het werkte verslavend. Steeds nog even een klein stukje en als ik dan toch bezig was ook nog maar even… Soms waren er ineens uren verstreken. Het begon routine te worden. ’s Avonds na het eten even een kaartje maken, vervolgens kleuren en na het journaal de bank op met boek. Tenminste, dat boek meestal dan, want soms bleef ik achter mijn kleurplaat hangen. Echt zó heerlijk om te doen.
Bovendien bleek kleuren heerlijk te zijn tijdens telefonische therapiesessies. Oké, ik geef toe dat ik misschien soms heel even een stilte liet vallen omdat ik meer op mijn kleurplaat lette dan op de therapiesessie, maar wat geeft het?

Mag ik heel de dag kleuren?

Het duurde niet lang of ik had de smaak weer helemaal te pakken. Een dag niet gekleurd, was een dag niet geleefd. Als ik ’s avonds met moeite achter mijn kleurboek vandaan was gekomen, dacht ik: morgen ga ik gewoon de héle dag kleuren. De volgende dag deed ik dat dan uiteraard niet, want ik moest ook nog koken en wat andere nuttige dingen doen. Toch zat ik ook de volgende dag dan weer zodra het kon achter mijn kleurboek.

Is al dat kleuren niet nutteloos?

Sommige mensen denken dat al dat kleuren nutteloos is. Wat heb ik eraan? Er zit toch geen enkele uitdaging in? Dat klopt. Er zit inderdaad geen enkele uitdaging in. Juist daarom vind ik het zo fijn. Ik wil helemaal niet hele dagen uitdaging. Ik wil af en toe rust. Muziek, een luisterboek of een tv-programma op de achtergrond en laat mij maar lekker kleuren. Niet uitdagend, wel heel rustgevend. Ondertussen kwam er dan soms ook nog wat orde in de chaos in mijn hoofd. Wat wil een mens nog meer.

Of het nutteloos is? Vast, voor de buitenwereld. Niet voor mij. Ik geniet ervan. Dus mocht je je vervelen? Hier een tip voor een ‘nutteloze’ bezigheid. Ik ben er de afgelopen maanden weer uren zoet mee geweest. En ik heb er geen tel spijt van.

18 gedachten over “De herontdekking van het kleuren”

  2. Zo mooi hoe je hier zo van kan genieten. Ik zag aan het begin van de hele crisis een quote voorbij komen: ‘oh, so now everybody wants to know what introverts do for fun’, en die voelde ik, haha. Ik kan me ook prima hele dagen vermaken, ik zit nu ook in een kamer die een puinhoop is omdat ik met van alles en nog wat tegelijkertijd bezig ben, oeps.

    Like

  3. Opzich is het niet nutteloos hoor. Je ontspant er namelijk van en dat is ook zeer belangrijk. Ik vind het zelf ook weleens leuk om te kleuren

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat vraag ik me ook af en toe af. Want echt, al die uren die je aan social meda besteedt, kun je dus ook besteden aan kleuren. Hoeft niet hoor, van mij. Iedereen moet vooral doen waar hij zelf blij en ontspannen van wordt.

      Geliked door 1 persoon

  7. Ik haak, lees, kleur, schilder, tuinier, vouw en vast nog wel meer dingetjes.
    Gewoon waar ik zin in heb,
    Wat maakt het uit, jouw leven.
    Ik vind de opmerking van booksometea wel mooi 🙂

    Geliked door 1 persoon

  8. Wat fijn dat je er zo van kunt genieten. Ik heb het ook een paar keer geprobeerd, maar mijn Innerlijke Calvinist was oorverdovend en stomvervelend aanwezig, en uiteindelijk gaf ik het op. Maar misschien moet ik het nog een keer proberen, en dan eerst mijn Innerlijke Calvinist even knevelen.

    Like

    1. Ik heb ook een Innerlijke Calvinist hoor, maar die is echt stil te krijgen. Echt. Begin anders met kaartjes maken, dat is nog soort van ‘nuttig’:)

      Like

  9. Voor mij is een legpuzzel leggen wat voor jou kleuren is, puzzelen is dan nóg zinlozer want… die gaat weer uit elkaar en de doos in zodra hij klaar is;-) Kleuren vind ik verschrikkelijk, er liggen wel spullen voor hoor, ik probeerde Henk er aan te zetten omdat hij vroeger schilderde, maar dat werkte niet. Soms doe ik een stukje voor maar daar heb ik écht snel genoeg van.

    Like

    1. Puzzelen is inderdaad een heerlijke vergelijkbare activiteit. Het leuke is dat ik me heel goed voor kan stellen dat anderen helemaal niet zo blij worden van kleuren. Al dat gepriegel;).

      Like

      1. Ik ben héél goed in priegelen, maar niet in kleuren;-) Krijg er hoofdpijn van net als van haken. Breien kan ik wél ! Ik zit een beetje raar in elkaar.

        Geliked door 1 persoon

  10. Of je nu langs de waterkant naar een dobber staart, puzzelt of kleurt daar hoort niemand een mening over te hebben. Ik verveel me zelden, hooguit as ik mijn dag niet heb. Een hobby hebben is belangrijk nu merken veel mensen dat films kijken en domme spelletjes op een telefoon geen goede hobby’s zijn. Die dunne markers heb ik trouwens ook, ze schrijven ook fijn

    Like

    1. Het verbaasde mij eerlijk gezegd ook wel, hoeveel mensen ineens ‘niet wisten wat ze moesten doen’.

      Like

Reacties zijn gesloten.