Het schijnt dat een goede leidinggevende kan delegeren. Ik zal nooit een goede leidinggevende zijn of worden, want ik kan niet delegeren. Ik doe het liever allemaal zelf. Is dat handig? Nee. Maar het is wel hoe het in mijn hoofd werkt.
Controle
Dat ik alles graag zelf doe, heeft te maken met controle. Ik haatte het woord controle tot voor kort. Hulpverleners hebben al zó vaak tegen me gezegd dat ik te veel controle wil hebben over dingen. Dat klopt, maar ik kon het niet loslaten. Nu het etiketje autisme op mijn voorhoofd plakt, lijken hulpverleners mijn controle acceptabel(er) te vinden.
Die controle zorgt ervoor dat ik dingen graag zelf regel. Tijdens mijn studie was ik altijd degene die groepswerk in elkaar zette. Zo kon ik gelijk de laatste controle doen en ja, wie z’n aandeel te laat inleverde had pas echt dikke mazzel, want dan maakte ik dat deel er gewoon nog even bij. Alles om op tijd de opdrachten in te kunnen leveren. En dan had ik rust. Natuurlijk is dat niet verstandig, maar het was mijn manier van overleven.
In mijn werk regelde ik de dingen ook graag zelf. Als er een ander bij nodig was, was dat prima, maar dan zorgde ik dat ik de leiding had. Voor een ander zal dat niet altijd prettig werken zijn geweest. Er zijn overigens ook mensen die het heerlijk vinden, als een controlfreak als ik de leiding neemt.
Controle loslaten
Soms liet ik de controle los. Dan legde ik verantwoordelijkheid bij mijn collega’s. Ik gaf hen bijvoorbeeld een jaarplanning en verwachtte dan dat ze de dingen die daarop genoteerd stonden op tijd zouden doen. In het begin ging ik er soms achteraan. Vreselijk irritant natuurlijk. Dat zouden ze bij mij ook niet hoeven doen, want het stond in de jaarplanning en dus in mijn agenda.
Toen liet ik het los. Ik besloot erop te vertrouwen dat mensen zelf die jaarplanning in de gaten zouden houden. Uiteraard deed het overgrote deel van de collega’s dat. Een klein deel deed echter niets. Niet als ik niet (nadat de deadline al verstreken was) aangaf dat er iets had moeten gebeuren. Dat klinkt misschien niet zo erg, maar het betekende vaak ook dat mijn eigen planning omgegooid moest worden en dáár kon ik dan weer niet tegen. Stel dat we afspreken dat je formulieren aanlevert op maandag en ik plan in dat ik er op dinsdag mee verder ga, maar de formulieren zijn er niet, heb ik dus een probleem. Ik was trouwens heel coulant als het mensen niet lukte. Maar zég dat dan even. Dan kan ik ook mijn planning aanpassen. Nouja, geen succes dus. Wat dat betreft had ik de verkeerde functie.
Het UWV
Een paar weken geleden kwam er een brief van het UWV. Het ging over de aanvraag van een WIA-uitkering, omdat ik bijna twee jaar in de ziektewet zit. In eerste instantie leek dat me niet zo’n probleem. Formulier invullen, bijlagen meesturen en klaar. Als het aan mij had gelegen, zou ik dat dezelfde dag nog gedaan hebben. En dát was het probleem. Het lag niet aan mij.
Alles wordt voor je geregeld
Het is ideaal, want bijna alles wordt voor je geregeld. Zelf moet je een formulier invullen en opsturen en vervolgens nog wat medische informatie opsturen en klaar ben je. De rest wordt opgestuurd door je werkgever en de bedrijfsarts. Heerlijk toch? Nee, niet heerlijk. Het was voor mij een drama. Ik had mijn papieren uiteraard (ruim op tijd) op orde. Maar toen begon het grote wachten op de papieren van mijn werkgever en de bedrijfsarts. Mijn psycholoog vertelde me: “Jij hebt gedaan wat je moet doen. Nu is het aan hen. Als zij iets niet doen, is dat niet jouw probleem.” Waarom voelt dat dan wel als mijn probleem?
De papieren kwamen er, deels op het allerlaatste nippertje. Het had mij behoorlijk wat stress opgeleverd. Ik had het liever zelf geregeld. Omdat ik het beter kan? Nee, maar wel omdat ik dan weet wat de status is van wat er gedaan moet worden en dat geeft in mijn hoofd veel meer rust dan wanneer ik moet wachten tot anderen (op het laatste moment) actie ondernemen.
Hoofdtaal 
Ik kan het ook best lastig vinden als ik voor veel dingen in mijn werk af hang van het werk van anderen, gisteren was nog eens zo een dag waarop ik er aantal keer tegen aan liep. Als je zelf iemand bent die veel verantwoordelijkheid neemt, dan heb je dat. Gaat ook nooit helemaal veranderen denk ik. Ik probeer het ook los te laten, maar is niet zo makkelijk.
LikeLike
Het heeft inderdaad ook met verantwoordelijkheid te maken. Ik denk dat het juist als je zelf een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt, moeilijker is om et ‘verdragen’ dat anderen dat niet altijd hebben.
LikeLike
Ik worstel daar toch heel geregeld mee ja!
LikeGeliked door 1 persoon
“niet jouw probleem” klopt natuurlijk niet helemaal, want het is jouw aanvraag, en als die niet volledig is, krijg jij niets. Dus bij controle zou je toch meer de dingen moeten scheiden, of het ecgt belangrij k of invloed op jou heeft, of niet. In het laatste geval kunnje het laten. Maar verder begrijp ik je probleem en hoop dat je er mee kunt leren leven.
LikeLike
Als ik mijn deel had opgestuurd en had gezegd dat de werkgever zijn deel nog zou sturen, was dat in dat geval wel degelijk zijn probleem geweest. Het zou betekenen dat hij langer door zou moeten betalen. Maar ja, het vóelde als mijn probleem.
LikeLike
Ik vind dit heel herkenbaar en ook weer niet. Ik ben net ook iemand die wil weten hoe het staat en de touwtjes in handen wil houden maar ik word tegelijkertijd ook ontzettend moe van geregel en laat het liever iemand anders doen. Maar dan wil ik me wel bemoeien :p haha.
LikeLike
Dingen regelen is ook heel vermoeiend, als je het mij vraagt. Maar ik snap helemaal wat je zegt! 😉
LikeLike
Heel herkenbaar: ik kan niet delegeren en doe het liever zelf.
Toch niet voor de controle denk ik (òf wil ik dat niet weten?) maar meer omdat ik het prettiger vind om dingen in m’n eigen tempo en op m’n eigen manier te doen.
En hulp is natuurlijk welkom, maar pas als ik dat vraag 😉
Op die manier houd ik overzicht (dus stiekem toch controle???) en vergeet ik geen dingen.
LikeLike
Hahaha, precies dat. Geen controle hoor. Vind ik dan. De meeste hulpverleners denken er anders over😉.
LikeLike
Mijn oplossing is tegenwoordig om controle te zoeken in dingen waar ik wel controle op heb. Op die manier ben ik stukken flexibeler, en dat is voor iedereen fijner ;-).
Overigens heeft het UWV er sowieso een handje van om dingen jouw probleem/verantwoordelijkheid te maken die echt niet jouw probleem of verantwoordelijkheid zijn. Daar is de enige oplossing: neem iemand mee en zorg dat er achteraf een mega-beloning is. En dan hopen dat het redelijk gaat.
LikeLike
Ik heb gelukkig een organisatie (soort vakbond) die me bijstaat. Geeft al een hoop rust.
LikeGeliked door 1 persoon
Aargh, ik houd ook niet van wachten op anderen als het om iets gaat waarmee ook ik te maken heb. Zo heb ik soms opdrachtgevers die een krappe deadline geven en een post van te voren willen goedkeuren… Voel je hem al aankomen? Ik haal die deadline dan ruimschoots, en vervolgens zijn zij nalatig met hun goedkeuring en kan ik dus niet verder.
LikeLike
Oh, ja, die voel ik helemaal! Zou bij mij ook zo gaan.
LikeLike
Hier nog zo’n controlefreak die controle wil over alles en dan ook alles liever zelf doet 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig heb ik geen leidinggevende functie , en hád die ook nooit. Maar toch had ik wel de neiging dingen naar me toe te trekken om de redenen die jij al aangeeft om het liever zelf te doen.
LikeLike
Die leidinggevende functie zal ook wel niet meer komen denk ik, dus geen probleem dan voor je nu😜.
LikeLike
Klopt, ik ben eigenlijk alleen de baas over mezelf. Maar in de drukkerij nam iedereen z’n verantwoording er waren er geen chefs.
LikeLike
Dat klinkt ideaal, die drukkerij!
LikeLike
Dat was het ook, Henk heeft er vanaf zijn 17de jaar gewerkt en ik sta er , na ook al 25 jaar , nóg op de loonlijst . Ze hebben een wezenlijk aandeel gehad in Henk in het gewone leven kunnen houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Oops, zo herkenbaar. Groepsprojecten op school zijn zo niet mijn ding, want dan moet je dingen uit handen geven en heb je opeens niet overal de controle op. Hoe zeer ik mensen ook vertrouw, ik blijf zoiets retelastig vinden.
LikeLike
Groepsprojecten moeten ze gewoon afschaffen😉.
LikeLike
Heel herkenbaar weer. Delegeren kan ik niet. Maar voor de rust in mijn hoofd houd ik wel graag de touwtjes strak in handen. De controlefreak in mij regelt dan ook alles liever zelf. En dat is zeker ook niet omdat ik denk dat ik alles beter doe dan iemand anders. Dat is omdat dat beter is voor mijn gemoedsrust. Op dat vlak ben ik helemaal niet gemakkelijk om mee samen te leven/werken. Oeps.
LikeGeliked door 1 persoon
Vermoed dat er best veel mensen zijn die alles naar zich toe willen trekken en vroeger was ik ook beetje zo maar door te luisteren naar mijn lichaamstaal heb ik wel wat afgeleerd. Mede door mijn baan vroeger werd ik er ook een beetje ingerold. Nu ben ik wel wat soepeler geworden al betrap ik mij er soms wel weer op dat ik het doe.
LikeLike
Mooi om te lezen dat het dus is ‘af te leren’. Dat heeft denk ik ook veel met vertrouwen te maken.
LikeLike