Hoe zit dat eigenlijk? Ik werk niet en zou dat nu ook niet kunnen, maar er komen wel elke week vijf blogs online. Geeft dat dan ook geen druk? Niet als je blogt zoals ik dat doe. Ik geef je vandaag een kijkje achter de blogschermen. Aha, daar zit ik zelf, achter dat scherm, maar mij zie je niet;).
Bloggen met een ritme
Toen ik begon met bloggen, besloot ik direct om op vaste dagen te publiceren. Ik volgde in die tijd al heel wat blogs en vond het prettig als mensen een vast schema hadden. Lekker makkelijk, want dan wist ik wanneer ik hun blog wel of niet ‘moest’ bezoeken. Ik besloot twee dagen in de week een blog online te zetten.
Al heel snel kwam daar een boekrecensie bij en vervolgens bleek ik veel meer te vertellen te hebben, dus ging de blogfrequentie omhoog.
Ik blog al bijna vanaf het begin daarom vier keer per week: drie keer een blog met hersenspinsels en één keer een boekrecensie. Later kwam daar (meestal) een tweede boekrecensie bij, want ik las en lees vaak meer dan één boek per week.
Geeft bloggen geen druk?
Zodra ik het idee heb dat iets ‘moet’, schiet ik in de stress. Daarom is mijn blog geen ‘moeten’, maar een hobby. Dat lijkt misschien anders, omdat er vijf keer per week een artikel verschijnt, maar toch is het zo. Een enkele keer ging ik een samenwerking aan. Ik vond het leuk en tegelijk leverde het stress op. Ik ‘moest’ een leuke blog schrijven van mezelf en help, dat kon ik natuurlijk niet en ga zo maar door. Leuk dus, maar op dit moment niet iets wat ik wekelijks zou kunnen.
Schrijven is informatieverwerking
Schrijven is echt mijn manier van informatieverwerking. Door te schrijven zet ik op een rijtje wat er allemaal in mijn hoofd leeft (en ja, ik schrijf zelfs nog meer dan er op mijn blog verschijnt), maar vooral vind ik het heel erg leuk om te doen. Over serieuze dingen, over alledaagse zaken en natuurlijk over boeken. Voor mij is bloggen dus eigenlijk niet heel veel extra. De dingen die ik schrijf, schrijf ik toch wel. Ik zet ze nu alleen online. Dat vind ik bovendien heel erg leuk en er is fijne interactie met de lezers, dus blijf ik dat lekker doen. Ik zie het zo: sommige mensen hebben een dagboek; ik heb een blog.
Zodra bloggen begint te voelen als moeten, zou ik de blogfrequentie omlaag doen of andere maatregelen nemen.
Bloggen op mijn manier
Het feit dat ik dit op mijn eigen tijd en op mijn eigen manier kan doen, is de belangrijkste reden dat ik dit volhoud. Ik schrijf meer dan ik publiceer en heb dus een voorraad blogs staan. Mocht ik een keer inspiratieloos zijn, is er niets aan de hand. De blogs komen toch wel online, want die staan al ingepland óf ik hoef er alleen maar één uit de voorraad voor inspiratieloze dagen te halen.
Bloggen op mijn manier – ZomerLezen
Bij ZomerLezen zou je kunnen zeggen dat er een zekere vorm van druk is. Ik heb immers met Nienke afgesproken dat die blogs op maandag online komen en zij heeft de thema’s bedacht. Toch lukt dat. Ook hier geldt echter: op mijn manier. Nienke benaderde me (mede om druk te voorkomen) al in maart met de vraag of ik dit jaar mee zou willen doen. Ja, dat wilde ik wel, want ik had alle tijd om eraan te werken. Hoe ik dat dan doe? Dat laat de foto hieronder zien:
Structuur is mijn antwoord op alles. Elke blog ZomerLezen heeft dezelfde indeling, maar voor elke blog heb ik het op papier gezet. In de afgelopen maanden verzamelde ik steeds wat titels. Vervolgens hoef(de) ik ze alleen nog maar even in een blog te zetten. Op mijn tijd en op mijn manier. Afstrepen en nog meer afstrepen en uiteindelijk ben ik dan klaar. Zó werkt dat dus. Geen druk. Mijn tijd. Mijn manier. Dat is waarom ik dit wél kan en nog niet kan werken. Want ja, mijn manier is wat omslachtig misschien, maar voor mij is het prima!
Oja, en of ik me niet schaam voor die structuur? Nee hoor, vroeger wel. Nu niet meer. Ik ben gek op mijn lijstjes en ik kan ze iedereen die behoefte heeft aan structuur van harte aanbevelen!
Hoofdtaal 
Sorry! Ik hou er geen schema op na 😉 maar ik geniet altijd, standaard met m’n bakkie koffie, van jouw blogs en het valt me gelijk op als je er eentje mist! (Maar nu twijfel ik aan mijzelf en ben ik soms wel degene die er eentje mist 🤫)
LikeLike
Jouw blogs verschijnen in mijn reader, dus tegenwoordig is het ‘probleem’ van geen regelmaat bij anderen opgelost;). En als je iets bij mij mist, moet je waarschijnlijk je reader even verversen. Heb ik ook vaak, dat ik dat tig keer moet doen voor alles erin staat.
LikeLike
Ik zorg er ook zoveel mogelijk voor dat ik een voorraadje heb! Ik probeer doordeweeks in de avond (dus na een werkdag) mijn laptopscherm te mijden, dus voor mij is het weekend het blogmoment.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik doe het als mens ook het beste op structuur. Het is mooi dat bloggen zowel een uitlaatklep is als iets wat je fijn vindt om te doen!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben zelfs een beetje jaloers op bloggers die zo veel structuur hebben 😉
Het enige wat bij mij vast staat is mijn weekoverzicht op zondag en dat is er ook wel elke zondag, maar het durft al eens van vorm te veranderen. Daarnaast probeer ik dinsdag en donderdag te hebben als publicatiedagen, maar af toe en is het eens een andere dag en als ik geen zin of inspiratie heb, komt er ook gewoon niks online die dag. En dat is helemaal ok, het mag inderdaad geen moeten worden.
LikeLike
Ja, groot gelijk dat het geen moeten mag worden. En het fijne va zelf bloggen vind ik dat ik nu in mijn reader alle berichten vind van andere bloggers. Lekker makkelijk;).
LikeLike
Heel goed. Iets dat moet, is niet goed. Ik kan er ook niet goed tegen, maar gek genoeg heb ik ook een bepaalde druk nodig om dingen echt af te maken. Anders gebeurt er niets. En leuk zoals jij je notitieboekje laat zien, leerzaam. Dat met die reader (in je laatste antwoord) begrijp ik niet. Zijn dat alleen de interessante posts? Print je die of sla je die op? Of maak je alleen aantekeningen? Overigens geloof ik, dat je best nog iets als zelfstandige zou kunnen vinden, scrhijven kun je, en druk is niet nodig, als je zo goed kunt plannen. In Blogland zijn genoeg voorbeelden!
LikeLike
De reader is een functie in WordPress (waarbij ik blog). Je kunt andere blogs volgen en als er dan iets nieuws online komt op een blog die je volgt, komt die blog in de reader te staan. Vervolgens klik je er dan zo een. Vind ik ideaal. Elke ochtend even door mijn reader en ik ben weer ‘bij’.
En ja, iets als zelfstandige is wellicht de toekomst voor me. Hoe en wat zie ik nu nog niet voor me, want gedoe met belasting en dat soort dingen, maar ik heb het zeker wel in mijn achterhoofd voor het moment dat ik weer zou kunnen werken.
LikeLike
Als ik het zo lees, denk ik dat we allebei een stapje hebben gezet door die ‘samenwerking’ met ZomerLezen. Want, heel eerlijk, ik vond het ook spannend om dat samen te gaan doen. Een ander geeft er toch een eigen invulling aan, en komt het allemaal wel over zoals ik bedacht had, wat als die invulling niet ‘klopt’… Maar het pakt goed uit! En jij merkt ook dat je wel, op jouw manier en in jouw tempo, iets van samenwerking kunt handelen. Mits ruim van te voren, eigen keuze, structuur en nog zo wat veiligheidsnetten. Dat had je een jaar geleden toch niet verwacht van jezelf!
LikeLike
Snap ik hoor, dat het voor jou ook best spannend was. Een ander gaat het inderdaad toch anders invullen soms (hoewel ik wel weer even heb gespiekt hoe jij het vorig jaar vorm had gegeven) en je hebt er niet helemaal controle over;). Voor ons allebei een stap dus. Veiligheidsnetten zijn (en blijven) voor mij heel belangrijk!
LikeGeliked door 1 persoon
De blogs die ik volg heb ik allemaal in netvibes.com gezet. Dan krijg ik een seintje als iemand een blog heeft geschreven. Dat is handig en ik hoef niets te onthouden.
LikeLike
Ook een prima manier, werkt ongeveer hetzelfde denk ik;).
LikeLike
Het dagboek herken ik, mijn blog is wel een soort dagboek voor me hoewel niet iéder blogje in de term” dagboekverhaal past. Eigenlijk dóe ik maar iets, heb nooit iets op voorraad al broeit er soms wel een onderwerp dagenlang in mijn hoofd, maar dat rolt er dan ion één keer uit op het moment dat ik een logje wil schrijven. Maar vaak weet ik een uur van te voren nog niet wat ik ga schrijven en soms begin ik aan een verhaal dat al schrijvend totaal iets anders wordt dan ik van plan was.
LikeLike
Bij mij past ook niet alles in de categorie dagboek, maar als ik op de fiets ziet en ik heb ineens van alles te ‘vertellen’, ach ja…
Ik plan trouwens ook niet in de zin van dat ik onderwerpen maak waar ik over wil bloggen. Soms schieten er gewoon ineens vier blogs per dag in mijn hoofd en uit mijn toetsenbord en die plan ik dan dus in voor later. Anders zou je hier een heel gek uploadschema krijgen;).
LikeLike
Heel herkenbaar, alleen pik ik er dan één onderwerp uit waar ik mee aan de slag ga. en de rest hoor je nooit meer iets over. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi inkijkje achter jouw blogschermen! Ik doe het ook het beste op structuur, overzicht en lijstjes. Ik vind het trouwens knap van je dat je vijf keer per week blogt! Ik vind twee keer per week goed te doen, maar zou soms wel meer willen bloggen, alleen ben ik dan bang dat het voor mij toch als moeten gaat voelen.
LikeLike
Het scheelt denk ik wel dat ik nu niet werk. Weer niet of ik ’t dan ook zo vaak vol zou houden. Aan de andere kant: inspiratie is er altijd.
LikeLike