Nadat ik (in maart 2019) de diagnose autisme kreeg, vielen er heel wat puzzelstukjes op hun plaats. Alle herkenning hielp me enorm. Ik bestelde een paar boeken over autisme en las ook via de bieb wat boeken. Eén van de gekochte boeken ligt nu echter al meer dan een jaar ongelezen in de kast. Waarom eigenlijk?
Informatie over autisme en herkenning
Alle informatie over autisme heb ik als een spons in me opgenomen, sinds ik de diagnose kreeg. Soms zat ik met tranen in mijn ogen boven een boek, omdat ik mezelf in dingen herkende. Ik was niet gek, maar ‘gewoon autistisch’.
In de therapiesessies benoemden we vaak wat gevolgen waren van mijn autisme. Dingen die eerder moeilijk te plaatsen waren, werden nu logischer. Soms riep zo’n onderwerp dan weer vragen bij me op en dus las ik er dan weer wat over.
Het boek ‘Autismespectrumstoornissen bij volwassenen’ van Annelies Spek stond hoog op mijn verlanglijstje. Annelies Spek is namelijk een ‘bekende naam’ onder autisten en hulpverleners. Iemand die veel weet van vrouwen met autisme en dát is waar ik meer over wil(de) weten.
Het boek ligt voor het grijpen
Een aantal maanden lag het boek ‘voor het grijpen’. Het lag in de woonkamer, bij een ander stapeltje boeken en in de buurt van mijn favoriete leesplek. Toch deed ik het boek niet open. In eerste instantie was dat omdat er wat biebboeken over autisme waren en die moesten eerst uit, want die moesten op tijd weer ingeleverd worden.
Op een dag waren alle biebboeken weer weg, alle andere boeken over autisme die ik in huis had waren gelezen en deze…. deze verdween.
Ik wil dit boek wel lezen, maar doe het niet
Het is niet dat ik het boek niet wil lezen. Ik wil juist heel graag. Iets in me wil alle informatie over autisme opnemen. Toch doe ik het niet. Vorig jaar dacht ik dat ik het boek tijdens de vakantie van mijn psycholoog zou lezen, als een soort vervanging van therapie. Goed idee toch? Vond ik ook. Maar dat is het niet.
Als ik een boek over autisme lees, ben ik blij met de herkenning. Tegelijk zijn er dingen die vragen oproepen. Dat is logisch, want dé autist bestaat niet, dus zijn er altijd dingen die voor een ander wel herkenbaar zijn en voor mij niet. Wat er dan gebeurt, is dat ik soms ga twijfelen aan mijn diagnose. O, help, dat gaat bij mij anders. Klopt het dan toch niet bij mij? Die twijfel is niet nodig en ik wéét dat de diagnose klopt, maar ik moet zoiets dan wel altijd even ‘checken’ bij een professional. Precies ja, de psycholoog dus. En als die vakantie heeft, kan dat niet.
Waarom ik nu niet over autisme lees
Alle bovenstaande punten zijn redenen dat het boek nog niet is gelezen. Toch is er nog een andere (en ik denk de belangrijkste) reden waarom het me niet lukt in dit boek te beginnen. Zeker, ik wil alles weten en ik wil dit boek lezen. Tegelijk gebeurt er in mijn hoofd zó vreselijk veel. Er is van alles waar ik mee bezig ben. Dingen die energie kosten en die me letterlijk en figuurlijk moe maken. Het voelt alsof daar nu geen nieuwe informatie over autisme bij kan. Vol is vol.
Had ik het boek dan niet moeten kopen? Zeker wel, want ik wil het nog steeds graag lezen en dat gaat ook wel gebeuren. Ik weet allen nog niet wanneer. Eerst maar even wat ruimte maken in mijn hoofd.
Hoofdtaal 
Interessant hoe dat werkt!
LikeGeliked door 1 persoon
Soms is het gewoon goed om een boek wel in huis te hebben liggen inderdaad. Dat de optie er letterlijk en figuurlijk ligt. En zo’n boek loopt niet weg.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik geloof er wel in dat je bepaalde boeken op het juiste moment moet lezen.
Zo ben ik wel eens in boeken begonnen omdat ik ze nu eenmaal had en wou lezen, maar dat ik er dan op dat moment totaal niet door geraak of er niet uit haal wat ik er zou kunnen uithalen. Als ik ze dan op een ander moment lees komen ze veel beter binnen.
Het zal voor dit boek dus gewoon nog niet het juiste moment zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat snap ik volledig! Ik heb zelf ook wel bepaalde boeken die ik moeilijker vind om te lezen, maar dan vooral om de confrontatie.
LikeLike
Dat kan zeker weten ook een drempel zijn.
LikeLike
Heel begrijpelijk. Soms koop je een boek, en dan verandert er iets, en lees je het (nog) niet. Soms komt het nog, soms komt het niet. Geen dwang.. gewoon doen waar je zin in hebt. En als het langzaamaan verstoft en veroudert, dan is er nog een kringloopwinkel voor het oude boek, en een boekenwinkel voor een nieuwer up-to-dater exemplaar. Dat houdt me economie draaiend.
LikeGeliked door 1 persoon
Het komt wel toch? Je hebt al heel wat info opgezogen er komt wel een moment dat je dat boek pakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat ik zelf een nadeel vind aan boeken over autisme die niet geschreven zijn door een mede-ASS’er, is dat er heel vaak een negatief oordeel aan bepaalde dingen wordt gehangen. ‘Mensen met autisme kunnen dit niet, zijn hier niet goed in, doen dit vaak fout…’. Dat is wat mij vaak van slag maakt. Daarom lees ik tegenwoordig liever boeken van ervaringsdeskundigen. Ik weet inmiddels wel wat de professionals zeggen, dus ik lees liever over soortgenoten die hun ervaringen delen. Dan ben ik opeens een stuk minder gek! 😉
Verder: het komt wel, als jij er aan toe bent. Als het rustiger is in je hoofd, en misschien als er in therapie ruimte is om het boek samen te lezen of al je vragen op te schrijven en tijdens de sessies te bespreken. Het komt wel. En dat is goed.
LikeLike
Vooral dat laatste denk ik, dat er ruimte moet zijn om het te kunnen bespreken (en dat komt er vanzelf als er meer rust in mijn hoofd is). En joh, wij gek? Al die andere mensen die zichzelf normaal noemen, die vind ik pas raar😝.
LikeLike
En iedereen is ook anders. Ook iedere persoon met autisme is anders. Bij mij is het dan eerder dat ik twijfel of ik dan wel of niet autistisch ben want ik heb (nog) geen diagnose.
LikeLike
Snap ik. Die twijfel heb ik ook na diagnose soms. Huh, maar ik heb niet… Hoeft natuurlijk niet. Iedereen is inderdaad anders. Ik denk wel dat de twijfel zonder diagnose nog harder kan toeslaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan je heel goed begrijpen want autisme ken ik van nabij.Mijn kleinzoon momenteel volwassen is autist.Ik heb het dus van dicht bij gevolgd en heeft een hele tijd geduurd eer de dokters er zeker van waren dat hij autist was.Hij heeft ook in een aangepaste autisten-school gezeten want hij was heel verstandig maar in gewone school waren veel te veel prikkels aanwezig en kon hij zich niet aanpassen.Hij werkt al een hele tijd voor halve dagen en dat lukt uitstekend.Ieder persoon met autisme heeft niet hetzelfde profiel..
LikeLike
Zeker weten. Iedereen is anders, ondanks een gedeelde diagnose. Fijn der je kleinzoon een weg heeft gevonden waarbij hij ook kan werken!
LikeLike