Boekenpraat: Houd afstand, raak me aan (Paul Verhaeghe)

Het verhaal

Paul Verhaeghe is doctor in de klinische psychologie. In ‘Houd afstand, raak me aan’ schrijft hij over de coronacrisis en over hoe de genomen maatregelen in Nederland en België de samenleving hebben beïnvloed.
Hij doet dat in een gestructureerd essay:
1. Houd afstand
– Wat we kunnen weten
– Wat we moeten vrezen
– Wat we mogen hopen
– Wat we moeten doen
2. Raak me aan

Verhaeghe beschrijft in het begin van het boek een heel normale week uit zijn leven, begin 2020. Ontmoetingen met vrienden, elkaar lichamelijk steunen bij een begrafenis, enz. Daarna veranderde het leven snel. De norm werd afstand houden, terwijl juist een crisis bij mensen het verlangen naar samen oproept. Wat betekent dat?
Paul Verhaeghe beschrijft op basis van cijfers en eigen kennis en onderzoek wat de gevolgen zijn van de coronamaatregelen en beschrijft wat hij hoopt dat deze maatregelen ons zullen leren voor de toekomst.

Voor alle duidelijkheid: dit is geen boek dat pleit tegen de coronamaatregelen of dat uit de hoek van viruswaanzin komt. Dit boek beschrijft de effecten van de maatregelen op de mens als individu en de samenleving als geheel.

Mijn mening

‘Houd afstand, raak me aan’ zet aan tot nadenken
Paul Verhaeghe begint zijn essay met een uiteenzetting hoe juist onze huidige samenleving heeft gezorgd voor een snelle verspreiding van het coronavirus. Onze reislustigheid en de snelle economie zorgden ervoor dat een virus dat in China de kop opstak al heel snel een wereldwijde pandemie werd. Hij geeft aan dat we wat dat betreft weinig hebben geleerd van pandemieën uit het verleden.

Paul Verhaeghe beschrijft ook hoe de pandemie ons laat zien in wat voor vluchtige samenleving we tot maart 2020 hebben geleefd. De economie was belangrijker geworden dan het (gezins)leven. We leefden en leven in een wegwerpmaatschappij waarin we maar bleven/blijven consumeren. Het is die vluchtige levensstijl die velen al voor de coronacrisis heeft opgebrand.

Dit soort uitspraken zetten me aan het nadenken. Ik herken het en weet dat ik zelf ook deel uitmaak van de vluchtige (wegwerp)maatschappij. Kopen wat ik zie en als ik het niet meer wil, gaat het weg. Daarmee doe ik mee aan het in stand houden van lange werkdagen en zorg ik slecht voor het milieu. Is dat wat ik wil?

Van samenleving naar samen leven
Wat me in dit boek het meest heeft geraakt, is het pleidooi van Verhaeghe om van de samenleving weer een echte samen-leving te maken. Tijdens de coronacrisis ontstonden prachtige initiatieven. Mensen leerden, tijdens een borrel op straat, hun buren kennen en gingen het belang inzien van opvoeding, onderwijs en vooral van nabijheid. Verhaeghe vraagt zich af of we terug moeten willen naar hoe het was. Door arbeidstijdverkorting zouden ouders weer meer tijd bij hun kinderen door kunnen brengen, zou de overwerkte maatschappij tot rust komen en zouden er duurzame oplossingen kunnen komen voor de wegwerpmaatschappij. Er zou weer aandacht komen voor elkaar, voor samen leven. Ik vind het een enorme nadenker. Als we namelijk iets geleerd hebben van de coronacrisis, is het volgens mij wel dat we elkaar nodig hebben. We hebben elkaars nabijheid nodig en dan niet (alleen) via een schermpje. Gaan we terug naar hoe het was of gaan we meer samen leven?

Conclusie
Een dun boekje (de schrijver noemt het zelf een essay) in eenvoudig taalgebruik over de gevolgen van de coronacrisis en de coronamaatregelen voor de samenleving. Een boekje dat duidelijk maakt hoe de samenleving is geworden zoals die nu is én dat aanzet tot nadenken over de samenleving na de coronacrisis.

Meer informatie over Houd afstand, raak me aan

Dit boek ook lezen?
Koop ‘Houd afstand, raak me aan’ bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Houd afstand, raak me aan
Auteur: Paul Verhaeghe
Uitgeverij: De Bezige Bij
Genre: Non-fictie (maatschappelijke veranderingen)
Pagina’s: 134

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.