Boekenpraat: De wezenmoeder (Ellen Marie Wiseman)

Het verhaal

De dertienjarige Pia Lange ziet het leven in Philadelphia heel snel veranderen. Eerst viert de stad feest met een grote parade, maar niet veel later hangen aan bijna alle deuren rouwlinten. Het is 1918 en de Spaanse Griep maakt in een razend tempo steeds meer slachtoffers. Pia woont, als kind van Duitse immigranten, in een arme wijk. Haar wijk wordt zwaar getroffen door de griep. Als Pia’s moeder sterft, blijft zij achter met haar twee babybroertjes. Pia zal er alles aan doen om voor hen te zorgen, maar dat betekent ook dat ze de (gevaarlijke!) straat op moet om eten voor zichzelf en haar broertjes te zoeken. Terwijl Pia dat doet, wordt ze ziek. Als ze dagen later wakker wordt, realiseert ze zich wat er is gebeurd. Zij ligt in een ziekenhuis, terwijl haar broertjes alleen thuis zijn. Kan ze zichzelf dat ooit vergeven? Pia kan haar broertjes niet meer vinden en komt zelf in een weeshuis terecht. Ze vraagt zich echter voortdurend af wat er met de baby’s is gebeurd. Pia zoekt jarenlang naar haar broertjes, maar de zoektocht lijkt tevergeefs en haar schuldgevoel neemt alleen maar toe.

Bernice Groves, de overbuurvrouw van Pia, zit vol wrok. Immigranten hebben ervoor gezorgd dat ‘echte Amerikanen’ zonder werk zitten en tot overmaat van ramp verloor Bernice haar man en haar zoontje. Ze heeft niets meer om voor te leven. Tot ze ziet dat de Spaanse Griep haar kansen biedt. Ze ziet een mogelijkheid om immigrantenkinderen te laten opgroeien als ‘echte Amerikanen’. De nieuwe missie geeft haar leven weer zin, maar gaat ten koste van het geluk van anderen.

Mijn mening

Beangstigend dichtbij
Het verhaal in dit boek komt in 2020 beangstigend dichtbij. Mensen die met mondkapjes op straat lopen, mensen die de deur niet meer uit durven en een enorme uitbraak van de Spaanse Griep na een groot feest in de stad. Het is meer dan honderd jaar geleden dat dit gebeurde, maar juist door het coronavirus komt alles heel dichtbij. De angst, de onzekerheid en de maatregelen van afstand houden en sociale contacten vermijden zijn zo herkenbaar. Alsof de geschiedenis zich herhaalt.

Heftig en liefdevol
‘De wezenmoeder’ vertelt een heftig verhaal, waarbij je als lezer voor je ziet hoe vreselijk het was om in 1918 slachtoffer te worden van de Spaanse Griep. In sommige huizen stierven alle bewoners en soms stierven mensen op straat. Dat maakte dat ik het boek soms ook even weg moest leggen, om los te komen van het heftige verhaal.

Tegelijkertijd vertelt dit boek het liefdevolle verhaal van een jong meisje dat er alles aan wil doen om anderen te helpen, ook als dat ten koste gaat van zichzelf. Liefdevol en schrijnend tegelijkertijd. Je voelt als lezer de wanhoop van Pia als zij jaren naar haar broertjes zoekt en steeds weer teleurgesteld wordt.

Conclusie
‘De wezenmoeder’ van Ellen Marie Wiseman is een heftig boek over de Spaanse Griep en de gevolgen daarvan in 1918/1919. Het boek komt, gezien de omstandigheden rond het coronavirus, beangstigend dichtbij en grijpt je als lezer bij de keel. Je voelt de angst, de onzekerheid en het verdriet van Pia.
Daarnaast is er een prachtige verhaallijn over de liefde van Pia voor de mensen in haar omgeving. Een ontroerend, aangrijpend en soms beangstigend boek, dat ik iedereen aanraad.

Meer informatie over De wezenmoeder

Dit boek ook lezen?
Koop ‘De wezenmoeder’ bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: De wezenmoeder
Auteur: Ellen Marie Wiseman
Uitgeverij: KokBoekencentrum
Genre: Roman
Pagina’s: 384

Dank aan uitgeverij KokBoekencentrum voor het recensie-exemplaar dat ik ontving.

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.