Boekenpraat: De verborgen kinderen (Elizabeth Byler Younts)

Het verhaal

Pennsylvania, eind jaren dertig. In ziekenhuis Riverside verblijven psychisch zieke mensen. Het huis wordt door iedereen een gesticht genoemd en de bewoners worden bestempeld als gek. Eén van de bewoners is Brighton. Zij is echter niet ziek en bovendien woont zij als kind op de afdeling voor volwassenen.

Brighton is in Riverside geboren en groeit er op bij haar moeder. Eén van de verpleegsters probeert Brighton zo goed mogelijk te verzorgen en haar te behoeden voor de ‘geneesmethoden’ van de artsen. Deze verpleegster houdt Brighton weg van de kinderafdeling. Brightons vrienden zijn daardoor allemaal volwassenen en bovendien allemaal mensen met een psychische aandoening. Brighton weet dat zij anders is, maar ze weet dat ze ‘gevangen’ is in Riverside. Tenzij iemand haar komt halen, zal ze hier sterven.

Dan ontmoet Brighton buiten een ander kind, iets ouder dan zichzelf. Ze geeft deze albinojongen de naam Angel. Angel en Brighton weten dat ze maar één kans hebben op een leven buiten Riverside. Ze zullen moeten ontsnappen en hulp moeten vinden in de ‘gewone’ wereld. De wereld buiten het tehuis blijkt echter heel moeilijk te begrijpen voor twee jonge mensen die zijn opgegroeid zonder zichzelf echt te kennen en zonder iets te leren over de wereld waarin zij leven.

Mijn mening

Brighton is iemand om van te houden
Vanaf de allereerste pagina van dit boek komt hoofdpersonage Brighton over als een liefdevolle vrouw. In de hoofdstukken die gaan over haar jeugd, is ze een kwetsbaar meisje dat roept om liefde. Ik sloot haar direct in mijn hart.

Leven in een ‘gesticht’
Dit boek is een roman, maar helaas zijn de verhalen vrees ik voor een groot deel realiteit geweest in ‘gestichten’. Mensen die daar binnen werden gebracht omdat ze anderen tot last waren en die vervolgens allerlei behandelingen kregen die hen meer kwaad dan goed deden. Mensen die werden vastgebonden en gekleineerd. Tussen die mensen zie je Brighton in dit boek opgroeien. Het zijn pijnlijke, bizarre taferelen, die doen beseffen dat we blij mogen zijn dat de geestelijke gezondheidszorg van nu toch heel anders is.

Leven na overleven
Een deel van het boek speelt zich af in 1990, als Brighton 67 jaar oud is. In die hoofdstukken wordt duidelijk dat een jeugd in een tehuis, waarin mensen niet werden béhandeld maar míshandeld, invloed heeft op heel je leven. In de ik-vorm vertelt hoofdpersonage Brighton in die hoofdstukken wat de impact van haar jeugd is op haar leven als volwassen vrouw.

Conclusie
Eigenlijk kon ik geen woorden vinden voor deze recensie. ‘De verborgen kinderen’ heeft me zó geraakt en ik weet niet goed hoe ik dat duidelijk kan maken. De onmacht van de kleine Brighton, haar dapperheid, haar hunkering naar een gewoon leven en de ontroerende verhalen uit het ‘gesticht’ zijn zo prachtig omschreven. Je sluit Brighton als lezer direct in je hart en ze houdt je tot het eind geboeid met haar verhaal. Dit boek zal me nog lang bijblijven en komt hoog op mijn favorietenlijstje te staan.

Meer informatie over De verborgen kinderen

Dit boek ook lezen?
Koop ‘De verborgen kinderen’ bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: De verborgen kinderen
Auteur:
Elizabeth Byler Younts
Uitgeverij:
KokBoekencentrum
Genre:
Roman
Pagina’s:
384

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

12 gedachten over “Boekenpraat: De verborgen kinderen (Elizabeth Byler Younts)

  1. Deze spreekt mij enorm aan, net als Wezenmoeder (ik kon er niet op reageren… ik zit een beetje achter met het lezen van blogjes… maar ben dit ruimschoots aan het inhalen 😉 ).

    Like

    1. Beide boeken hebben mij ook echt gegrepen. En dat je niet kunt reageren, komt omdat ik de reacties bij oudere berichten heb uitgeschakeld. Kreeg een poosje geleden ineens heel veel spam bij oudere berichten en dat probleem is nu opgelost.

      Like

Reacties zijn gesloten.