Nieuwe hobby/verslaving: diamond painting

Toen ik een paar weken in de ziektewet zat, ontdekte ik kleuren als nieuwe hobby. Ik vind het nog steeds heerlijk om te doen en doe het dan ook nog veel. Een paar weken geleden ontdekte ik een nieuwe hobby, die minstens net zo verslavend blijkt te zijn als kleuren: diamond painting.

De verleiding van reclame

Op de één of andere manier had mijn telefoon veel eerder dan ik door dat diamond painting leuk voor me zou kunnen zijn. Keer op keer verschenen er reclames met de mooiste diamond paintings op mijn scherm. Ik klikte er soms op en ja, dan weten de cookies je digitale maag te vinden en blijven de reclames komen. Ik bleef kijken, maar hield het bij kijken, kijken, niet kopen. Soms klikte ik een pakket mijn digitale winkelmandje in, maar ik ging nooit over tot bestellen. Ik zou het bij kleuren houden.

Diamond painting hetzelfde als borduren?

Diamond painting leek me niet zo’n goed idee voor mij. Als kind leerde ik borduren en ik kan het nog steeds. Ergens in mijn kast liggen twee borduurpakketten. Eén van de schilderijtjes is bijna af. Ik denk dat ik het in vier uur af zou kunnen ronden. Inlijsten en klaar ben je. Toch doe ik het niet. Ik vind het zo’n ingewikkeld gedoe. Er ligt nóg een schilderij. Het pakket is nog niet eens geopend. En ja, het ligt al minstens tien jaar ongeopend te wachten tot ik eens actie onderneem. Als ik niet borduur, zal diamond painting ook wel niks voor me zijn, redeneerde ik.
Nu ik dit schrijf, bedenk ik dat deze blog misschien een goede stok achter de deur is. Even dat ene schilderijtje afmaken en dan hier showen.

Diamond painting in mijn brievenbus

Eigenlijk was er nog een ander groot probleem. Kleuren als hobby is lekker makkelijk. Een vol kleurboek kun je bewaren zonder dat het veel ruimte in beslag neemt. Met diamond painting en borduren werkt dat anders. Dan houd je er een schilderij aan over en waar moet je dat laten? In mijn huis is eerlijk gezegd geen ruimte voor een extra schilderij. Nóg een reden om er niet aan te beginnen. Maar de cookies bleven hun werk doen en mijn digitale maag ging steeds harder rammelen.

Opeens had ik de oplossing. Ik kon een diamond painting voor een ander maken. Mijn zusje zou de klos worden. Ik besloot een pakket te bestellen en het dan te maken voor haar verjaardag. Als ze het niet leuk zou vinden, mocht ze het weggooien, maar ik had dan mooi een manier om diamond painting eens uit te proberen. Klikkerdeklik, een pakket in mijn digitale winkelmandje en later in mijn brievenbus dus.

Help, ik ben verslaafd!

Het pakket lag een paar weken ongeopend in de kast. Ik vroeg me al af of ik het nog voor de verjaardag van mijn zusje af zou krijgen. Ik dacht dat het me weken tijd zou kosten. Toen braken er dagen van enorme stress (of zeg maar rustig paniek) aan. Ik kon niks meer. Lamgeslagen zat ik op een stoel. Ergens op mijn lijstje stond nog ‘diamond painting opstarten’. Ik besloot dat dan maar te gaan doen. Wat bleek? Diamond painting kan (ik) prima als er paniek is. Je hoeft er bijna niet bij na te denken. Je plakt steentjes op een klevend canvas, waar een plaat op is voorgedrukt. Het is echt een kwestie van het juiste steentje pakken (aangegeven met een symbool en/of nummer) en op de juiste plek leggen. Stukken sneller dan borduren en vergelijkbaar met kleuren op nummer.

Twee hele dagen zat ik steentjes te plakken. De stress was nog niet verdwenen, maar was in de tijd dat ik steentjes plakte wél even hanteerbaar geweest. Het resultaat* laat zich niet makkelijk ‘vangen’ op een foto, maar zie je hieronder.

Ik was ruim op tijd voor de verjaardag klaar. Omdat diamond painting een nieuwe verslaving bleek, bestelde ik nog een pakket. Een grotere (50×70 cm) deze keer, zodat ik er langer over kan doen. Waar ik het ga laten? Geen idee. Ik zoek wel weer een nieuw ‘slachtoffer’.
Om deze aap kan een lijstje en dan kan hij naar mijn zusje. Mag zij een plek bedenken waar ze ‘m gaat laten of ‘m weggooien. En ik? Ik wacht enigszins ongeduldig tot mijn nieuwe pakket bezorgd wordt.

*Aap op toilet. Gekocht bij ‘De Diamond Painter’. 20×25 cm.