Tijdens mijn dagelijkse wandeling of fietstocht maak ik graag foto’s. Het perspectief is niet altijd hetzelfde. Juist door het maken van die foto’s en door soms anders te kijken, ontdek ik nieuwe dingen. Is het zo ook eigenlijk niet in het dagelijks leven? Als je bepaalde zaken op een andere manier bekijkt, kan dat de dingen ineens in een heel ander perspectief zetten.
Anders leren kijken
Het is al jaren geleden dat ik begon met wandelen in mijn thuisomgeving. Vanaf de allereerste keer nam ik een camera mee om de mooie dingen tijdens mijn wandeling vast te kunnen leggen. Ik maakte in het begin vooral foto’s van vergezichten. De weidse polder of grazende koeien vind je duizenden keren terug tussen mijn foto’s. Toen ging ik bloggen en bedacht ik dat het leuk was om er af en toe een foto bij te doen. Ik vond wel dat die foto’s onherkenbaar moesten zijn. Ik wilde niet dat iemand aan de hand van de foto’s mijn woonplaats zou herkennen. Daardoor ging ik ineens op een heel andere manier om me heen kijken als ik buiten was. Of misschien ging ik niet anders kijken, maar ik ging foto’s maken vanuit een andere hoek en een ander perspectief. Ik ging door mijn knieën en zoomde in op planten, bloemen en andere dingen. Minstens net zo prachtig (of misschien zelfs wel mooier) dan al die vergezichten die ik ook nog fotografeer. Maar anders. Vaak kleiner.
Klein, maar fijn
‘Klein, maar fijn’ is zo’n heerlijke Nederlandse dooddoener. En toch gaat hij wat betreft die foto’s helemaal op. Ineens zie ik de schoonheid van de kleine dingen en ik zoek er buiten heel bewust naar. Klein, maar fijn dus. In dit geval echt.
Maar is het in het leven ook niet zo? Soms kijk ik om me heen. Ik zie mensen die fulltime werken of die succesvol zijn op wat voor gebied dan ook. Dan zie ik mezelf. Arbeidsongeschikt en thuis. Wat is mijn prestatie? Wat is mijn bijdrage aan de maatschappij? En toen, door die bloemetjes, zag ik het opeens. Ik zette vier foto’s van één wandeling in een collage.
Prestaties in perspectief
Nadat ik de fotocollage maakte, vulde ik een emmer met sop en maakte mijn keuken schoon. Een stom stemmetje in mijn hoofd vond het echt héél erg raar dat ik niet gelijk het hele huis deed, maar dat ik tegenwoordig de schoonmaak over twee dagen verdeel. Na twintig minuten was de keuken schoon. Nee, ik had die dag niet gewerkt. Nee, ik was op die dag niet succesvol geweest of wat dan ook. Maar ik had boodschappen gedaan, gewandeld, foto’s gemaakt én mijn keuken gepoetst.
Mijn prestaties lijken misschien klein, maar het is maar vanuit welk perspectief je kijkt. Voor mij is zo’n keuken schoonmaken een prestatie. Dat kost energie en daar zie ik tegenop. Toch doe ik het. Dus wat nou, kleine prestatie? Ik had ook heel de dag op de bank kunnen blijven zitten, maar ik poetste mijn keuken. Vanuit het juiste perspectief bezien, is dat dus echt een topprestatie.
Mocht je -net als ik- denken dat je misschien niet veel doet of dat een ander meer kan of doet dan jij, bekijk het dan even vanuit het juiste perspectief. Iedere prestatie is een prestatie. Als jouw prestatie voor jou groot is, dan ís die prestatie ook groot, wat een ander er ook van vindt of hoeveel beter een ander het misschien had kunnen doen dan jij. Het is namelijk maar hoe je het bekijkt.
Hoofdtaal 
Zo is het maar net! Het hangt er ook zo vanaf vanuit welk perspectief je op dat moment je eigen mogelijkheden ziet! Ik ben altijd een doener, druk en fulltime bezig. Ik verzet soms bergen en het voelt niet eens bijzonder meer omdat ik dit ‘gewoon’ kan, maar als ik terugdenk aan mijn ziek zijn, toen was ik zo trots als ik mij douchte op een dag! En als ik dan met mijn drukke volle leven bij mn beste vriendin uitpuf, die ziek is en per dag hooguit een was kan draaien, dan ben ik serieus zó trots als ze daarnaast ook de vaatwasser heeft gedaan terwijl zij dan ook nog eens koffie voor me zet omdat ze weet dat ik wel klaar ben. Zo vult het elkaar aan in dankbaarheid. Ook dat is perspectief! Het gaat niet om wat de één wel kan en de ander niet, het gaat erom of je elkaars perspectief respecteert én waardeert zonder als de ander te willen zijn! En ff serieus: jij doet wat ik niet kan: elke dag bloggen!!! 💖
LikeLike
Mooi gezegd en super dat je dan ook echt trots kunt zijn op je vriendin.
LikeLike
Je hebt helemaal gelijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gezegd. Overigens duurt een complete schoonmaak bij mij weken! Ben blij als ik de belangrijkste dingen, vloeren, wc etc elke week een keer doe. De rest komt wel, meestal als het me ergert, maar verplicht schoonmaken, nee… niet mjn ding. Verder vind ik je fotos erg mooi, en eigenlijk heb je er een nieuwe hobby bij! Succes!
LikeLike
Het ging hier ook om een gewone wekelijkse schoonmaak hoor, geen uitgebreide grote schoonmaak, want die duurt bij mij ook maanden;).
LikeLike
Wat een fijne post. En het is zeker waar dat perspectief heel bepalend is voor dingen! Soms kan een verandering van perspectief bijvoorbeeld ook enorm opluchten.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie insteek en je hebt helemaal gelijk!
LikeGeliked door 1 persoon
Heel waar dit. Soms denk ik ook wel eens dat ik maar wat heb aangemodderd maar is het ‘done’ lijstje toch behoorlijk lang.
LikeLike
En zelfs als dat lijstje kort is, heb je soms toch al een topprestatie geleverd.
LikeLike
Weet je wat het ook is? Die mensen die fulltime werken, carrière maken enzo… die doen ook bepaalde dingen niet. Hoeveel mensen hebben bezorgboodschappen, hulp in de huishouding, een maaltijdbox of iets anders wat hun leven makkelijker maakt? Jij maakt zelf je huis schoon, doet zelf de boodschappen, bedenkt zelf wat je gaat eten en regelt zelf al je afspraken. Dat doen zij dan weer niet 😉
Toen ik bij een groot landelijk bedrijf werkte (je weet wel, zo’n bedrijf waar mensen minstens 50 uur per week werken) waren er collega’s heel verbaasd dat ik zelf pindarotsjes kon maken. Terwijl dat gewoon neerkomt op ‘smelt chocola, meng met pinda’s en schep hoopjes chocola-met-pinda’s op een vel bakpapier’. Ik was net zo verbaasd dat zij zo veel uren konden werken zonder om te vallen 😉
LikeLike
Dat is waar ja, van die mensen die andere dingen niet zelf regelen. Maar iemand anders m’n afspraken laten regelen, dát zou ik dan ook weer niet kunnen, dus dat is ook knap;).
LikeGeliked door 1 persoon
En zo hebben we allemaal onze talenten 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Kijk, dat heb ik nou net even nodig. Zit soms best wel veel met lappie op schoot terwijl ik heel veel andere dingen had kunnen doen.Doe dan wel iéts natuurlijk maar toch…. ik ga het in perspectief zien, dankjewel!
LikeLike
Niks mis met wat meer met lappie op schoot zitten!
LikeLike
Maar er zijn toch wel dingen die ik ook weer eens graag zou doen.
LikeLike
Ja, dat snap ik helemaal!
LikeLike
wordt er beetje mismoedig van.
LikeLike
Precies, zo is het maar net, en eigenlijk vind ik het een grotere prestatie: stoppen en niet alle energie verspillen om daarna helemaal gevloerd zijn…(heb ik wèl moeten leren, hoor)
LikeLike
Stoppen is inderdaad vaak een grotere prestatie dan maar door gaan. Mooie aanvulling!
LikeLike
Mooi gezegd, geschreven.
En zo waar.
LikeGeliked door 1 persoon