Als stilte een geluid is, is het mijn favoriete geluid. Ik vind het zo heerlijk als er geen achtergrondruis is of als ik alleen de geluiden van de natuur hoor. Tot een paar maanden geleden was het in mijn huis zelden stil. Toen kwam de dag dat ik me opeens realiseerde: het is stil… Ik geniet er sindsdien (bijna) dagelijks van.
Alsof ik met de buren in één huis woon
Ik woon in een appartement en ik snap natuurlijk dat je dan niet over elk geluidje moet klagen. Toch had ik verwacht dat een nieuwbouwappartement (2012) toch redelijk geïsoleerd zou zijn. Dat leek in de eerste jaren ook best het geval te zijn. Natuurlijk hoorde ik af en toe wat, maar dat vond ik niet zo’n probleem. Totdat de bovenbuurman een vriendin kreeg en die vriendin bij hem introk. Vanaf dat moment was het alsof ik in een huis woonde met een bovenverdieping. Alles wat er boven me gebeurde, kon ik volgen.
Iedere stap die de buurvrouw zette, de wasmachine die draaide, de stofzuiger, het doortrekken van de wc (en ja, zelfs wat ze op die wc deed), het huilen van de baby, het praten van de buurvrouw, de bedgeheimen, álles. Zeker als gesprekken een beetje ongezellig werden, kon ik ze letterlijk verstaan. Vervolgens ging de buurvrouw steeds vaker muziek draaien. Ik zette mijn eigen muziek dan ook maar aan, maar zelfs met oordoppen met mijn eigen muziek in, hoorde ik die van haar overal bovenuit.
Mag ik stilte?
Een poosje gedoogde ik het, maar toen de muziek non-stop (ja, ook ’s nachts) drie dagen en nachten aan had gestaan, was ik het zat. Ik nam contact op met de Vereniging van Eigenaren. De bovenburen zouden moeten zorgen voor een goede ondervloer. Dat hoefde uiteindelijk toch niet, want er kwam een veel betere belofte: ze zouden verhuizen. Dat verhuizen bleek nog een jaar te duren en dus verdroeg ik een jaar de herrie. Ik heb regelmatig een rondje gewandeld of gefietst om maar even aan de herrie te ontsnappen. Bij sommige ruzies heb ik met mijn handen voor mijn oren helemaal verstijfd onder mijn dekbed gelegen. Ik was bang. Als ik dan een hoop herrie hoorde en daarna hard gehuil, wist ik niet of ik de politie moest bellen of het maar laten gaan. Ik deed niks. Ik maakte me zorgen én ik verlangde naar stilte.
Hoera, een nieuwe buurman!
Ein-de-lijk brak de grote dag aan. De buren hadden een nieuw huis gevonden. Ik heb verlangend uitgekeken naar de dag dat ze zouden vertrekken. Er kwam een nieuwe buurman. Het eerste wat hij deed? Hij deed (zónder dat ik dat had gevraagd!) iets aan de vloer. Natuurlijk was het herrie. Ik heb hier maanden in boor- en schuurgeluiden gezeten. Soms raakte ik er compleet overprikkeld van en dan ging ik maar weer wandelen. Toch verdroeg ik dat met alle geduld, want ik wist dat het voor een goed doel was.
En toen was het klaar. De nieuwe bovenbuurman trok in zijn woning en de geluiden van de verbouwing verstomden. Dat wist ik trouwens niet zeker hoor, of de buurman al echt in zijn appartement was getrokken. Ik hoorde namelijk hélemaal niks meer. Soms zat ik zomaar op de bank en dacht ik: het is stil…
Je feestje is je gegund
Ik vind het heerlijk. Ik hoor geen voetstappen, geen wasmachines, geen gesprekken en nog beter: geen ruzies. Voor een ander misschien vanzelfsprekend, maar voor mij bijzonder. De nieuwe buurman is jong en houdt van een feestje. Ik werd pas een keer ’s nachts om drie uur wakker en hoorde dat hij nog bezoek had en dat het volume van de radio nog vrij hoog stond. Ik heb er niets van gezegd. Weet je waarom niet? Dat feestje is hem zo af en toe van harte gegund. Echt honderd keer liever dat dan de (mildere) herrie die ik tot voor kort de hele dag had. En dan stop ik nu even met typen, want dan ga ik een poosje van de stilte genieten.
Hoofdtaal 
O, wat lijkt me dat erg, geluidsoverlast in je eigen huis… Blij dat het voorbij is en je nu zo’n goede buurman hebt (op dat gebied in elk geval)
LikeGeliked door 1 persoon
Heerlijk voor jou! Dat probleem hebben we niet, omdat we in de bovenste woning wonen, alhoewel we van onder ook wel iets horenn, maar alleen als die bezoek hebben. Verder zijn de regels hier in het land beter: na 22.00 uur ( tot 7.00 uur) moet er nachtrust zijn! Dan kun je de politie bellen om integrijpen, of je meldt het je verhuurder, na een paar klachten wordt de herriemaker er uitgezet. Iedereen houdt zich er ook aan. Heerlijk! Nu is een druk gezin iets anders, maaf ook daar grijpt de verhuurder snel in, want in een goed verhuurde flat stoort dat. Autisten hebben het hier een beetje eenvoudiger! Enige minpuntje om 7.00 beginnen de bouwvakker ook, en dan slaap ik meestal nog.
LikeLike
Nog een toevoeging, we lopen hier nooit met schoenen in huis, vanwege de buren. Geldt ook voor de gasten. Ook zo’n regel, die natuurlijk super is. Ook ik moest in het begin enorm wennen aan al die regels, maar nu zie ik er het voordeel van in.
LikeLike
Alleen maar fijn toch, als je op die manier rekening met elkaar kunt houden? En ja, hier beginnen de bouwvakkers ook om zeven uur. Maar daar komt later nog een blog over;).
LikeLike
Op toetsen ratelen maakt ook herrie:)
Geniet van de stilte, en de rust.
LikeLike
Klopt;).
LikeLike
Lijkt me verschrikkelijk, al die herrie.
In ons oude huis hadden we ook allerlei regeltjes, schoenen uit, traplopen enz.
Vooral die laatste en het went ècht, want toen we verhuisd waren leek het wel of de vrienden van onze jongens olifantspoten hadden…zelfs onze jongens zeiden dat 😉
LikeLike
Ja, je kunt jezelf echt wel veel aanleren hoor, op dat gebied. Maar dan moet de wil er ook zijn en die was er absoluut niet bij de oude buren, helaas.
LikeLike
Ik had ooit een huisgenoot die herrie gebruikte als middel om mij te pesten en mij dat huis uit te krijgen… Pas toen ik ergens anders woonde (hij had z’n zin gekregen) en ik vertelde dat ik al mijn buren samen minder vaak hoorde dan huisgenoot in z’n uppie, konden de mensen die erover gingen toegeven dat huisgenoot het ‘misschien wel met opzet’ deed. Daarvoor was ik vooral de aansteller…
Geluidsoverlast wordt vaak niet begrepen. ‘Dan moet je maar in een hutje op de hei gaan wonen’ of ‘ja, je hoort wel eens wat van elkaar’. Maar er zit een vrij wezenlijk verschil tussen ‘wel eens wat’ en ‘dag en nacht’. En dat verschil, dat wordt vaak niet gezien door de mensen die er niet in leven.
LikeLike
Wow, dat is ronduit schandalig. En er is inderdaad verschil tussen af en toe wat horen (waar ik geen enkel probleem mee heb) of dag en nacht alle geluiden van de buren horen.
LikeGeliked door 1 persoon
Was machine s hoor je bijna altijd maar dat is niet zo’n probleem want die draait niet onafgebroken. Buren die hoorbaar ruzie maken zijn verschrikkelijk, en als je kunt horen hoe ze het goedmaken is dat misschien nog wel erger. Maar heerlijk dat je nu toch overwegend “stilte hoort”.
LikeLike
Nou, die wasmachine hoor ik nu inderdaad ook af en toe nog, maar bij de vorige buurvrouw hoorde ik ‘m bijna heel de dag en sowieso elke dag. Heb me er altijd over verbaasd waar ze al die was vandaan wist te halen:).
LikeLike
Was het geen afwasmachine?
LikeLike
Die centrifugeert niet, dus nee;).
LikeLike
O nee;-)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik houd ook zo van stilte ……..
LikeGeliked door 1 persoon
Ik was ook wel zo’n buurvrouw die af en toe de muziek even hard zette, maar ik wist dat de buurvrouw beneden een baby had dus dat werd vlot minder. Ik hoorde haar ook en ben wel eens gaan helpen toen zij ook aan het huilen was. Ik woon nu langs de rand van een dorpje en heb juist veel last van de stilte gehad. Ik gun je rust en hoop dat als er eens iets is, je het met je huidige buurman kan bespreken.
LikeLike
Als je vanuit de herrie komt, kan ik me goed voorstellen dat je aan stilte behoorlijk moet wennen. Tot nu toe verloopt het contact met de nieuwe buurman gelukkig soepel bij mij.
LikeLike
Oh daar kan ik ook niet tegen! Toen ik een huis kocht, ben ik bewust op zoek gegaan naar een huis waarbij ik maar 1 buur had. Mijn woonkamer is achteraan en de hare is vooraan. Dus we hebben praktisch geen last van elkaar.
Behalve in de zomer want dan zat zij ook achteraan in haar mini-tuintje en zat ze van 8u tot 19u naar de radio te luisteren. Ik heb toen vriendelijke gevraagd of ze haar radio wilde stiller zetten omdat ik het niet fijn vind om een hele dag mee te luisteren. Dus het was nadien wel stil tot de laatste warmere dag… dus ik hou mijn hart al vast voor volgende zomer.
LikeLike
Radio’s in de tuin zouden ze gewoon moeten verbieden, vind ik. Ik vind het echt asociaal… Laten we hopen dat de buurvrouw volgend jaar weer weet hoe je het graag hebt.
LikeLike
Wat fijn Naomi dat het nu weer stil is in je huis. Het lijkt me inderdaad slopend als je voortdurend in andermans geluiden moet zitten.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij ons was het omgekeerd… wij huurden een appartement en hoorden wel eens iets van ons buurvrouw, maar dat viel goed mee. Tot ze haar appartement verkocht en er een huurster in kwam, die maakten meer lawaai de laatste 2 jaar dat we daar woonden dan de afgelopen 3 jaar daarvoor met de andere buurvrouw! Verschrikkelijk!
Nu wonen we in ons eigen huisje in een doodlopende straat… het is hier heel stil en rustig… zalig!
LikeLike