Wie op een verjaardag komt bij mijn familie, zal met klapperende oren vertrekken en zal een hoop dingen gehoord hebben die eigenlijk alleen voor de familie zelf te snappen zijn. Maar ja, zo’n verjaardag is lang geleden en ik ga het elke dag een beetje meer missen. Door de coronamaatregelen kunnen we niet echt met z’n allen zijn. En elke dag mis ik het een beetje meer.
Met het gezin bij elkaar
Hoewel mijn familie belangrijk voor me is, zien we elkaar niet wekelijks. Wel is er vrijwel dagelijks contact via de gezinsapp. Dat is ook prima. De keren dat we echt met alle broers en zussen en mijn moeder bij elkaar zijn, zijn meestal de verjaardagen. Met een groot gezin zie je elkaar dan toch al snel elke maand een keer. Gezellig vind ik dat. Oké, soms ook heel vermoeiend, maar die vermoeidheid is het helemaal waard. Het is namelijk vooral gezellig.
Zet mijn gezin van herkomst bij elkaar en het is lachen, gieren, brullen. Lekker druk, maar zó gezellig. We houden allemaal van woordgrappen en de één is nog sneller dan de ander. Het is puur genieten. Maar eerlijk gezegd ben ik bang dat de laatste keer dat we allemaal bij elkaar waren op Nieuwjaarsdag was.
Blokjesverjaardagen
Na de jaarwisseling waren er nog twee verjaardagen vóór de coronamaatregelen, maar volgens mij waren we er toen toevallig meestal verspreid over de dag. Toen kwam corona en waren we met een te groot aantal om bij elkaar te mogen komen. Echt met z’n allen was ineens ‘verboden’. In het begin vond ik dat niet zo’n drama. We zagen elkaar wel vaker een lange tijd niet. Het werd Moederdag. We gingen in ‘blokjes’ en dus waren we opnieuw niet met z’n allen bij elkaar. Er volgden verjaardagen. We zagen elkaar wel, maar altijd in kleinere groepjes.
In de zomer was er één keer een verjaardag waarop we allemaal konden komen, maar toen moest er iemand thuis blijven in afwachting van een coronatest.
Ik mis ‘ons’
Het werd september. Opnieuw een verjaardag. Verdeeld over een aantal dagen gingen we allemaal, maar we zagen elkaar dus niet allemaal. Na die verjaardag reed ik terug naar huis. Ik had een gevoel van heimwee over me. Ik voelde me gewoon een beetje teleurgesteld en kon het niet helemaal plaatsen. Ondertussen zag ik op sociale media nog wel foto’s van gezinnen en families die wél bij elkaar konden komen, omdat ze met minder zijn. Wat was er toch met me aan de hand?
En toen viel het kwartje. Ik mis ‘ons’. Ik mis onze heerlijke versie van ‘met z’n allen’. Onze humor, onze herrie, onze familiegrappen die iemand ‘van buitenaf’ niet zal kunnen plaatsen en gewoon het ‘ons’. Op een verjaardag komt er vaak ook andere visite, maar meestal blijven we ’s avonds laat met ons gezin over. En toen wist ik het. Dát miste ik. Ik was op een verjaardag geweest en dat was gezellig, maar ik had de afterparty met ‘ons’ gemist.
Wanneer kunnen we weer ‘met z’n allen’ zijn?
December nadert met rasse schreden. Sinterklaas is bij ons het hoogtepunt van het jaar. Dan zijn we met z’n allen, schoppen een hoop herrie, maken gedichten van een paar pagina’s lang en hebben plezier. Met elkaar. Dit jaar zal het anders zijn. En Kerst? Dan zien we elkaar ook. Lekker onderuitgezakt op de bank, spelletjes doen, puzzelen, enz. En nu? Ik vrees dat het niet gaat zijn zoals we tot nu toe gewend waren. Ja, dat soort dagen waren altijd heel vermoeiend voor me. Maar dat waren wel de dagen waarvan ik altijd heb gezegd dat ze de vermoeidheid waard zijn. En nu wil ik ze weer. Want ik snap de maatregelen allemaal, maar ik mis onze versie van ‘met z’n allen’.
Hoofdtaal 
Dit is echt een mooie ode aan je familie geworden! Ik snap helemaal dat je dit mist.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik mis het ook heel erg van eens met mijn hele familie samen te zijn. We doen dat niet zo vaak (met tantes en neven en al bedoel ik dan), een paar vaste momenten in het jaar, maar dit jaar is dat dus nog geen enkele keer geweest en ook met Kerst zal het er niet in zitten 😦
LikeLike
Nee, dit jaar zal het wel niks meer worden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ooms en tantes best een jaartje kan missen, maar m’n eigen gezin van herkomst niet.
LikeLike
Ik begrijp je gemis goed. Vroeger gingen we allemaal, neven en nichten, ooms en tantes, naar mijn oma’s verjaardag. En aangezien we verspreid over het land en zelfs over de aardbol woonden, was het altijd super leuk. En sinds jaren leeft ze niet meer, en we hebben elkaar nooit meer gezien. Wel heb ik met sommige nog contact, maar dat is niet het zelfde. Hier is het traditie om eens per jaar een neven en nichten dag te organiseren, en daar denk ik nog over na. Maar dan na corona…. vermoedelijk over jaren dus. Een prettige voor-sinterklaastijd. Ook ik zal de kerstvoorvreugde met markten etc. missen.
LikeLike
Goed idee, om zo’n neven- en nichtendag te organiseren.
LikeLike
Ik heb juist behoefte aan even niet met z’n allen. Sinds maart zijn man en kinderen permanent thuis en zijn we dus altijd met z’n allen. En natuurlijk is dat fijn, maar soms zou ik toch ook wel eens graag even met mezelf alleen zijn.
LikeLike
Dat doet me denken aan een countryliedje: ‘How can I miss you, if you won’t go away…’
LikeGeliked door 1 persoon
Dát kan ik me dan ook wel weer goed voorstellen!
LikeLike
Ik mis ons ook.
Niet dat we niemand meer zien, echt niet, maar het is zo anders.
LikeGeliked door 1 persoon
O, ik zie ook echt nog wel mensen hoor. Maar het is inderdaad zo anders. En het is niet compleet.
LikeLike
Ik kom toevallig bij je terecht, en lees dit lieve stukje… Wát een bijzondere familie heb je, en inderdaad: wat kun je mensen dan missen, als ze zo’n belangrijke rol in je leven spelen…..
Ik ben een beetje jaloers op je – zo’n familie wil ik nou ook (maar dat zit er niet in…..)
LikeLike
Bedankt voor deze lieve reactie en welkom hier! En ik kan me voorstellen dat het verdrietig is als zo’n lieve familie er niet is.
LikeLike
Wij zijn met minder, maar ik kan me je gevoel heel erg voorstellen! Ik merk dat ik ook dingen mis. Dingen die andere mensen misschien prima kunnen missen, maar die voor mij wel tot de hoogtepunten van het jaar behoren. En nu is alles een slap aftreksel daarvan… 😦
LikeLike
Slap aftreksel. Dat is een prima omschrijving.
LikeGeliked door 1 persoon
Héél herkenbaar, ik mis het ook. En ik mis het al langer door de omstandigheden. En hoewel de omstandigheden zo gewijzigd zijn dat ik nu wél overal bij zou kunnen zijn zal dat dus ook niet kunnen. Er wordt al naar mogelijkheden gezocht om het Sinterklaasfeest “met z’n allen”te vieren verdeeld over drie huizen die verbonden zijn door skype. Zal wat voorbereiding vragen om de juiste surprises in het juiste huis bij de juiste mensen te krijgen. Zal nog steeds niet zijn hoe we het het liefst zien maar naar omstandigheden toch een oplossing
LikeLike
Eerlijk gezegd moet ik de laatste tijd vaak aan mensen denken die dit dus door omstandigheden al veel langer hebben. Lijkt me dus echt heel moeilijk. Mooi hoe jullie voor de Sint op zoek zijn naar manieren om het toch leuk te vieren.
LikeLike
Het Sinterklaas feest is ons heilig meer nog dan de Kerst.
LikeLike
Bij ons is Sint ook het hoogtepunt van het jaar, dus ik snap ‘m;).
LikeLike
Je kunt er zo leuk elkaar even op de hak nemen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik snap het. Mis het ook. Al vind ik de blokjesverjaardag soms ook wel fijn omdat je dan veel meer tijd voor elkaar hebt.
LikeGeliked door 1 persoon
Snap je helemaal! En snap de maatregelen ook helemaal, maar zie wel op tegen een Kerst zonder familie, die is hier bij ons meer het hoogtepunt dan Sinterklaas. Nou ben ik niet alleen, maar ik word wel verdrietig als ik denk al die mensen (waaronder mijn eigen moeder dan als er weer een totale lockdown komt) die met de feestdagen wel helemaal alleen zijn en nergens naar toe mogen…
LikeLike
De maatregelen snap ik ook, maar toch vraag ik me heel soms af of voor sommige mensen de prijs niet té hoog is. Ik snap het en ik houd me eraan, maar ik vind het echt heel pittig. Alsof ik een jaar met mijn familie ‘weggooi’. Dat krijg je nooit meer terug…
LikeLike