Sommige opmerkingen en adviezen frustreren me. Meestal komt dat omdat ik ze anders opvat dan ze bedoeld zijn, maar vandaag blog ik over één opmerking die ik gewoon nooit meer wil horen.
Buiten zijn is fijn
Voor ik stopte met werken, was ik al heel veel buiten. Minstens drie keer per week trok ik mijn wandelschoenen aan of stapte ik op de fiets. Sinds ik thuis ben, ben ik elke dag buiten. Het kan regenen, hagelen, stormen, bloedheet zijn of ijskoud, maar ik ben buiten. Stiekem vind ik wandelen in de regen zelfs wel lekker. Er is dan verder niemand en de frisse buitenlucht is helemaal voor en van mij alleen.
Behalve dat het fijn is om buiten te zijn, is het ook goed voor me. Dat weet ik al heel lang en dat is de reden dat ik ook buiten ben op dagen dat ik er eigenlijk geen zin in heb. Het hoort er gewoon bij. Het is zoiets als eten. Dat doe ik ook drie keer per dag. Voor mij geldt hetzelfde principe voor elke dag buiten zijn. Dat dóe ik gewoon. Oké, één uitzondering: op Oudjaarsdag zie je mij niet buiten, want ik vind vuurwerk doodeng en veel te veel herrie.
Sporten is een valkuil
Hoewel ik het bewegen heerlijk vind, is het ook een valkuil. Ik weet dat ik er behoorlijk in kan doorslaan of er op allerlei manieren controle op wil hebben. Ik kan bijvoorbeeld, als ik niet uitkijk, meer gaan bewegen dan eigenlijk goed voor me is. Er zijn inmiddels afspraken gemaakt over wat wel en niet mag. Ik houd me aan die afspraken. Ook als het regent of stormt of bloedheet is.
Ik ben geen bankhangende, snackende luilak
Toen ik nog werkte, kreeg ik regelmatig goedbedoelde (en uiteraard ongevraagde!) adviezen. Als ik eens zei dat ik moe was, moest ik meer gaan bewegen. Als het ging over mijn gezondheid, kwam er steevast een opmerking dat ik misschien eens moest gaan sporten. Dat deed ik al.
Wat dachten mensen van mij? Dat ik niets anders deed dan op de bank zitten met chips, koek en chocola? Ik vermoed dat ik van mijn collega’s één van de mensen met de meeste beweging per week was. Nee, ik zag er niet afgetraind uit. Ik had zelfs ongezond veel overgewicht en dat was aan me te zien. Maar ik bewoog wel genoeg. Elke keer als iemand met een opmerking over bewegen kwam, was ik gefrustreerd: Waarom? Dat dóe ik al. Vinden ze me te dik? Dat ben ik ook, maar dat ligt niet aan te weinig beweging. Ga lekker zelf bewegen. Maar ik zei natuurlijk niets. Ze bedoelden het goed.
“Ga je wel elke dag even naar buiten?”
Een poosje geleden belde mijn huisarts, omdat hij signalen kreeg dat het niet goed met me ging. Advies aan het eind van het gesprek: “Oja, en hoe slecht het weer ook is, probeer wel elke dag even naar buiten te gaan.” Dat advies was uiteraard heel erg op zijn plaats en werd gegeven met de beste bedoelingen, maar die beste bedoelingen snapte ik later pas. Ik denk in eerste instantie altijd dat degene die zo’n advies geeft het idee heeft dat ik anders niet naar buiten ga. Maar dat doe ik wel. Terwijl ik dit schrijf, heb ik net een uur gelopen, in de stromende regen en tegen een stevig windje in. Na twee kilometer stond het water in mijn schoenen. Ik liep door. Na een uur was ik thuis, met meer water in mijn schoenen dan in de gepasseerde slootjes.
Wandelen in de regen vind ik fijn, maar niet als de plassen in mijn schoenen staan. Maar ik dééd het wel.
Moraal van dit verhaal: Wil gewoon iedereen heel goed onthouden dat ik nooit, maar dan ook nooit meer wil horen dat ik naar buiten moet? Dat voelt namelijk alsof je denkt dat ik dat niet doe en dat doe ik wel. Meer dan menig ander. Misschien kunnen al die mensen eens iets van mij leren, wat dat betreft, in plaats van andersom. Ik kom al die adviseurs namelijk nooit tegen in de stromende regen;).
Hoofdtaal 
Haha, nee, dan zitten ze lekker binnen. Wellicht een goed advies dat ze in de stromende regen ook eens naar buiten moeten😂. Mensen kunnen echt iets zeggen/adviseren zonder voldoende kennis te hebben.
LikeLike
Vind ik prima hoor, dat ze dan binnen zitten. Lekker rustig. Maar dan inderdaad ook je mond houden;).
LikeLike
Ik wandel liever niet in de regen, maar ik adviseer dat ook nooit, haha!
LikeLike
Bonuspunten voor jou;).
LikeLike
Het klinkt sowieso vrij kleinerend ‘Ga je wel elke dag even naar buiten?’ ‘En vergeet je niet je speelgoed op te ruimen?’…
Ik heb trouwens het idee dat jij juist heel veel buiten komt, inderdaad, weer of geen weer!
LikeLike
O, ik vond het niet kleinerend. Ik dacht alleen: eh, ja, doe ik toch al?
LikeLike
Uit die opmerking vsn je huisarts kun je ook concluderen, dat hij je blog niet leest! En dat is positief of niet? En ja, de meeste mensen menen iets positief, ook als het ongevraagd is. En dat is altijd nog beter als dat ze je negeren. Geef gewoon een standaard antwoord terug. Zodat de mensen ook in de toekomst er voor je zijn. Je weet nu nog niet, of je die ‘vrienden’ dan misschien wel en harder nodig hebt! Mijn motto is altijd: “behandel anderen, zoals je zelf behandeld zou willen worden!. Dat met oudejaar in Nederland heb ik ook altijd erg gevaarlijk gevonden. Gelukkig is dat hier anders. Maar succes!
LikeLike
Jawel, hij gluurt hier af en toe en dat is prima. En hij weet dat ik elke dag buiten ben. Daarom schrijf ik ook dat het met de beste bedoelingen was, maar dat ik dat later pas snapte. Een paar weken later legde hij namelijk uit waarom hij het had gezegd. Inderdaad met de beste bedoelingen, als een soort herinnering dat dat werkt. En ja, dat weet ik natuurlijk zelf ook, maar als ik raar doe, moeten mensen me er soms even aan herinneren dat dingen die ik dan even niet leuk vind, wel goed zijn.
LikeLike
Aaargh zo herkenbaar. Of de opmerking ‘maar dat heb ik ook, dus iedereen is wel een beetje autistisch’. En ik was ook wel s bang hoe mensen me zagen toen ik halve dagen naar school ging, omdat meer niet mogelijk was. Als ze niks aan je zien is het er vaak ook niet of zo.
LikeLike
Help, ja! Maar je ziet er goed uit, dus… Dus niks. Mond dicht;).
LikeLike
Kaats de bal gewoon terug: ‘ja, ik ben deze week iedere dag zoveel tijd buiten geweest. En jij?’ Wedden dat ze daarna hun mond houden?
LikeGeliked door 1 persoon
Volg Booksomet.
Mensen vragen mij ook steeds of ik wel iets doe op een dag. Meestal laat ik mijn blog even zien, houden ze hun kop weer dicht.
LikeGeliked door 2 people
Oke, mij hoor je niet;-)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben helemaal benieuwd waar de huisarts signalen van kreeg dat het niet goed zou gaan?
LikeLike
Dat staat in het blogje ‘Mist in mijn hoofd’ waar ik naar verwijs. Ik was afspraken aan ’t afzeggen en hij snapte het signaal daarachter: het gaat niet goed.
LikeLike
Ik zeg niets!
Ik probeer mijzelf altijd wel voor te houden dat mensen , wat ze soms ook kunnen zeggen, er zelf van overtuigd zijn dat ze het goed bedoelen.
LikeLike
Klopt, dat was ook zo, maar dit ligt nogal gevoelig bij me;).
LikeLike
Een huisarts die blogartikelen leest die kom je ook niet gauw tegen. die volgt zijn zijn patiënten dus echt op.
LikeGeliked door 1 persoon