Boekenpraat: Boekensmaken verschillen

Categorieën Boekenpraat, Wat niet in 'n genrehokje past, , , 14 Reacties op Boekenpraat: Boekensmaken verschillen

Over smaak valt te twisten, zeggen ze. Daar ben ik het helemaal mee eens en dat geldt ook voor smaak als het gaat over welke boeken je wel of niet mooi vindt. Mijn zusje en ik lazen hetzelfde boek. Onze recensies zijn echter totaal verschillend.

Mijn recensies geven mijn eerlijke mening

Als ik een recensie schrijf, geef ik altijd mijn eerlijke mening over een boek. Ik besef heel goed dat die mening beïnvloed kan worden door mijn stemming of omstandigheden en dergelijke, maar ik vind dat dat mag. Het gaat om mijn mening en die geef ik eerlijk. Die eerlijke mening geef ik ook als een uitgeverij een boek op heeft gestuurd om te laten recenseren. Gekregen, gekocht of geleend: mijn mening over een boek laat ik daar niet door beïnvloeden.

Mijn lovende recensie maakte mijn zusje nieuwsgierig

In november kwam er een recensie online van het boek ‘Tussen de regels door’ van Rachel Hauck. Mijn conclusie luidde:
‘Tussen de regels door’ van Rachel Hauck is een roman over geloof, hoop, liefde en vriendschap, met een vleugje romantiek en humor. Vijf mensen gaan in deze roman op zoek naar de waarheid over zichzelf en elkaar. Vijf boeiende personages, die Rachel Hauck op een levendige manier beschrijft. Een boek waarin je even kunt wegdromen bij en met de verhalen van anderen. Het is een boek dat je heel ontspannen kunt lezen en dat je ondertussen toch regelmatig aanzet tot nadenken.

Ik had het boek al voor verschijning gelezen voor een blogtour en gaf mijn oprechte mening. Na verschijning werd het boek bezorgd op mijn postadres. Daar kreeg mijn zusje het te pakken en ze dook halverwege in het verhaal. Het boek leek haar wel wat. Nu is dat zeldzaam, want mijn zusje leest in en uit principe geen Nederlandse boeken en al zéker niet als dat vertalingen zijn. Vroeger las ze helemaal niet, maar tegenwoordig leest ze Engels. Nu had ze een vertaling te pakken en ja, het was toch wel leuk. Uiteraard vond ik dat hilarisch en dus liet ik het boek bij haar achter. Ze zou het gaan lezen.

De worsteling van mijn zusje met dit boek

Toen begon ‘de grote worsteling’. Eerst kreeg ik een appje van mijn zusje dat ze in het boek begon. Ik stuurde applaus terug. Vervolgens kwam er een eerste update:
Oninteressante personages en een verhaal dat zich veel te veel richt op ieders carrière, maar dat nét genoeg vragen oproept om het nog een kans te geven.

Uiteraard moest ik lachen om die update. Vervolgens kwam er via de app een vraag binnen:
De belangrijkste vraag daarvan: Heb je hier een positieve blog over geschreven omdat dit boek een gift van de uitgever was, of omdat je het echt ‘vijf boeiende personages’ vond?

Er volgden wat appjes heen en weer over de verschillende personages en we bleken nogal van mening te verschillen over wie wel of niet interessant was en waarom.
Mijn zusje worstelde zich verder door het boek heen. Ik bleef bij elk appje met een foto en een moeilijk kijkende smiley lachen. Ik vond het heerlijk om te zien gebeuren.

Boekensmaken verschillen

Eindelijk had mijn zusje zich door het boek heen weten te worstelen. Er kwam via de app een eindoordeel:
Ik kan me voorstellen dat dit voor liefhebbers van het modern-christelijke genre een vermakelijk verhaal is, maar als ik een boek lees wil ik ontsnappen naar een ander tijdperk en een andere wereld en dat gaat niet als je leest over normale mensen met normale problemen in een normaal New York. Ik mis het avontuur.

Dáár zit dus het verschil. Ik vond en vind het heerlijk om een boek te lezen over het gewone leven. Over mensen zoals ik, met alledaagse problemen. Zij leest liever over ridders en kastelen en dat is een genre waar ik graag ver vandaan blijf. Kortom: smaken verschillen en dat gaf aanleiding tot een volgend appje: Voel je vrij er een blog over te schrijven.

Die blog was er in mijn hoofd al lang, maar nu dus ook ‘in het echt’. Moraal van dit verhaal: mijn boekrecensies zijn nogal subjectief. Dat is prima, maar houd dat dus wel in je achterhoofd bij het lezen ervan.

14 gedachten over “Boekenpraat: Boekensmaken verschillen”

  2. Recensies zijn altijd subjectief! Natuurlijk zijn er ‘objectievere’ factoren (genre, opbouw van het verhaal, verhaallijnen, thema’s), maar het is aan de recensent om die dingen eruit te pikken waarop hij/zij zijn/haar mening over het boek baseert. Wat dat betreft is de VN Thrillergids best een interessante om eens te bekijken: de ene recensent geeft een boek 4 sterren, de ander maar 2. En als het gaat om (bijvoorbeeld) een Baantjer-boek, dan kan daar best een beetje verschil in kwaliteit in zitten, maar niet zo veel dat het ene boek 2 volle sterren meer waard is dan het andere. Recensies zijn dus altijd subjectief.

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik denk dat een review niet objectief kan zijn, of toch nooit helemaal. Het gaat toch steeds over wat je er zelf over vindt.
    Na een tijdje weet je of je smaak gelijk loopt met de persoon die de boeken aanraadt en of het de moeite zal zijn.
    Ik heb al boeken gelezen die iedereen geweldig vond en die ik maar niks vond en omgekeerd, lijkt me heel logisch.

    Like

    1. Zó herkenbaar! Ik durf soms niet eens te beginnen aan een boek waar ik heel veel lovende recensies over heb gelezen. Juist omdat ik weet dat ik het dan vaak niks vind.

      Like

  4. Wat een leuke blog! En zo leuk om te zien hoe jullie verschilde in mening erover. Ik verschil nog wel eens van mening met mijn man over een boek, maar wijt het dan vaak aan man-vrouw verschillen. Dus leuk om te lezen dat jij en je zusje dat toch ook kunnen hebben!

    Like

  6. Zodra een boek bejubeld wordt hoef ik het niet meer te lezen. Een half jaar later liggen ze nogal eens ongelezen bij de kringloop. Ik heb nog wel eens reviews geschreven maar het kostte me meer tijd dan ik er van genoot. Na een poosje geloof ik iemand wel als ik al meer goede boeken via diegene gevonden heb.

    Geliked door 1 persoon

  7. Ik vind het fijne aan een review dat je een idee krijgt van het type boek. Ik lees nauwelijks moderne christelijke romans, omdat ik meestal halverwege jeuk krijg van de visie op relaties en het ontbreken van een plot. Sommige moderne romans zijn ook zo wazig of anti-religie dat ik er niet aan begin.
    Een review helpt mij dus om te bepalen of ik iets ga lezen, als er tenminste ook bijstaat wat voor soort boek het is. Aan alleen een tekst als ‘lekker spannend, vlot geschreven, erg boeiend’ heb ik ook weinig als ik niet weet wie het zegt.
    Het helpt mij dat je een duidelijke leessmaak hebt!

    Like

    1. Dat snap ik wel. Ik weet zelf inmiddels heel goed bij welke boekenblogs ik ongeveer dezelfde smaak heb of waar ik toch wel een boek durf te proberen dat bij de blogger niet zo in de smaak viel. Of juist een boek niet lezen terwijl de recensie positief is.

      Like

  8. Ik lees graag reviews en de meeste boeken op mijn te lezen lijstje staan er op door lovende commentaren. En zo lees ik af en toe eens een boek dat ik eigenlijk niet zo goed vind, terwijl een ander het een echte aanrader vindt. Dat is het risico van reviews 😉 .

    Geliked door 1 persoon

    1. Bij sommige mensen durf ik het wel, omdat ik weet dat ze ongeveer mijn boekensmaak hebben, maar als ik het niet zeker weet, doe ik het liever niet.

      Like

Reacties zijn gesloten.