Rood en ik zijn samen sterk

“Wat zie je er goed uit!” Ik herinner me dat een collega dat tegen me riep. Ik herinner me ook nog hoe ik me die dag voelde: doodmoe. Juist die vermoeidheid was de belangrijkste reden geweest om die ochtend iets roods uit de kast te trekken. Die avond had ik nog oudergesprekken. Wat ik dan nodig had? Rode kleding. Rood maakt me sterk(er).

De aantrekkingskracht van rood

Wie mij kent, weet dat rood een bepaalde aantrekkingskracht op me heeft. Aan mijn kapstok vind je bijvoorbeeld drie rode jassen: een zomerjas, een winterjas en een regenjas. In mijn slaapkamer vind je een rode muur. De spiegels van mijn zwarte auto zijn rood gespoten en hoewel de rode stoelen uit mijn woonkamer zijn verdwenen, vind je ook daar nog voldoende rood.

Dan mijn kledingkast. Daar vind je ook behoorlijk wat rood. Als ik met mijn zusje ga shoppen (nee, nu niet, vroeger, toen dat allemaal nog gewoon kon), krijg ik al jaren de oogrol als ik met iets roods aan kom zetten. “Is dit wat?” vraag ik dan allerliefst. “Het is rood…” krijg ik dan als antwoord. Ja, dat had ik zelf natuurlijk al lang gezien, maar voor mijn zusje valt het dan af. Ik heb al genoeg rood. Inmiddels ben ik eigenwijs en koop ik gewoon lekker veel rood. Rood is namelijk mijn favoriete kleur. Dat geldt voor alles, maar zéker ook voor kleding. Rood staat me goed, vind ik.

Aangeboren of aangeleerde voorliefde?

Ik heb tot een paar maanden geleden altijd gedacht dat mijn voorliefde voor rood was aangeboren. Totdat ik op zoek was naar een oude foto van mezelf. Ik kwam vanaf mijn peutertijd verdacht veel rood tegen in mijn fotoalbum. Die drie rode jassen die ik nu aan de kapstok heb hangen, zijn geen nieuwe trend. Ik heb mijn halve leven in rode jassen gelopen. Dat begon al toen ik twee was. Misschien is mijn voorliefde voor rood dus niet alleen aangeboren, maar ook aangeleerd? Ik appte mijn moeder: Kijk nou, je hebt het me gewoon aangeleerd! Ik snap het wel hoor. Na al die jongenskleren kon je eindelijk eens lekker los met rood bij een meisje.

De kracht van rode kleding

Nog steeds draag ik veel rood. In de winter moet ik daar wat beter naar zoeken dan in de zomer, maar het lukt me steeds beter om het hele jaar door veel rood te dragen. Ik ben iedere keer weer tevreden als ik mijn was op het rek zie hangen en er zit veel rood tussen.

Dat rood staat me goed, vind ik. Juist daarom geeft het me een goed gevoel. Ik voel me krachtiger als ik rood draag. Toen ik nog werkte, trok ik bij spannende oudergesprekken altijd iets roods uit de kast. Niemand zou mijn spanning zien, want ik zag er goed uit. Dat rood hielp ook om me beter te voelen. Op dagen dat de vermoeidheid me lamsloeg, trok ik altijd iets roods uit de kast. Grappig genoeg kreeg ik vaak juist op die dagen te horen dat ik er goed uitzag. Zo voelde ik me niet, maar met rode kleding probeerde ik er nog wat van te maken.

Dat principe werkt nog steeds. Tegenwoordig draag ik rood niet alleen om mijn stemming te verbloemen, maar gewoon elke dag dat het kan. Omdat het zo’n heerlijke kleur is. En omdat het me zekerheid geeft. In rood voel ik me goed. Rood en ik zijn samen sterk!

*Op de foto’s ben ik twee jaar. Je ziet: mijn moeder was niet vies van een beetje rood. Op foto twee lijk ik misschien niet heel happy met mijn rode jurk (en kijk dat bijpassende schattige tasje!), maar ja, familiefeestje. Blijkbaar vond ik dat toen al een beproeving;). Sneeuw vond ik blijkbaar als tweejarige nog wel leuk.