Boekenpraat: Goudpapaver (Laila Ibrahim)

Het verhaal

Jaren geleden groeide Lisbeth op als dochter van een rijke plantagehouder. Haar slavin Mattie verzorgde haar met liefde. Na de vlucht van Mattie en na de burgeroorlog is er altijd contact gebleven tussen Mattie en Lisbeth, hoewel dat niet altijd even intensief was, ook vanwege de letterlijke afstand tussen hen.

Nu is het 1894. Mattie ligt op sterven en heeft één grote wens. Ze zou zo graag ‘haar’ Lisbeth nog een keer zien. Matties dochter Jordan schrijft Lisbeth een brief. Lisbeth reist, samen met haar dochter Naomi, naar Mattie om afscheid te kunnen nemen.

Dochters Jordan en Naomi lijken weinig met elkaar gemeen te hebben. Jordan is zwart, kent rassenhaat en weet van onderdrukking en ongelijkheid. Naomi is wit, vrouw van een rijke zakenman en heeft nooit te maken gehad met onderdrukking of haat. Toch blijken beide vrouwen met elkaar verbonden te zijn door hun liefde voor Mattie. Het is die liefde die ervoor zorgt dat de vrouwen samen Matties missie voort willen zetten: ze strijden voor vrijheid en gelijkheid van rassen en van man en vrouw.

Serie
‘Goudpapaver’ is een vervolg op ‘De eerste krokus’ en ‘Mosterdzaad’. Op de kaft staat dat het een zelfstandig te lezen vervolg is, maar ik zou aanraden wel eerst de andere twee delen te lezen. Ik denk dat het verhaal anders moeilijk te volgen is.

Mijn mening

Voordat ik begin aan mijn mening, moet ik even kwijt dat ik eigenlijk geen woorden kon vinden voor dit verhaal. Ik sloot het boek met een diepe zucht. Ik was onder de indruk, was meegezogen in het verhaal en had nog veel meer willen lezen over deze mensen. Hieronder toch een poging om wat uitgebreider mijn mening weer te geven.

Onderdrukking
Onderdrukking is in ‘Goudpapaver’ een overkoepelend thema. De onderdrukking van vrouwen en van zwarte mensen staat centraal. In eerste instantie lijkt het vooral te gaan om het achterstellen en de onderdrukking van zwarte mensen, maar Jordan en Naomi ontdekken dat ook blanke vrouwen onderdrukt kunnen worden. Het boek beschrijft de strijd om vrijheid. Vrijheid en gelijkheid van rassen en van man en vrouw. Het boek maakt ook schrijnend duidelijk hoe weinig bescherming er aan het eind van de negentiende eeuw was voor minderheden en vrouwen.

Ingewikkelde, gedeelde geschiedenis
De beide families in dit boek delen een stuk van hun verleden. De liefde voor Mattie verbindt hen. Tegelijkertijd laat het boek op pijnlijke wijze zien dat een vriendschap tussen zwarte en witte families niet vanzelfsprekend was. Ondanks heel veel liefde voor elkaar, moest men altijd oppassen voor het oordeel van anderen. Bovendien zit diep in het hart van iedereen nog steeds twijfel. Is de ander echt te vertrouwen? Bedoelt de ander het echt zo goed? De gedeelde liefde voor Mattie brengt de vrouwen bij elkaar, maar het boek laat ook goed zien hoe ingewikkeld gedeelde liefde en afkomst in die tijd kon zijn.

Conclusie
‘Goudpapaver’ van Laila Ibrahim is een indrukwekkende historische roman. Het vertelt het schrijnende verhaal van families die van elkaar houden, maar die dat niet goed kunnen uiten doordat ze verschillen in huidskleur en daarmee in ‘status’. Een verhaal over sterke vrouwen, maar ook een verhaal over rassenhaat. Een verhaal over liefde, standvastigheid en de strijd om gelijkheid van rassen en man en vrouw. Een boek dat ik sloot met een diepe zucht. Een prachtig verhaal, dat ik eigenlijk nog niet los wilde laten en dat van mij nog wel langer had mogen duren. Ik hoop op een vervolg!

Meer informatie over Goudpapaver

Dit boek ook lezen?
Koop ‘Goudpapaver’ bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Goudpapaver
Auteur: Laila Ibrahim
Vertaald door Hilke Makkink
Uitgeverij: KokBoekencentrum
Genre: Roman
Pagina’s: 332

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.