Ken je die mensen die af en toe zeggen: “Zucht…” Meestal heeft dat iets te maken met ergernis of ongeduld. Ik hoef het niet eens te zeggen, maar dóe het gewoon zo af en toe: even flink zuchten. Meestal is het een slecht teken, als ik continu loop te zuchten. Tot voor kort was ik me er vaak niet eens van bewust. Nu wel, want dat zuchten blijkt een functie te hebben.
De spanning loopt op
Over het algemeen bouwt spanning zich bij mij over een langere periode op. In het begin heb ik dan niets in de gaten, maar op een dag is de limiet bereikt, loopt de emmer over en heb ik een probleem. Dan is er sprake van totale overprikkeling. Dat kan ik merken aan van alles: ik verdraag geen geluiden of ik trek me helemaal terug. Bovendien word ik intens moe en meestal behoorlijk somber. Alles is dan meer dan ik kan hebben. Dan is de spanning dus (te) hoog opgelopen.
Spanning laten verdwijnen
Wat bij mij vaak helpt in een totaal overprikkelde bui is een flinke huilbui. Maar ja, dat knopje heb ik nog altijd zelf niet gevonden, dus dat lukt niet op commando. Omdat ik toch ergens de spanning kwijt moet, komt er vaak iets van agressie over me. Ook niet handig, om af en toe je servies door de kamer te gooien. Maar wat dan? Sporten? Werkt voor het moment, maar niet meer als ik vervolgens thuis ben. Dan is de spanning er direct weer. Slapen is ook leuk, maar zolang het slapen duurt. Daarna heb ik er niets meer aan. Die spanning moet dus op een andere manier weg.
Diepe zucht
Helaas heb ik dé manier om spanning te laten verdwijnen tot nu toe nooit gevonden. Ik ben er inmiddels wel achter wat ik doe op momenten dat de spanning hoog zit en de overprikkeling groot is. Ik betrap mezelf dan regelmatig op heel diep zuchten. Gewoon zomaar, vanuit het niets, terwijl ik bijvoorbeeld een blog zit te tikken. Of tijdens een gesprek of het doen van de boodschappen. Het is een zucht die niemand kan ontgaan. Het is bij mij een uiting van opgekropte spanning en overprikkeling. Het is een manier om letterlijk uit te ademen.
Ik blijk dit al jaren te doen. Ik herinner me nog dat een vriendin op de middelbare school een keer tegen me zei: “Jij zucht echt vaak.” Ik had geen idee, maar daarna viel het me uiteraard zelf ook op. De laatste jaren merk ik het sowieso op bij mezelf. Een poosje geleden was de spanning weer hoog opgelopen. Ik kletste wat tegen mijn volgers op Instagram en ineens hoorde ik terug wat ik eigenlijk wel wist: ik zat te zuchten.
Rustig aan…
Dat zuchten kan ik niet tegenhouden, want over het algemeen zit ik op zo’n moment hoog in mijn ademhaling. Het geeft niet. Het is lastig, want het komt bij het feit dat ik me al beroerd voel en bovendien ga ik me door die hoge ademhaling nóg beroerder voelen. Als ik mezelf betrap op zuchten, probeer ik uiteraard rustiger en beter adem te gaan halen. Werkt prima, voor een minuut of drie. Daarna betrap ik mezelf weer op zuchten.
Is dat erg? Geen idee. Ik heb me er maar gewoon bij neergelegd. Ik weet inmiddels dat het een signaal is, al dat zuchten. Als ik veel zucht, zit de spanning hoog. Dan kan ik maar beter zorgen dat ik contact zoek met iemand die me kan helpen die spanning te reguleren. Dat levert dan én minder spanning op én het zuchten wordt minder en verdwijnt op den duur. En tot die tijd is dat zuchten mijn manier van ‘loslaten’.
Hoofdtaal 
Ik heb nog nooit nagedacht over of ik vaak zucht, maar ik heb het ook nog nooit van anderen gehoord…
LikeGeliked door 1 persoon
Grappig, ik moet er juist aan denken om af en toe eens diep te ‘zuchten’ , wanneer mijn ademhaling zo hoog zit door de spanning. Ik betrap mij er juist op, dat ik dat te weinig doe.. Huilen op commando kan ik ook niet, maar soms helpt bepaalde muziek er wel bij, lijkt het. Het schijnt dat meditatie of ademhalingsoefeningen hier goed bij helpen ( maar zelf ben ik tot nu alleen wat kregel geworden van de meditatiepogingen.. )
LikeLike
Plus één, wat betreft die meditatie. En ademhalingsoefeningen hebben bij mij alleen maar het tegenovergestelde resultaat. Dan ga ik zó erg opletten dat ik spontaan verkeerd begin te ademen. Ik denk dat ik dat zuchten doe als ik dus eigenlijk een poos verkeerd adem heb gehaald. Dan regelt het zich ‘vanzelf’ denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat het juist goed is en dat het lichaam dat gewoon zelf regelt. Ik merk het bij mijzelf ook niet totdat de man mij erop attendeert. Het gaat vaak om hele kleine dingen trouwens bij mij. Fijne week en knuffel
LikeGeliked door 1 persoon
Zuchten, nu je het zegt…Ik herken het wel, niet van mezelf, maar mijn man zucht vaak è hij zegt dat het helpt 😉
bij teveel spanning, stress vlucht ik weg in een boek en als zelfs dat niet meer werkt ga ik de deur uit (alleen!!!!) en loop een eind weg. Eén keer heb ik in het bos héél hard geschreeuwd, ik schrok daar erg van, maar het luchtte wel op.
LikeLike
Heel herkenbaar, zowel dat boek als het ‘weglopen’. Ik heb vorig jaar (ergens in de heftigste dagen van de strijd tegen mijn hypochondrie) ook een keer lopen huilen in de polder, terwijl ik sneller liep dan ooit. Luchtte heerlijk op. Gek genoeg ga ik dan thuis trouwens wel gelijk weer verder met zuchten/stress, maar daar komt vrijdag een blog over;).
LikeLike
Soms is het goed om aan symptoombestrijding te doen (bijvoorbeeld een paracetamolletje als je hoofdpijn hebt van de stress), soms is het genoeg om het signaal te (h)erkennen en aan de oorzaak te werken. Dat zuchten klinkt alsof het in de laatste categorie valt!
LikeGeliked door 1 persoon
Er is meestal ook niet echt iets aan te doen, want als ik dat probeer, wordt het alleen maar erger. Zodra ik op mijn ademhaling ga letten, word ik knettergek.
LikeLike
Daarom: oorzaak aanpakken, dan volgt dat symptoom vanzelf 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Hmm…ik zat juist te bedenken dat ik te weinig zucht.
Volgens mij is het helemaal niet verkeerd dat je lijf dus
blijkbaar een zucht nodig heeft op die momenten, daar
waar een ander zoals ik blijkbaar aan voorbij gaan.
Stof tot nadenken in ieder geval voor mij, fijn ;))
LikeLike
Nee hoor, het is absoluut niet erg of verkeerd. Als je je spanning niet op een andere manier kwijt kunt, is zuchten dus een prima uiting. (Soms weet ik trouwens niet eens dat ik spanning heb en ontdek ik het door het zuchten.)
LikeLike
Zuchten is volgens mij gewoon goed, ik doe het ook vaak de laatste tijd en dat is prettig.
LikeLike
Volgens mij is het ook prima.
LikeLike
Zeker weten.
LikeGeliked door 1 persoon
Er is niets mis met zuchten Eens goed zuchten geeft ontspanning voor mij
LikeGeliked door 1 persoon
Zucht zeggen is inderdaad zelden positief : ) En huilen op commando kan ik ook niet. Soms raakt iets mij, en dan voel ik de tranen prikken. En dan denk ik: ‘Strak als ik thuis ben zal ik eens lekker huilen, maar nu niet.’ Maar eenmaal thuis zit de boel dan op slot.
Zucht.
; )
LikeLike
Dat. Precies dat!
LikeLike
Zuchten kan echt deugd doen vind ik. Dat is inderdaad een manier om spanning los te laten. Ik weet niet echt of ik het vaak doe. Op mijn vorige werk was er een collega die veel zuchtte en toen had iemand eens de opmerking gemaakt dat ze daarmee een windmolen in gang kon zetten. Toen heb ik er wel een tijdje op gelet dat ik het zelf niet te veel deed :p
LikeLike
Hahahaha, ik doe het de ene periode ook meer dan de andere, dus het kan ook dat je het toen niet deed en nu wel;).
LikeLike