Onderwerp van roddels en geruchten

Als het gaat over roddelen, denk ik dat we ons daar allemaal wel een keer schuldig aan hebben gemaakt. Geruchten verspreiden hebben we denk ik ook allemaal wel een keer gedaan. Misschien expres, maar misschien ook omdat we dachten dat een gerucht waarheid was. Ik woon in een klein dorp. Roddel hoort daar schijnbaar bij. Op een gegeven moment ontstond er een roddel/gerucht over mij. Wat moest ik daarmee?

Roddel of gerucht?

Geruchten verspreiden zich razendsnel. Ik moet toegeven dat ik zelf meestal één van de laatste schakels ben als ik iets te horen krijg. Of, nog beter, vaak krijg ik de dorpsroddels helemaal niet te horen. Ik ben ‘import’, dus écht meetellen doe je dan niet. Geen probleem, want ik wil het allemaal niet weten. Ik vind roddelen héél erg stom. In roddel zit mijns inziens iets moedwilligs. Moedwillig nare dingen over anderen verspreiden of gewoon ordinair kwekken achter iemands rug om.

Geruchten zijn voor mij gevoelsmatig anders. Dat zijn van die dingen die je hoort, voor waar aanneemt en voor je het weet, verspreidt het gerucht zich verder. Maar dat voelt voor mij minder moedwillig. Stel dat ik een gerucht hoor dat iemand zwanger is, dan zou ik dat vervolgens (als het een gezamenlijke kennis is) aan mijn moeder kunnen vertellen. Gewoon, omdat ik dacht dat het waar was. Als dan blijkt dat het niet waar was, heb ik dus geruchten lopen verspreiden. Niet om iemand kwaad te willen doen, maar uit enthousiasme. Nu zou ik over zwangerschappen pas iets zeggen als ik het héél zeker weet, maar je snapt het idee.

Onderwerp van een gerucht

Op een dag bleek er een gerucht over mij de ronde te doen. Bron onbekend en het doet er ook niet toe. Maar het was verbazingwekkend hoe snel het gerucht zich over de halve provincie wist te verspreiden. Iemand pikte op dat ik zat te wachten op een opname. Ik kan me héél goed voorstellen dat je (zeker als je weet dat ik ziek thuis ben) zoiets dan voor waar aanneemt. Het ging over een heleboel schijven, waarvan ik er waarschijnlijk maar een paar ken, en kwam uiteindelijk bij mijn moeder terecht. Iemand vroeg oprecht geïnteresseerd aan mijn moeder hoe het met mij was en begon over die opname waar ik op wachtte.

Mijn moeder wist van niets. Wat zij deed? Zij checkte het bij mij. En dát is dus het enige juiste. Ik deed er vervolgens heel lang niets mee. Ergens vond ik het ook wel iets grappigs hebben, dat mensen blijkbaar van alles bij elkaar fantaseren zonder mij iets te vragen.

Verdediging

Toch knaagde het. Er begonnen meer geruchten de ronde te doen. Toen besloot ik dat het klaar was. Het maakte me niet uit waar de geruchten vandaan kwamen, maar ik wilde dat mensen van mij zouden horen hoe het met me ging. Ik kroop in mijn toetsenbord en tikte een bericht voor Facebook en Instagram. In mijn dorp weet je dan zeker dat het zich vervolgens wel door de geruchtenmolen verspreidt. Niet dat ik zo ijdel ben dat ik denk dat ik vaak onderdeel ben van gesprekken, maar blijkbaar af en toe wel. Nou, laten mijn eigen woorden dan voortaan maar klinken.

Ik typte een berichtje over de geruchten die de ronde deden. Ik begon met het gerucht over mijn opname en zette erbij dat dat al heel ver door de regio was geweest voor het mijn moeder had bereikt. Ik zei er ook eerlijk bij dat zij het enige juiste deed: ze checkte het bij mij. En nee, ik wachtte niet op een opname. Nooit gedaan ook, dus waar het gerucht vandaan kwam? In ieder geval niet bij mij.

Wat moet ik met roddels en geruchten?

Toen ik ervoor koos mijn blog uit de anonimiteit te halen, vreesde ik opnieuw roddels en geruchten. Wat zou ik daar dan mee moeten? Zou ik me moeten verdedigen? Nee, dat hoeft niet. Als mensen mij wat vragen, kan ik daarop antwoorden. Maar als er geruchten of roddels zijn, zal ik dat ten eerste waarschijnlijk nooit horen en ten tweede hoef ik daar niks mee. Zolang er niet tégen mij gepraat wordt, hoef ik geen antwoord te geven. Ik mag het naast me neerleggen. Ik vind dat een wijze les. In theorie werkt het ook fantastisch. In de praktijk merk ik dat ik mezelf graag verdedig, maar toch probeer ik het nu heel nuchter te zien. Roddels of geruchten over mij? Laat maar gaan. Mensen die iets aan mij vragen? Zó hoort het en dan geef ik altijd eerlijk antwoord.

19 gedachten over “Onderwerp van roddels en geruchten

  1. Dat lijkt me een lastige situatie! Goed hoe je ernaar kijkt. Hier deden een paar jaar geleden nogal vreemde geruchten de ronde over mijn ouders, haha. Echt bizar.

    Geliked door 1 persoon

  2. Goede reactie van jou! Je kan je zelf op een nette manier verdedigen. En verder laat ik roddels ook meestal langs me heen gaan. Pas als ik dan veel later iets hoor of lees, denk ik, dat gerucht was dus toch waar. Maar 90% of meef is onwaar of voor mij totaal oninteressant. Prettig weekend.

    Geliked door 1 persoon

  3. Er heeft ooit eens 1 iemand een roddel verspreid over mijn vriend (hij zou me bedrogen hebben op een feestje maar die persoon wist niet dat ik ook op dat feestje was :p) en daar was ik zo boos om! Ik kende die persoon ook zelf totaal niet. Ik heb haar er ook niet over aangesproken maar achteraf dacht ik dan vaak dat ik dat toch wel had moeten doen.

    Het is in theorie inderdaad mooi om het naast je neer te leggen maar in de praktijk ook inderdaad heel lastig. Terwijl ja, wat boeit het allemaal wat mensen over ons denken. Zelfs als je geen weet hebt van geruchten of roddels denken mensen ook dingen over je.

    Like

    1. Wow, die is heftig! Ik snap best dat je niet wist wat je daar mee moest en dat je achteraf toch wel graag die persoon had aangesproken. En ik vind de praktijk ook moeilijker dan de theorie hoor, maar ik probeer het nu echt wel zo te zien.

      Like

  4. Ik vind het ook heel naar en pijnlijk als er over mij geroddeld wordt. Want ik wil ook graag geaccepteerd en aardig gevonden worden in de groep. Maar ik denk toch dat de mensen die het graag doen, misschien wel onzeker, jaloers, of bangeschijters zijn, die zich over mijn rug even lekker belangrijk vinden. Hun eigen ego even een knuffel geven. En volgens mij is het ook wel een beetje een groeps-dingetje, want als je niet meedoet, loop je het gevaar om zelf over de tong te gaan. Het is dan veiliger om eraan mee te doen.

    Geliked door 1 persoon

    1. Heel soms denk ik ook dat het ‘met de beste bedoelingen’ is dat mensen over een ander praten, maar ik denk dat die beste bedoelingen over het algemeen niet zo goed zijn voor degene waar het over gaat.

      Like

  5. Ik vind de boeken van Gossip Girl lekker om te lezen (zoals ook fastfood soms lekker is 😉 ) en detectives waarin de speurder het van de roddels moet hebben vind ik heerlijk. Maar ik merk ook dat ik van die boeken geleerd heb welke sociale ‘functie’ roddels en geruchten hebben: roddel zorgt ervoor dat je mensen insluit en mensen buitensluit, om zo je eigen sociale status te vergroten. Geruchten (die vaak een hoog Hendrik Haan-gehalte hebben) zorgen vaak voor sociale binding.

    Like

    1. Ja, er is echt wel verschil tussen roddels en geruchten. En geruchten zijn vaak ‘met de beste bedoelingen’, alleen komen die niet altijd over;).

      Geliked door 1 persoon

  6. Raar he, zoals het dan loopt. Mensen vinden altijd maar van alles. Ik ben ook nogal van de directe: als ik me echt ergens over verbaas of me iets afvraag, dan vraag ik het aan de betreffende persoon.

    Like

  7. Eigenlijk hoor ik nooit roddels. Waarschijnlijk omdat ik geen dankbaar slachtoffer ben om tegen te roddelen door mijn neutrale reacties of de belofte dat ik snel zal informeren naar de toestand bij het slachtoffer van de roddel.Heb echt in geen jaren een roddel gehoord en dat mis ik ook helemaal niet.

    Like

    1. Ik sta ook meestal achteraan in de rij hoor, áls ik al iets hoor. Vind ik helemaal niet erg. Eerlijk gezegd boeien de meeste roddels me ook gewoon niet.

      Like

Reacties zijn gesloten.