Soms denk ik na over werk en over toen en over ooit. En dan vraag ik me af: nog één keer?
Nog één keer…
… de leerlingoverdracht en zin om met een nieuwe groep te starten.
… het lokaal inrichten en zorgen dat er voor ieder kind een plekje is.
… die rusteloze nacht voor de eerste schooldag.
… dat heerlijke fladderende gevoel in mijn buik bij de start van de eerste schooldag.
… die nieuwe kinderen, die ik steeds een beetje beter leer kennen.
… de geheimzinnigheid en de lol in de weken voor Sinterklaas.
… die ontroering tijdens Kerst, als dertig kinderstemmen God loven.
… die verwonderde snoetjes voor mijn neus als de lente in alle pracht doorbreekt.
… dat rotsvaste geloof tijdens Pasen.
… de euforie van het kampioenschap bij schoolvoetbal.
… een middag zingen tot we allemaal schor zijn.
… de gespannen koppies tijdens belangrijke toetsen.
… de snotneuzen na een koude pauze.
… voorlezen tot ik het er benauwd van heb.
… de eindsprint na de meivakantie, op het laatste restje tandvlees.
Nog één keer die tranen op de afscheidsavond, omdat ik ‘mijn’ kinderen moet laten gaan. En ook omdat er weer een jaar om is en ik het wéér gehaald heb, al is het op het laatste beetje tandvlees.
Dat allemaal nog één keer.
Zou ik het willen? Soms wel. Omdat ik dan bewust alles voor het laatst kan doen en op die manier los kan laten.
Zou ik het kunnen? Nee. En daarom moet ik het ook niet willen. Maar soms doet het toch nog steeds pijn. Dan wil ik het toch. Nog één keer. Nog één keer dit allemaal. Nog één keer al die hoogte- en dieptepunten die horen bij een schooljaar. Nog één keer bewust het allermooiste vak. En dan daarna een fijn afscheid, zodat het echt afgesloten kan worden. En zodat het goed is. Echt goed.
Hoofdtaal 
Wat mooi geschreven!
LikeGeliked door 1 persoon
Een begrijpelijke wens! Misschien, ooit, als vrijwilliger of ondersteuner ofzo? Dan heb je wel heel veel van de laatste keren, maar een stuk minder stress.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi geschreven, maar sommige punten kun je vast in een andere setting nog doen. Je hart ligt duideljk bij het onderwijs en bij de kinderen!
LikeGeliked door 1 persoon
Lastig lijkt me dat… Zo’n verlangen dat blijft.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi opgeschreven, misschien dient zich binnenkort wel een mogelijkheid aan, om ergens op je eigen tempo en ritme, weer een beetje van dat oude gevoel terug te voelen. Ik hoop het voor je, want als ik kind zou zijn, dan zou ik vooraan in de rij staan om van jou les te krijgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verwoord.
LikeGeliked door 1 persoon
Intens kwetsbaar en mooi geschreven! Wat zal het moeilijk zijn om dit alles los te (hebben) moeten laten, Heel veel sterkte in deze rouwperiode en verwerking.
LikeGeliked door 1 persoon
Erg mooi dit! De pracht van het onschuldige jeugdige, kleine mensjes die ongestoord genieten van alles wat ze zien en tegenkomen. Ik ben fan 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Het zou je gegund zijn, maar er komt vást wel iets op je pad waar je veel van je verlangens kunt invullen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik snap het zo goed. Bij mijn vorige werk ben ik ook ontslagen (https://www.triltaal.nl/2006/10/27/ziel-en-zaligheid/). DAt heeft me heel veel verdriet gedaan. Uiteindelijk kreeg ik nog wel een superafscheid aangeboden op hun kosten en dat was heel fijn. Maar omdat het een tijdlang slecht ging zijn Mr. T. en ik toch nog de confrontatie langsgegaan: https://www.triltaal.nl/2008/05/22/de-confrontatie-aangegaan/
Dat jij dit niet hebt, maakt het nog veel lastiger allemaal. Sterkte
LikeLike
Ik kan je logjes niet lezen (want beveiligd), maar ik kan me zo goed voorstellen dat je er toch nog ‘iets mee moest’. Ik ben overigens niet ontslagen, maar door hoe ik vertrok, was het niet mogelijk om op een goede manier afscheid te nemen en dat blijft moeilijk voor me.
LikeLike
Wat heb je dit mooi omschreven, al die punten “nog een keer…”
Want inderdaad het is het fijnste beroep!
Ik ben er nu wel los van, maar af en toe….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zeg altijd dat ik een juffenhart heb. Ergens zit het volgens mij gewoon voor altijd in je.
LikeLike
Je werk los moeten laten!!
Niet fijn.
Zelf ha dik ook graag nog paar jaar doorgewerkt.
Maar het is wel goed zo nu.
Voor mij.
LikeLike
Ha dik is had ik 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Het is voor mij denk ik ook wel goed zo, maar het gaat om de manier waarop het afscheid (of dus eigenlijk geen afscheid) is gegaan. Ik denk dat dat ervoor zorgt dat het in mijn hoofd niet echt afgesloten is.
LikeLike