Boekenpraat: De engelen van Elisabeth (Els Florijn)

Het verhaal

1890. Elisabeth de Lange voelt aan dat er iets gaat gebeuren. De mensen om haar heen gedragen zich anders dan anders en haar oudste zoontje moest ineens ergens anders de dag doorbrengen. Als ze mannen haar huis binnen ziet komen, weet ze precies wat er aan de hand is. Ze moet mee.

De drieëntwintigjarige Elisabeth heeft twee zoontjes. Daarna kreeg ze nog twee dochters, maar die zijn beiden kort na de geboorte overleden. Ze wordt ervan verdacht de meisjes omgebracht te hebben. Na een ondervraging op het politiebureau wordt Elisabeth overgebracht naar een gesticht. Daar wordt ze door diverse mensen onderzocht en is de bevinding dat Elisabeth krankzinnig is. Ze moet leven in het gesticht, maar leven is daar vooral overleven. Elisabeth wil er weg, terug naar haar jongste zoontje. Maar de artsen zijn vastberaden: ze kan niet weg.

Elisabeth sluit zich af. Ze probeert bijna letterlijk onzichtbaar door het leven te gaan in het gesticht. Maar dan vraagt iemand naar haar verhaal en begint ze te vertellen.

Mijn mening

Psychisch ziek of krankzinnig
Het grootste gedeelte van deze roman speelt zich af in het gesticht. Elisabeth verblijft daar omdat men niet heeft kunnen bewijzen dat ze haar dochtertjes vermoord heeft, maar men twijfelt wel aan haar geestelijke gezondheid. In het gesticht ontmoet ze allerlei andere vrouwen die er al veel langer zitten en blijkt dat er geen enkele hoop is dat ze het gesticht ooit nog zal verlaten.

Elisabeth ziet in het gesticht veel en maakt ook zelf veel mee. Door veel verzorgers wordt op een mensonterende manier met de patiënten omgegaan. Zo waren er bijvoorbeeld vrouwen die moesten eten terwijl hun handen waren vastgebonden op hun rug. Het lijkt te bizar voor woorden, maar deze roman is gebaseerd op biografieën van vrouwen die in die tijd echt in gestichten hebben gezeten. Het is heftig en confronterend.

Meeslepend vanaf het allereerste begin
In de hoofdstukken wisselen heden en verleden elkaar af. De hoofdstukken zijn kort. Er is steeds een hoofdstuk in het heden (in het gesticht) en een hoofdstuk in het verleden (Elisabeths leven voor ze wordt weggehaald thuis). In de hoofdstukken over het verleden wordt langzaam maar zeker het verhaal van Elisabeth duidelijk.

Els Florijn heeft het verleden op zo’n manier beschreven dat ik vanaf het begin gegrepen was. Ik heb me tot het eind van het boek afgevraagd of Elisabeth haar dochters vermoord had, of ze psychisch ziek was, óf dat ze gezond was en ten onrechte in het gesticht zat. Het verhaal is in eenvoudige woorden geschreven. De combinatie van het meeslepende verhaal, de korte hoofdstukken en het langzaam duidelijk worden van wat er allemaal speelt, maakte dat ik dit boek niet weg kon leggen. Ik las het in één dag uit.

Conclusie
‘De engelen van Elisabeth’ is een roman van Els Florijn. In deze roman gaat het over een gesticht rond 1900. Hoewel het verhaal geen biografie is, is het wel gebaseerd op biografieën. In deze roman wordt de jonge moeder Elisabeth opgenomen in een gesticht. Heel langzaam ontvouwt zich daar, tussen alle bizarre taferelen, het verhaal van haar leven en wordt duidelijk wie Elisabeth is en waarom en hoe ze is geworden wie ze is.
Ik was enorm geboeid door dit boek en het gaat me nog heel lang bijblijven. Mijn advies: lees het!
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

Meer informatie over De engelen van Elisabeth

Dit boek ook lezen?
Koop 'De engelen van Elisabeth' bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: De engelen van Elisabeth
Auteur: Els Florijn
Uitgeverij: Mozaïek
Genre: Roman
Pagina’s: 252

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.