Het is zover! Ik mag mezelf sinds 8 juni 2021 officieel bejaard noemen. Ik was niet jarig hoor, op die dag. Maar er gebeurde wel iets anders waardoor ik mezelf sinds die dag bij de categorie bejaarden indeel. De oplettende kijker, die hier al wat langer volgt, heeft waarschijnlijk bij het zien van de foto al een idee wat er aan de hand is.
Ouderdom won steeds meer terrein
Het was geen verrassing hoor, dat ik bejaard werd. Het kwam niet uit de lucht vallen. Ik had het al langere tijd aan zien komen. Grijze haren, niet meer uit kunnen slapen, dat soort dingen. Ik schreef er zelfs al twee keer over:
– De eerste tekenen van ouderdom.
– Uitslapen? Help, ik word oud!
Het kwam dus echt niet als een verrassing. En toch…toch deed het een klein beetje pijn. Dit is namelijk het geval: ik ben tegenwoordig in het bezit van een elektrische fiets. Zo, dat is eruit.
Elektrisch fietsen? Nooit! Ooit… Oké, nu dan?
Mijn idee over elektrisch fietsen was tot een jaar geleden dat het echt niets voor mij was. Ooit wel hoor, als ik minimaal de vijftig gepasseerd zou zijn, maar nu nog niet. Hallo, ik ben nog niet eens vijfendertig. Nee, daar ging ik niet aan beginnen.
Totdat ik twee keer per dag naar buiten ging en ik ineens andere ideeën kreeg. Misschien was het toch wel iets voor mij, zo’n elektrische fiets. Nadat ik de blog publiceerde over mijn twijfels bleef ik erover nadenken. Uit de reacties bleek dat veel mensen het een absolute aanrader vonden. En toen kwam de belastingteruggave en bleek ik daarvan prima (meer dan) een elektrische fiets te kunnen kopen. Ik bleef twijfelen, totdat ik op een dag weer bijna niet vooruit wist te komen door de altijd aanwezige ‘storm’ in de polder. Dat, in combinatie met de belastingteruggave, zorgde ervoor dat ik een fietsenzaak binnenstapte.
Afscheid van ‘echt fietsen’
Nadat ik mijn bestelling deed, moest ik nog twee weken wachten voor mijn fiets ook echt geleverd werd. In die twee weken was het best lekker weer en dus fietste ik veel op mijn oude, ‘echte’ fiets. Gewoon op spierkracht door de polder. Tijdens één van mijn laatste ritjes haalde ik met tegenwind een bejaarde in op een elektrische fiets. Beste afsluiter ooit natuurlijk! Dat was jaren mijn missie geweest: met mijn ‘echte’ fiets bejaarden op elektrische fietsen inhalen.
Toen brak het moment van het echte afscheid aan. Het was dinsdagmorgen en die middag zou ik mijn fiets inruilen. Ik fietste nog een laatste rondje op mijn ‘echte’ fiets. Vier kilometer van huis voelde ik het: band plat. Stiekem vond ik dat wel grappig. Ik heb ‘m in ieder geval optimaal gebruikt. Ik liep het laatste stukje naar huis en uiteindelijk ruilde de fietsenmaker die middag bij mij voor de deur mijn fietsen om. De oude fiets ging, met platte band en al, de bus in en de nieuwe fiets ging mijn schuur in.
Semi-bejaard
Mijn allereerste fietstochtje op mijn nieuwe exemplaar ging naar een broer met een schuur vol gereedschap. De fietsenmaker had namelijk geen gereedschap bij zich tijdens de inruil en de fiets was niet berekend op kleine mensen. Mijn broertje stelde de fiets af en toen kon het grote genieten beginnen. Nu was ik officieel bejaard.
Ik blijf erbij dat het niet ‘echt’ fietsen is op zo’n elektrische fiets. Maar voor mij is het alles wat ik wil. Bij tegenwind heb ik niet meer het idee dat ik stilsta terwijl ik me wel totaal in het zweet werk en windkracht vier dwingt me niet meer om van mijn tweede rondje buiten een wandeling door de bebouwde kom te maken. Gewoon een half uurtje fietsen buiten de bebouwde kom, zonder problemen.
En nu komt het: ik noem mezelf semi-bejaard. Bij mij komt de ondersteuning namelijk niet hoger dan één (van vijf) en dat vind ik ruim voldoende. Ik houd ervan om nog gewoon het gevoel te hebben dat ik echt fiets. Bovendien vind ik fietsten met meewind zó lekker in een zware versnelling dat ik de ondersteuning dan helemaal niet gebruik. Met meewind fiets ik dus nog lekker op eigen kracht. Bovendien: zie je die kleur? Volgens de papieren is het steenrood, maar ik noem het oranje. Ooit een bejaarde op een oranje fiets gezien?
Dan mag ik mezelf wel semi-bejaard noemen toch?
Ik ben benieuwd hoelang het duurt voor ik die ondersteuning opschroef en officieel bejaard ben;)
Hoofdtaal 
Semi-bejaard lijkt me een mooie classificatie voor nu 😉 Veel fietsplezier!
LikeGeliked door 1 persoon
Ach hier zijn heel veel semi-bejaarden. Als je al die hippe lui op een elektra-huur-step meetelt. En dan nog die die van de publibike of andere rondhangende huurfietsen de e-variant nemen. Bijna niemand trapt meer zelf. Hoe jonger hoe luier. Het ergste zijn de e-mountainbikes die je op de bergweggetjes vroeger voor wandelaars, tegenkomt. Maar geniet van je nieuwe fiets. Overigens kunnen die ook een lekke band krijgen, toch?
LikeLike
Hahaha, dat kan zeker. Dus mijn abonnementje bij de ANWB speciaal voor de fiets loopt gewoon door;).
LikeLike
Liever een semi-bejaarde op een elektrische fiets, dan een echte bejaarde die niet meer kan fietsen en dan op een elektrische fiets stapt! :O Ik vind echt dat sommige mensen daar te laat aan beginnen. Mijn eigen grootouders inbegrepen. Die vielen een paar keer van hun fiets omdat ze niet meer vooruit kwamen en niet vlot genoeg meer waren om dan gewoon af te stappen, en vervolgens kochten ze elektrische fietsen. Om daar – verrassing! – nog veel harder vanaf te vallen. (Zou die verkoper ze gewaarschuwd hebben, vraag ik me dan af.) Afijn. De fysieke schade viel gelukkig mee – psychisch zal het wel een knauw gegeven hebben natuurlijk – en nu staan de fietsen bij hun kinderen. Stelletje bejaarden. XD
LikeLike
Hier (Zürich) heb ik gehoord, dat de politie speciale fietscursussen voor bejaarden met e-fietsen geven.(vooral voor die, die nu weer kunnen gaan fietsen…..) En dat sommige al tijdens de cursus wordt aangeraden, of ze zien het zelf in, dat het beter is, als ze hun e-fiets maar weer verkopen. Geen slecht idee…
LikeLike
En heel eerlijk!
LikeLike
Dat ben ik helemaal met je eens! Ik zie soms echt mensen fietsen waar ik met een grote boog omheen wil, want het is gewoon eng hoe die over de weg zwabberen en niets lijken te zien.
LikeLike
Met de frequentie waarmee jij buiten bent, lijkt een elektrische fiets me een prima investering! Zeker als je, ik noem maar wat, niet al te veel energie ‘over’ hebt 😉
LikeLike
Dat laatste heb ik dus ook al vaak bedacht de laatste tijd. Mijn eigen accu loopt namelijk sneller leeg dan die van m’n fiets momenteel…;)
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een leuke blog weer! Als echte bejaarde (leeftijd 65) was jk altijd benieuwd of er mensen zoals ik zijn die met een gewone fiets fietsen … en dat ook leuk vinden
Ik word regelmatig ingehaald door scheurende behaarden semibejaarden en jongeren op hun elektrische bycyles
Levensgevaarlijk hoe men zonder helm snelheden aanhoudt die een auto niet eens in de bebouwde kom mag rijden ..
en dan nu de hamvraag zijn er inderdaad fietsen waar je de ondersteuning kunt afzetten en toch gewoon kunt fietsen?
Lijkt mij voor de toekomst namelijk een optie …
LikeLike
Met die van mij kun je nog best prima fietsen zonder ondersteuning. Gaat wel wat zwaarder dan een gewone fiets natuurlijk, maar ik vind het echt meevallen. Ik had vooral verhalen gehoord dat je zonder ondersteuning echt niet meer vooruit weet te komen, maar dat vind ik dus niet. Sterker nog: soms denk ik na een kilometer: hm, fietst wel gek. Staat de ondersteuning niet aan, dus die eerste kilometer heb ik ‘m dan blijkbaar niet gemist;).
LikeGeliked door 1 persoon
Een elektrische fiets is natuurlijk zaaaaaaalig. Had er een paar weken terug een paar dagen een tot mijn beschikking en wat is het dan heerlijk fietsen. Het lijkt ook wel of we altijd wind tegen hebben in dit land.
Maar goed: voorlopig doe ik het weer gewoon op mijn eigen vrouwkrachtaangedreven fietske.
Ik wens jou veel fietsplezier!
LikeLike
Voor mijn gevoel waaide het ‘vroeger’, toen ik naar school fietste, ook echt veel minder hard (en minder vaak hard) dan nu. Maar dat kan natuurlijk ook komen omdat ik toen gewoon niets te kiezen had.
LikeLike
Ze worden niet voor niets in hippe kleuren gemaakt, dat is omdat er niet alleen bejaarden op fietsen. 😉 Je kunt naar behoefte ondersteuning inzetten, óf niet, wat wil je mooier. Nee ik heb nog geen E bike en die komt er ook niet. Ik fiets nauwelijks en ben een gevaar op de weg omdat mijn nek niet beweeglijk genoeg is. Ik vind de E-bike ook erg zwaar dus niet prettig. Heel plezier met je nieuwe slalen ros.
LikeLike
Maar je bent je er zelf van bewust dat je ‘een gevaar op de weg bent’. Volgens mij zijn velen dat niet en dát maakt ze juist zo’n gevaar.
LikeLike
Precies, je moet je beperkingen weten, ik doe hoogstens een boodschap in de buurt met de fiets. Of van hier naar Delft over het jaagpad.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan alleen maar positief zijn over een E-Bike, maar dat wist je al.
En ik voel me echt nog helemaal niet bejaard hoor, of van middelbare leeftijd, integendeel.
LikeLike
Je bent zo oud als je je voelt, zeggen ze toch? In dat geval klopt bejaard bij mij op ’t moment misschien toch wel;).
LikeLike
Ik ben zo blij dat ik begin dit jaar een elektrische fiets gekocht heb. Sindsdien rij ik nog zelden met de auto. Ik rij meestal op eco zodat ik het nog het gevoel van fietsen heb, maar je voelt toch dat het iets vlotter gaat.
LikeLike
Zo’n eco-stand heb ik niet, maar ik merk wel dat ik zéker bij tegenwind nog gewoon lekker kracht moet zetten en dat vind ik eigenlijk wel fijn.
LikeLike