Boekenpraat: De brieven van Mia (Astrid Sy)

Het verhaal

De elfjarige Laila is met haar moeder, haar zus en haar broertje gevlucht uit Syrië. Nu woont ze in een asielzoekerscentrum in Almere. Op de school in het asielzoekerscentrum krijgt Laila de opdracht om een oude man te helpen. Als ze bij meneer Cohen aankomt, blijkt hij een norse man te zijn. Hij stuurt Laila naar de zolder, om die eens op te ruimen.

Laila begint met tegenzin aan haar taak. Dan vindt ze een trommeltje met brieven. Ze zijn gericht aan Isa en eindigen allemaal hetzelfde: liefs, Mia. Laila leest gretig de brieven en ontdekt dat ze iets te maken hebben met de Tweede Wereldoorlog, waar ze op school over heeft geleerd. Ze vermoedt dat Mia in het verzet zat en wil meer weten over deze moedige vrouw en over de oorlog in Nederland. Ze gaat op zoek naar het verhaal van Mia en ontdekt de parallellen tussen het verhaal van Mia en van zichzelf.

Mijn mening

Laila: nuchter met een rugzak
Al op de eerste pagina, als Laila in de klas zit in Nederland, sloot ik haar in mijn hart. Dat kwam vooral omdat ik herkenning vond in een stukje over het Hollandse weer en Nederlandse klassen: Maar hier in Nederland zorgt regen voor niets anders dan natte voeten, vochtige kleren en snot uit je neus. Laila rilt van walging. Wat haat ze dat vieze gesnotter van de andere leerlingen in haar klas. Net als het lekker stil is, begint het gesnuif en gerochel van snot dat zo via de neus de mond inloopt en dan wordt weggeslikt, bah.

Op dat moment wist ik dat ik het verhaal van Laila wilde kennen. Laila komt verder in het boek naar voren als een nuchter kind, maar hoe beter je haar leert kennen, hoe minder nuchter ze blijkt te zijn. Ze heeft als vluchteling uit Syrië een behoorlijke rugzak. Ze draagt de oorlog, de bommen, rouw en angst in haar hart mee. Astrid Sy heeft dat op een heel respectvolle wijze beschreven.

Mia: het verhaal van hoop
Als Laila op zoek gaat naar het verhaal van Mia, een vrouw die leefde tijdens de Tweede Wereldoorlog, ontdekt ze dat oorlog vroeger en nu dezelfde wonden sloeg. Astrid Sy heeft op een heel bijzondere manier het verhaal van Mia verweven met het verhaal van Laila. Sy ontroert en laat juist ook door het verhaal van Mia de pijn van Laila zien. Laila die niet in concentratiekampen zat, maar die wel op de vlucht moest, op zoek naar veiligheid.

Door het verhaal van Mia ontdekt Laila steeds meer wie ze zelf is en dat ook zij een rugzak heeft. Ze leert onder ogen zien wat haar pijn is. Al met al vertellen Mia en Laila zo samen een heel belangrijk verhaal.

Boek voor jongeren
‘De brieven van Mia’ is een boek voor de jeugd, maar ondanks dat heb ik het zelf ook heel geboeid en ontroerd gelezen. Als ik nog voor de klas had gestaan, weet ik zeker dat ik het in groep zeven en acht zou hebben voorgelezen. Een boek met een heel belangrijke boodschap, dat heden en verleden met elkaar verbindt.

Conclusie
In de roman ‘De brieven van Mia’ gaat de uit Syrië gevluchte Laila op zoek naar het verhaal van Mia. Mia leefde in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Schrijfster Astrid Sy verbindt de verhalen van Mia en Laila op een prachtige manier met elkaar en laat zo zien dat oorlog altijd diepe wonden slaat. Een verhaal over angst, rouw en pijn, maar ook over hoop, doorzetten en opnieuw beginnen. Een boek voor de jeugd, maar zeker ook een aanrader voor elke volwassene.
⭐️⭐️⭐️⭐️

Meer informatie over De brieven van Mia

Dit boek ook lezen?
Koop ‘De brieven van Mia’ bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: De brieven van Mia
Auteur: Astrid Sy
Uitgeverij: Rose Stories (in samenwerking met Oxfam Novib)
Genre: Roman (jeugd, vanaf ongeveer 12 jaar)
Pagina’s: 223

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.