Boekenpraat: De tragedie van Ladenbrooke Manor (Melanie Dobson)

Het verhaal

Engeland, 1954. Maggie, een jonge vrouw, is zwanger, maar de vader lijkt letterlijk van de aardbodem verdwenen te zijn. Maggie trouwt met de man die al jaren verliefd op haar is en samen voeden ze dochter Libby op.

Libby groeit op als een vrolijk meisje, maar al vanaf het begin is duidelijk dat ze anders is dan de meeste kinderen van haar leeftijd. Libby is het liefst in de tuin van Ladenbrooke Manor te vinden, het landhuis naast het kleine huisje van haar ouders. Daar danst Libby met de vlinders en kan ze verdwijnen tussen de bloemen. Daar, in de tuinen van Ladenbrooke Manor, ontmoet Libby ook haar enige vriend: Oliver Croft, de zoon van de eigenaren van het landhuis. Het is een vriendschap die niet mag bestaan. Na het beëindigen van de vriendschap wordt Oliver gevonden in de rivier bij zijn huis. Hij is verdronken, maar de omstandigheden zijn verdacht.

Zestig jaar later komt Heather Toulson naar Ladenbrooke Manor. Ze moet het kleine huisje van haar ouders, dat grenst aan het landgoed, opruimen en klaarmaken voor de verkoop. Na haar jeugd is Heather er bijna niet meer geweest. Ze ontdekt dat er in de tuinen van Ladenbrooke Manor veel verhalen te vinden zijn. Verhalen over vroeger én over haar.

Mijn mening

Als je anders bent dan anderen
Melanie Dobson geeft Libby in het boek geen diagnose, maar legt in het nawoord uit dat Libby nu de diagnose autisme gekregen zou hebben. Libby is anders dan de anderen van haar leeftijd. Ze is graag alleen en kan helemaal verdwijnen in haar eigen wereldje. Vanuit de omgeving is daar geen enkel begrip voor.
Dobson zet Libby neer als een lief kind, dat uitgroeit tot een bijzondere, getalenteerde, waardevolle vrouw. Daarnaast laat Dobson in dit boek zien dat het in de jaren ’50 heel moeilijk was om anders te zijn. Iedereen verwachtte dat je normaal deed, maar wat als je dat niet kon? Dit verhaal laat op een ontroerende manier zien dat dat niet alleen voor het kind, maar ook voor de ouders een grote worsteling was.

Een verhaal om in weg te duiken
Het verhaal van Ladenbrooke Manor gaat over drie generaties vrouwen. Wat hen verbindt, is de tuin van het landgoed. Daarnaast is er de tragedie van Ladenbrooke Manor: de dood van Oliver Croft. Daar is nooit over gesproken, maar het heeft zijn sporen nagelaten in het leven van alle drie de vrouwen.
Langzaam maar zeker ontvouwt zich in dit boek de geschiedenis. Daarin spelen alle drie de vouwen een rol. Doordat het boek is geschreven in de derde persoon is het heel eenvoudig om het verhaal van de drie vrouwen te volgen. Het is een verhaal om echt in weg te duiken. Een verhaal waarin je voelt hoe het was om anders te zijn, maar waarin de auteur ook laat zien hoe waardevol het kan zijn om anders te zijn dan anderen.

Conclusie
Melanie Dobson beschrijft in de roman ‘De tragedie van Ladenbrooke Manor’ het leven van drie generaties vrouwen die woonden naast het landgoed Ladenbrooke Manor. De drie vrouwen vonden vreugde in de prachtige tuinen van het landgoed, maar daar in die tuinen speelde zich ook een tragedie af. Langzaam maar zeker ontvouwt zich in het boek het verhaal achter de tragedie.
Een verhaal over anders zijn, over autisme voor dat ‘bestond’ en over de kracht van jezelf durven zijn.
Een ontroerend verhaal, dat prachtig is geschreven en waar je heerlijk in weg kunt duiken.
⭐️⭐️⭐️⭐️

Meer informatie over De tragedie van Ladenbrooke Manor

Dit boek ook lezen?
Koop ‘De tragedie van Ladenbrooke Manor’ bij bol.

Boekgegevens
Titel: De tragedie van Ladenbrooke Manor
Auteur:
Melanie Dobson
Vertaling: Patricia Pos
Uitgeverij:
Voorhoeve
Genre:
Roman
Pagina’s:
347

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

9 gedachten over “Boekenpraat: De tragedie van Ladenbrooke Manor (Melanie Dobson)

  1. Is het ook een beetje een spannend boek ivm die verdachte dood?
    Ik zou het boek eigenlijk op zijn cover links laten liggen maar de omschrijving spreekt me wel aan 🙂 Ik ga het eens bekijken.

    Like

  2. Ah! Dit is misschien wel een lekker tussendoor-boek. Maar dan met een beetje diepgang. Ik zou het door de cover ook niet snel opppakken. Het ziet er toch uit als een streekrommanetje en dat boeit me vaak niet. Zo zie je maar: nooit op de omslag afgaan bij een boek.

    Like

  3. Nou die wil ik wel lezen, ik heb meer boeken van haar gelezen en die waren ook de moeite waard!

    Like

    1. Ik houd niet van het woord ‘fan’, maar ik zou mezelf van Melanie Dobson wel bijna een fan noemen. Haar boeken vind ik prachtig.

      Like

Reacties zijn gesloten.