Help, ik eet geen chocola!

Categorieën Psychische gezondheid, Wat niet achter 'n label past26 Reacties op Help, ik eet geen chocola!

Geef mij pure chocola en ik geniet. Het liefst heb ik de extra pure variant. Die is lekker én heeft als groot voordeel dat je daar niet gelijk een hele reep van hoeft. Een klein stukje is voldoende. Je kunt mij gerust een chocolaverslaving toeschrijven. Geen chocola in huis? Dan vind je me soms opeens terug bij een open keukenkastje, want dan sta ik een handje pure hagelslag weg te werken. Maar toen kwam opeens het moment dat ik geen chocola meer at…

Chocola als beloning

Voordat je een darmonderzoek krijgt, moet je eerst ongeveer 24 uur in hongerstaking, in combinatie met laxeren. Niet echt leuk en aangezien ik altijd ga overgeven, voel ik me na afloop van zo’n onderzoek een tegen het raam gevlogen, trillend vogeltje. Dan vind ik het fijn om mezelf vervolgens te belonen met iets écht lekkers. Chocola dus.

De chocoladereep lag klaar. Honderd gram extra pure chocola. Nee, zo’n reep hoef ik niet in één keer (en dat is zeldzaam, want bij andere chocola ‘moet’ dat wel), maar ik verheugde me op het heerlijke stukje van tien gram dat ik zou afbreken en waar ik dan extra van zou genieten. En wat te denken van die boterham met pure hagelslag? Oh, wat had ik me daar allemaal op verheugd!

Voor het eerst weer eten

Toen ik thuis kwam, mocht ik weer eten. Ik besloot dat mijn ontbijt (eigenlijk was het lunch, maar ja, ik was nog nuchter, dus toch ontbijt) zou bestaan uit beschuit. Ik ben namelijk gek op beschuit. Het liefst met pure hagelslag. Bijna net zo goed als chips, vind ik. Daar zat ik dus, met de beschuitbus op tafel, beetje halvarine erbij en de doos met hagelslag. En toen kwam het… Ik wilde die hagelslag niet. En dat niet alleen: het idee van chocola eten stond me gewoon echt tegen. Mijn ontbijt bestond dus wel uit beschuit, maar dan met ander beleg dan de normaal zo geliefde pure hagelslag.

Doe mij maar chocola?

Ik vond het het niet zo gek. Ik was nog misselijk, dus dat ik geen trek had in chocola, was logisch. Maar nu komt het: de trek in chocola kwam niet terug. Zelfs toen ik weer normaal begon te eten, hoefde ik geen chocola. En nóg aparter: zelfs bij de eerste eetbui (ja, die heb ik af en toe) wilde ik van alles, maar géén chocola.

Huh? Ik, de chocolaverslaafde, hoefde geen chocola?

Ik blijf het gek vinden. Na vijf dagen pakte ik heel voorzichtig toch de pure hagelslag er weer bij. Ik belegde er een boterham mee en die smaakte eigenlijk prima. Maar waar ik dan normaal het liefst nóg een paar boterhammen met hagelslag eet, bleef die trek nu uit. En gewoon een stukje chocola? Dat heeft drie weken geduurd, maar was niet wat ik ervan had gehoopt. Zelfs nu, zes weken later, hoef ik eigenlijk nog geen chocola en dat is bijzonder. Normaal is een reep chocola bij mij echt niet veilig. Nu wel. Ik heb er geen trek in. En dus stel ik mezelf de vraag die ik dacht nooit te zullen stellen:
Was mijn laatste ziekenhuisavontuur het einde van mijn chocolaverslaving?
We zullen zien.

26 gedachten over “Help, ik eet geen chocola!”

  1. O nee! Van de ene kant lijkt het mooi meegenomen, maar van de andere kant is het toch ook wel jammer als je er nooit meer zo erg van kunt genieten als eerst…

    Like

    1. Geen idee. Ik merk dat het nu wel weer wat begint te komen, maar ik weet eigenlijk niet of ik dat gevoel nu verder moet stimuleren, gezien het feit dat het getal op de weegschaal nogal de lucht in is geschoten;).

      Like

  3. Oje…dat zou hier een misdaad zijn. Het land leeft van en op chocolade, Lindt, Milka, Toblerone, etc. Maar dat komt misschien weer terug. Gewoon zo nu en dan een klein stukje en genieten… Na mijn corona had ik weken geen trek in koffie, (….ik die minstens 6 koppen espresso drinkt), maar dat was na een week of 8 ook weer helemaal op orde. Succes!

    Like

      1. Nieuw idee: we mogen vanaf nu zelf de smaakjes kiezen. Welk drankje vind je toch al vies? Dan kies je die. Scheelt weer in de beperkingen!

        Like

      2. Brrrr… Over die van twee jaar geleden (die ik over drie jaar weer krijg) zeiden ze: “Het is net slootwater.” Nou, in dat geval: doe mij dan maar liever echt slootwater. Werkt vast en zeker ook om te laxeren;).

        Geliked door 1 persoon

  6. Wat gek! Ze zeggen wel eens dat smaken kunnen veranderen, maar of dat ook op zo’n manier wordt bedoeld? Misschien komt het over een tijdje toch langzaamaan terug.

    Like

    1. Gisteren voor het eerst weer echt trek in chocola, op een verjaardag, dus wie weet komt het. Ik weet alleen nog niet of ik het moet stimuleren;).

      Like

  7. Wat gek! Al lees ik nu in de reacties dat je er ondertussen alweer wat meer zin in krijgt. Toch bijzonder dat het een aantal weken is weggebleven D:

    Like

  8. Je bijna aan een zwangerschap denken, ook dan kan je eetpatroon ineens veranderen. maar dat is niet aan de orde neem ik aan. Inderdaad wel vreemd! laten we maar aannemen dat het tijdelijk is.

    Like

  9. Toen ik alleen de titel las dacht ik: Nee, dit kan niet, je hebt een therapeut nodig!

    Maar… Wel gek hoor dat je ineens geen trek meer hebt in chocola. Wel handig zo nu en dan.

    Like

    1. Ja, nou, ik heb al een therapeut. En die vindt het mooi meegenomen, gezien mijn nogal stijgende gewicht😜.

      Like

Reacties zijn gesloten.