Op het wereldwijde web -op blogs en Instagram- bestaat de wondere wereld van boekbloggers. Dat wereldje is nogal bijzonder en over het algemeen niet zo transparant. Ik deel vandaag hoe het werkt in de wondere wereld van boekbloggers én waarom ik geen inwoner ben van die wereld.
Het ontstaan van mijn boekrecensies
Mijn boekrecensies komen altijd uit mijn hart. Ik ben eerlijk en vertel wat ik van een boek vond. Over het algemeen zijn mijn recensies vrij positief, want ik kies nu eenmaal zelf de boeken die ik lees. Logischerwijs kies ik boeken waarvan ik op voorhand vermoed dat ik ze leuk ga vinden. Soms zit er een misser tussen. Dat vertel ik dan ook eerlijk. Moet kunnen, vind ik.
De boeken die ik recenseer, leen ik bij de bibliotheek. Soms is dat lastig, want het zorgt er bijvoorbeeld voor dat ik nooit gelijk over een nieuw boek kan bloggen. Ik moet nu eenmaal wachten tot de bibliotheek het aanschaft. Meestal reserveer ik een boek direct bij verschijning, maar dan nog moet ik lang wachten. Er is nu eenmaal vaak een lange rij wachtenden voor me.
Gratis boeken ontvangen in ruil voor recensies
Ruim voor ik zelf mijn blog begon, volgde ik een aantal boekbloggers. In het begin verbaasde ik me er altijd over dat zij al hun boeken nieuw lazen. Waar haalden ze het geld (en de ruimte in hun boekenkast;)) vandaan? Achteraf gezien is dat heel naïef. Deze boekbloggers kochten hun boeken namelijk niet, maar kregen die van de uitgeverij in ruil voor een recensie.
Ook ik kreeg een enkele keer een boek in ruil voor een recensie. Dat vond ik een eer. Ik vermeldde het wel altijd in mijn recensie.
Zie hier mijn eerste ‘probleem’ met de boekbloggerswereld. Ik zie zelden een boekblogger vermelden dat een boek gekregen is. Ook niet op Instagram. Behalve dat ik dat niet transparant vind, is het tegen de wet. Ik heb de reclamecode nog even doorgenomen en als je iets krijgt in ruil voor je mening, ben je verplicht dat te melden. In deze blog wil ik dan ook graag pleiten voor transparantie op dit gebied. Mijn ‘probleem’ is namelijk niet dat bloggers boeken gratis ontvangen, maar dat ze dat niet vermelden.
Waarom ik geen gratis boeken krijg en een punt van frustratie
Op websites van uitgeverijen kun je recensieboeken aanvragen. Ik heb dat twee jaar geleden een paar keer gedaan. Bij de uitgeverij waar ik ongeveer elk boek van lees, vroeg ik een recensieboek aan. Ik geef toe dat dat eigenbelang was, want ze hadden het boek niet bij de bibliotheek en ik wilde het héél graag lezen. Ik kreeg een mail terug dat mijn bereik niet groot genoeg was en het boek dus niet opgestuurd werd.
Ik heb inderdaad geen bereik van tienduizenden lezers, ondanks dat ik nog steeds groei, dus ik begreep het wel. Later begon het te wringen. Diezelfde uitgeverij deelt namelijk wel al mijn recensies (pardon, alleen mijn positieve recensies) op allerlei kanalen. Dat is prima én leuk. Maar nóg weer later zag ik dat andere boekbloggers met een kleiner bereik dan het mijne wél constant boeken opgestuurd kregen van deze uitgeverij. Ik vond dat dus op z’n zachtst gezegd wat bijzonder. Het voelt soms als stank voor dank. Ik ben wel goed genoeg om al mijn gratis recensies te delen, maar te min om sporadisch een boek opgestuurd te krijgen in ruil voor een recensie.
Is een boekrecensie een plaatje of een praatje?
Op Instagram zijn een heleboel accounts van boekenliefhebbers. Ik volg ze, want ik zie graag leestips voorbijkomen. Toch ben ik ook daar regelmatig verbaasd. Veel ‘boekstagrammers’ maken prachtige foto’s van een boek. Maar ja, is dat een recensie? Ik vind van niet. Ik kijk gelijk onder het bericht waar het boek over gaat en wat de lezer ervan vond. Heel vaak is er onder zo’n foto alleen een titel of een enkele kreet te vinden. Is dat een recensie?
Mijn tweede ‘probleem’ met de wondere wereld van boekbloggers. Gaat het uitgeverijen alleen om het aantal volgers en het mooie plaatje? Oké, een mooi plaatje is fijn, maar een recensie is toch meer dan een plaatje?
Hoe eerlijk zijn recensies van gekregen boeken?
We komen aan bij de laatste kwestie. Ik vraag me soms af hoe betrouwbaar recensies zijn als die over een gekregen boek gaan. Durf je het eerlijk te zeggen als je een boek opgestuurd kreeg in ruil voor je mening en het bleek een tegenvaller te zijn? Mijn derde ‘probleem’: Ik weet soms niet of iemand lovend is omdat dat van binnenuit komt of omdat het boek gratis was. Toen ik eens bij een blogtour een blogger een negatieve recensie zag delen, had ik daar diep respect voor.
Ik ben geen inwoner van boekbloggersland. Geen echte althans. Mijn boeken komen namelijk niet gratis aangewaaid in ruil voor mijn mening. Dat zorgt er wél voor dat mijn mening altijd eerlijk is en dat ik die durf te delen. Bij een gekregen boek weet ik niet of ik dat zou durven. Ik vraag inmiddels geen recensieboeken meer aan en haal alles bij de bieb. Soms moet ik er lang op wachten, maar daar leg ik me bij neer. Als een uitgeverij spontaan een boek opstuurt, vind ik dat uiteraard een eer, maar dan houd ik me wél aan mijn eigen opzet van recensies en blijf ik eerlijk én vermeld ik dat ik het boek kreeg* in ruil voor mijn recensie.
*Dat is iets anders dan een boek krijgen bij een winactie. Zo’n boek bij een winactie is een gift zonder bijbedoelingen. Ik heb het in deze blog over boeken als ruil-/betaalmiddel voor een recensie.
Het is niet mijn bedoeling om met deze blog iemand te kwetsen, maar ik wil dat er transparantie komt over hoe het werkt in de wereld van boekbloggers. Die transparantie mis ik namelijk heel erg.
Hoofdtaal 
Blijf maar gewoon schrijven met boeken uit de bibliotheek die jezelf uitkiest, klinkt gewoon leuker.🙂👍
LikeGeliked door 1 persoon
Ga ik zeker doen! Want recensies schrijven vind ik gewoon heel erg leuk.
LikeLike
Wat jammer dat je het zo ervaart! Ik deel die ervaring helemaal niet. Ik volg leuke, open en eerlijke bookbloggers die altijd transparant zijn, want zoals je zelf al zei, dat moet ook zo volgens de regels.
Ik ervaar de ‘wereld van bookbloggers’ juist als een warm bad waar mijn eigen manier van lezen en mijn mening geven volledig geaccepteerd wordt.
Die ervaring gun ik jou ook, lezen, boeken en alle mooie werelden die nog te ontdekken zijn zouden vooral leuk en fijn moeten zijn! En laten we elkaar niet tekort doen door een hele groep te veroordelen terwijl er zoveel wél eerlijke en mooie boekrececenten zijn.
Bij rainbow uitgeverij kun je je nu inschrijven voor een recensie exemplaar naar keuze. Iedereen mag meedoen en zelfs ik, met toen nog geen 200 volgers heb een boek ontvangen. Wellicht het proberen waard. Succes!
LikeLike
Mijn manier van mening geven wordt ook zeker geaccepteerd en zoals ik al schreef, veroordeel ik niemand. Uiteraard heb ik inmiddels ook een groep mensen gevonden die hun (bieb)boeken eerlijk recenseren en die volg ik. Maar er is echt ook nog een (te) grote groep mensen die niet transparant is en daar wil ik dus voor pleiten.
LikeLike
Dat ze jouw blogs gebruiken om zichzelf nog wat meer aan te prijzen zonder dat ze je daar dan iets over laten weten of je daarvoor belonen vind ik nu ook niet zo netjes. Die frustratie begrijp ik dus zeker.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik deel je frustraties. Laatst was er een gelijke discussie bij Lovelybooks (duitse Hebban), waar vele ook alleen maar 5 sterren voor de gewonnen boeken geven, en soms nog een recensie overschrijven. Dus gratis en gratis. Ik ben daar eerlijk, en eigenlijk overal, en dat wil niet iedereen, hun pech. Maar er zijn zeker ook veel bookbloggers of vloggers die het duidelijk vermelden. En dat zijn de meer professionele. Daar zit denk ik een verschil. Alleen vraag ik me vaak af, waarom een uitgeverij met “face”-recensies tevreden is. Of dat de omzet vergroot? Mijn koopgedrag beinvloed het niet. Met die uitgeverij zou ik overigens nog eens contact opnemen. Want mogen ze jouw besprekingen zomaar “over-nemen? Voor wat hoort wat.
Succes!
LikeLike
Precies. Eerlijk graag! En je hebt gelijk hoor, dat er ook mensen zijn die het wél vermelden. En het grootste deel van de mensen die ik volg, leest lekker van de bieb. Daarom lees ik hun recensies misschien wel zo graag. Die zijn sowieso betrouwbaar…
LikeLike
Eens! En dat ‘praatje of plaatje’-stuk ga ik morgen ook toevallig op in. Great minds think alike 😉.
LikeGeliked door 1 persoon
Ben benieuwd!
LikeLike
Ik heb één keer een boek gekregen en daar ook over geschreven: https://www.triltaal.nl/2013/11/17/het-victoriaanse-huis/
En verder vind ik inderdaad dat je transparant moet zijn.
LikeLike
Dat was dus een spontaan aanbod, zie ik. Leuk! Én je was (natuurlijk, zo ken ik je en ik weet dat je de boeken die je recenseert niet recenseert in ruil voor een gratis exemplaar) transparant. Zoals het hoort dus;).
LikeLike
Je hebt gewoon gelijk, natuurlijk moet je dat vermelden als je in opdracht werkt. Mijn blog is nogal : “dagboekerig” en dan komen er wel eens dingen aan bod waar ik bijv. een bezoek aan gebracht heb. Dan schrijf ik niet meer en niet minder dan wat ik beleefd heb, dat kan zowel lovend als minder vleiend zijn maar dat is altijd mijn ( onbetaalde) mening. En zo hoort het. Soms zet ik er dan een linkt bij, dat doe ik dan meer voor het gemak van mijn lezers die het misschien ook wel een leuke optie vinden, niet om er een gratis kaartje uit te slepen.
LikeLike
Dat is hier precies hetzelfde als ik op Instagram iets aanprijs. Deze week een leuke kortingscode bij mijn favoriete fotoalbumdrukkers. Daar maakte ik zelf gebruik van en daar wees ik mijn volgers ook even op. En dan voel ik me dus genoodzaakt om erbij te zetten dat ik GEEN betaalde reclame maak of samenwerk. Dat is eigenlijk krom. Het zou namelijk logisch moeten zijn dat het geen samenwerking is als er niks bij staat. Want het zou ook logisch moeten zijn dat je het wél meldt als je samenwerkt.
LikeLike
Ja precies, ik zet er ook nooit iets bij omdat ik ,net als jij, van uitga dat het normaal is.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp je helemaal. Om die reden recenseer ik eigenlijk ook alleen nog maar boeken die ik zelf gekocht heb, uit een minibieb heb of leen uit de bibliotheek. Voorheen vroeg ik nog wel eens een recensie-exemplaar aan en dan zette ik dat altijd erbij in de blog.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, ik snap je helemaal! Om die reden vraag ik nog maar zelden recensie exemplaren aan. Want als ik een boek krijg, dan voel ik me toch wel belemmerd in mijn oordeel. Bijna al mijn boeken komen uit de bibliotheek zodat ik me vrij voel om eerlijk te zeggen wat ik ervan vind.
Overigens heb ik wel een groot bereik met bezoekers maar krijg zelden tot nooit boeken gratis opgestuurd. Snif….
LikeLike
We zijn te eerlijk. Dat zal het zijn;).
LikeLike
Ik heb al gemerkt dat veel recensenten een boek vaak goed laten scoren ook al is een gemiddeld boek, wellicht doen ze dit, om zoveel mogelijk recensie exemplaren te krijgen en dat vind ik jammer.
Vaak heb ik mij afgevraagd of boeken beoordelen iets voor mij is… maar nee bedankt! Ik heb dit één keer gedaan en had zoveel verplichtingen dat ik niet het gevoel had dat ik dit boek voor mijn plezier gelezen heb. Wij hebben een uitgebreide bib, dus laat het maar en wil ik een boek perse vanop de eerste rij lezen, kan ik die gemakkelijk reserveren bij de bib en vooral kan ik die lezen wanneer ik daar zin in heb.
LikeLike
Die verplichtingen houden mij ook tegen. Ik snap heel goed wat je bedoelt dat het dan niet meer plezierig is om zo’n boek te lezen.
LikeLike