Daar zit ik dan. Meer dan een week is er geen enkele blog vanuit mijn hoofd via het toetsenbord in mijn ingeplande berichten beland. Inspiratie is er genoeg, want er ligt een lijstje naast me met wel zeven ideeën voor blogs. Inspiratie is, zoals altijd, het probleem niet. Dat ik ruim een week niets schrijf, is ook geen probleem, want er staan heel veel blogs ver vooruit ingepland. Het probleem zit ergens anders. Het zit in mijn onzekerheid en in de vraag: Wat wil ik eigenlijk met mijn blog? Hoogste tijd om daar eerst eens over te bloggen, want dan volgt de rest vanzelf.
Blog nummer tig over autisme
Toen ik in januari 2019 mijn blog startte, wist ik dat het geen huis- tuin- en keukenblog zou worden. Geen praatjes over alledaagse dingen, maar iets meer diepgang. Jazeker, af en toe ook gewoon gezellige praatjes, maar ik wilde het hebben over mijn hoofd. Op dat moment had ik de diagnose autisme nog niet en zat ik in het onderzoekstraject. Hypochondrie was op dat moment mijn allergrootste vijand. Dat werd daarmee ook gelijk één van de belangrijkste onderwerpen hier. De geestelijke gezondheidszorg kon ook wel wat aandacht gebruiken, vond ik.
Twee maanden nadat mijn blog in de lucht ging, kreeg ik de diagnose autisme. Na een klein beetje twijfel besloot ik daar open over te zijn en erover te gaan bloggen. Voor mijn gevoel had ik toen iets nieuws te vertellen. Over vrouwen met autisme was immers veel minder bekend dan over mannen met autisme.
Inmiddels weet ik dat er tientallen blogs zijn van vrouwen met autisme en het lijken er wekelijks meer te worden. De laatste weken begon ik me af te vragen wat ik daar dan eigenlijk nog aan toe te voegen had. Waarom zou ik, als er nog tientallen andere vrouwen zijn die bloggen over autisme, dat ook nog doen?
Geen informatie, maar ervaringen
Mijn blog is nooit een informatieve blog geweest en ik heb ook nooit de intentie gehad om dat ervan te maken. Natuurlijk geef ik soms informatie over autisme, bijvoorbeeld als ik er een boek over heb gelezen. En ja, als ik iets vertel over mijn eigen ervaringen, komt daar soms ook wat algemene informatie over autisme (bij vrouwen) bij kijken.
Waar het op mijn blog om gaat, is het (beter gezegd: mijn) dagelijks leven met autisme. Dat wil ik ook zo houden. Ik deel wat ik in het dagelijks leven tegenkom aan uitdagingen, maar ook aan leuke dingen en soms deel ik dingen die totaal niets met autisme te maken hebben. Ook prima.
Maar al die anderen dan?
Toch ging het knagen. Dat begon een paar weken geleden, toen er op Instagram een lijstje verscheen van accounts van vrouwen met autisme. Velen van hen bleken te bloggen. Om allerlei redenen lees ik overigens (vrijwel) geen van die blogs.
Ik geef eerlijk toe dat die lijst met namen en blogs mijn -op het moment toch al heel heftige- onzekerheid voedde. Veel van die accounts bestonden korter dan de mijne, maar hadden een groot bereik en goede, onderbouwde berichten en/of blogs. Al die anderen kunnen het vast beter dan ik, bedacht mijn onzekerheid.
Heb ik nog wel iets toe te voegen?
Ik werd onzeker over mijn blog. Had ik nog wel iets toe te voegen? Als er zoveel blogs zijn over en van vrouwen met autisme, wat doet mijn blog er dan nog toe?
Even hebben die gedachten me afgeremd. Moest ik dan maar stoppen met mijn blog?
Nee, ik ga niet stoppen. Het is namelijk altijd mijn intentie geweest om hier mezelf te zijn. Hier, op mijn eigen stekje op het wereldwijde web, heb ik nooit het masker gedragen dat ik in de offline wereld jaren heb gedragen en soms nog steeds draag. Ik schreef en schrijf in eerste instantie voor mezelf, omdat ik het zo leuk vind. Oké, natuurlijk vind ik het geweldig dat het ook gelezen wordt, maar dat is een ander verhaal. En dus blijf ik schrijven. Wat al die anderen schrijven, schrijf ik namelijk niet. Want ik ben ik. Ik schrijf over mijn dagelijks leven, inclusief autisme. En nee, mijn dagelijks leven vind je nergens anders en dát wil ik met mijn blog: de taal van mijn hoofd delen, hier op Hoofdtaal.
Eigenlijk komt het neer op wat mijn zusje me appte toen ik blogde over twijfels rondom wel of niet ooit een boek schrijven. Zij appte me wat Wilkes in de film Kruimeltje zegt als Kruimeltje zich afvraagt wie Wilkes’ boek wil lezen: “Kan mij niet schelen, Kruimeltje. Ik wou het schrijven.” Zo is het. Ik wil mijn blogs schrijven. Dat is waar het om gaat.
Hoofdtaal 
Hoi Naomi,
Weet je dat ik heel veel van jouw blog leer? Ik test nl mensen waarvan vermoed wordt dat ze ASS hebben, door jouw blog heb ik een betere kijk gekregen op vooral vrouwen met ASS.
Daarnaast vind ik het ook fijn om jouw boekrecensies te lezen. Weet je waarom? Omdat jij net zoals ik christen bent. En ik daardoor geen aanbevelingen krijg van boeken die vol staan van overspel en vloeken.
Van mij mag je doorgaan met bloggen. Graag zelfs!
Ik wens je Gods zegen toe!
LikeLike
Hier nog zo een
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi om te lezen! Dankjewel.
LikeLike
Heel goed! Ik was best opgelucht om je conclusie te lezen, want ik volg je inderdaad gewoon om wie jij bent!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben nog maar net aangehaakt, maar ik wil toch wel reageren. Ik besloot je te gaan volgen omdat je christelijk bent, veel boeken leest en ik dat ook graag weer wil doen, maar niet weet waar te beginnen als ik voor al die rekken in de bieb sta. Jouw blog helpt me zeker verder. En dat je niet breeduit over autisme schrijft vind ik wel fijn. Dat het zo en passant voorbij komt, omdat het nu eenmaal deel is van je leven, dat is prima. En misschien nog wel leerzamer ook. Zo’n ‘professioneel’ blog over autisme zou ik nooit gaan volgen.
Kortom, ga lekker door met je veelzijdige blog.
LikeLike
Wat leuk om te lezen! Welkom hier en ik hoop dat je een paar mooie pareltjes van boeken kunt vinden die je weer aan het lezen krijgen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik lees jouw blogs altijd graag, en ik ben erg blij met jou als blog-collega! Soms gaat het niet om wat jouw blogs toevoegen aan het web, maar wat jij toevoegt aan de wereld via je blog. Liefs!
LikeLike
Dat is heel mooi gezegd en een uitspraak om te onthouden. Dankjewel!
LikeGeliked door 1 persoon
We hebben allemaal wel eens een moment dat het bloggen minder loopt dan is het lekker als je wat klaar hebt staan. Ik snap dat het lastig is een richting te vinden want ja er zijn meer blogs over autisme maar jij schrijft hoe het is te leven ermee en dat is alleen al interessant.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh ga alsjeblieft door…
– ik houd van je boekrecensies en leer daarvan (hoe en wat bv)
– Je stukjes, ervaringen over en met ASS: zo herkenbaar maar ook verhelderend bij mijn omgaan met..
Maar dat je het af en toe niet meer weet, snap ik.
Hartelijke groet, RiaN
LikeLike
Dankjewel! En ik ga door hoor. Toen dit er eenmaal uit was, volgde de rest vanzelf ook weer.
LikeLike
Ook ik lees je blog graag. En kijk je plaatjes graag. Dus gewoon doorgaan met waar jij zin in hebt. En ik ga door met het lezen ervan. Succes!
LikeLike
Ik ga door hoor. Dankjewel!
LikeLike
Heel even schrok ik toen ik een stukje van de intro op de homepage zag en even dacht dat je met je blog wilde gaan stoppen. Gelukkig doe je dat niet, want ook ik lees je blogs graag! Dus lekker blijven schrijven, over dat wat jij kwijt wilt.
LikeGeliked door 1 persoon
HELEMAAL GELIJK
Doorgaan met jezelf zijn en zeker in jouw blogs. Voor deze blogpost daarom een hele dikke LIKE.
LikeLike
Dankjewel!
LikeGeliked door 1 persoon
Moest je zelf die conclusie niet hebben getrokken, dan zou dat exact zijn wat ik je zou gezegd hebben. Gewoon blijven doen wat je doet dus!
LikeGeliked door 1 persoon
Die conclusie daar is geen speld tussen te krijgen!
LikeGeliked door 1 persoon
Jouw blog gaat over jouw autisme en hoe je daarmee omgaat.
Ik volg verder geen andere blogs over dat onderwerp.
Ik ben je gaan volgen omdat jouw manier van schrijven mij aanspreekt.
Je foto’s.
Je bent echt, je bent mens.
Gewoon doorgaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is denk ik ook waarom ik zo graag schrijf: schrijvend is het veel makkelijker dan pratend om ‘echt’ te zijn.
LikeLike
Van vergelijken met andere bloggers word ik meestal ook onzeker en somber. Het lijkt dan altijd alsof ze veel leuker en succesvoller zijn dat jezelf ; )
LikeGeliked door 1 persoon