De nuttige slechte dag

Soms heb ik zo’n dag dat het gewoon allemaal even niet wil. Bij mij kan zo’n dag zich op twee manieren uiten. Het kan zo zijn dat ik alleen maar met mijn ogen dicht op bed wil liggen óf ik sla door naar de andere kant en kan letterlijk niet meer stil blijven zitten. Dat laatste is niet prettig, maar soms toch wel een beetje handig.

Slechte dag

Omdat er wat losse eindjes waren en ik een week had vol met allerlei (spannende) afspraken, had ik een slechte dag. Als ik veel afspraken heb, lukt het me over het algemeen niet om tot rust te komen, omdat ik in mijn hoofd die afspraken voorbereid en ze na afloop eindeloos analyseer. Die week had ik dat ook gedaan en op donderdag waren ein-de-lijk alle spannende afspraken achter de rug. Rust, zou je denken.

Nee, geen rust. Ik zat nog in de modus niet-stilstaan-en-vooral-doorgaan. Die modus is niet handig, want die zorgt voor overprikkeling. Hij komt eigenlijk al voort uit overprikkeling en als ik dan óók nog doorga, wordt die overprikkeling alleen maar groter. Maar ja, wat als je hoofd echt even niet op pauze kan en alleen maar door wil gaan?

Van de nood een deugd maken

Die dag besloot ik om van de nood een deugd te maken. Ik was in het voorjaar begonnen aan de grote schoonmaak, maar door extreme vermoeidheid lag dat vervolgens maanden stil. Kort voor die drukke week had ik het weer opgepakt en ik wilde doorzetten. Elke week een klein beetje zorgt er uiteindelijk namelijk ook voor dat alle kasten aan de binnenkant op een gegeven moment weer schoon zijn.

Op die slechte dag had ik geen energie, maar ik wist ook dat ik niet stil zou kunnen zitten. Nadat ik mijn onrust had uitgelaten in de polder, besloot ik dus nog maar even door te gaan met niet-stilstaan-en-vooral-doorgaan. Ik vulde een emmertje met sop en dook de trapkast in. Na anderhalf uur poetsen was die schoon.

De resultaten van mijn doorgaan-acties

Natuurlijk hadden mijn acties gevolgen. Ik was doodmoe na afloop. De rust die ik zo nodig had, had ik niet genomen en dus betaalde ik de prijs.

Toch vond ik dat deze slechte dag vooral nuttig was geweest en daarmee misschien toch wel goed, want:
– Ik genoot van mijn keurig geordende, schone trapkast. Ik kon er weer in lopen en ik moet toegeven dat dat voor de schoonmaak/opruiming even niet meer zo was. Nu, weken later, word ik nog steeds iedere keer als ik in die kast kom helemaal gelukkig van de orde die daar heerst.
– Nadat de trapkast schoon was, vond mijn hoofd ein-de-lijk dat ik rust had verdiend.

Dat laatste punt is denk ik het belangrijkst. Ja, natuurlijk had ik eerder rust moeten nemen en had ik beter die schoonmaak een dag (of een week) uit kunnen stellen. Maar ik kon die rust gewoon niet vinden en ná alle actie lukte het wel. De manier waarop was misschien niet handig, maar het doel was behaald. Een nuttige, goede, slechte dag dus…