Sinds kort heb ik inzage in mijn medisch dossier bij de huisarts. Hoewel ik de inhoud -in tegenstelling tot wat ik verwacht had- totaal niet interessant vind, leerde ik wel één heel belangrijke les. Bij het vluchtig doornemen van de informatie in mijn dossier vond ik namelijk een verslagje terug van een gesprek dat de huisarts en ik een jaar geleden hadden. Het advies dat ik in dat gesprek kreeg, bleek nog steeds van toepassing, maar was wat naar de achtergrond gezakt.
Wandeltherapie
Naar buiten gaan is al drie jaar onderdeel van mijn dagelijkse structuur. Sinds een jaar ben ik zelfs elke dag sowieso twee keer buiten om te wandelen of te fietsen. Ik probeer meestal ’s morgens een uur te wandelen en ’s middags maak ik dan nog een fietstochtje van ongeveer een half uur.
Vorig jaar, toen ik een sombere periode had, vroeg mijn huisarts of ik nog wel elke dag buiten was. Natuurlijk was ik dat. Maar ik vertelde toen ook dat ik naar buiten gaan bewaarde tot ik al mijn taken had gedaan. Naar buiten gaan was dan eigenlijk een beloning voor het feit dat ik keurig alle taken had afgestreept.
Dat vond mijn huisarts niet zo’n goed idee. Juist omdat de nachten vaak zwaar zijn (in verband met nachtmerries), raadde hij me toen aan om mijn ochtendwandeling te zien als het verlengde van de nacht. Dat hoorde nog gewoon bij het slapen, om mijn hoofd uit die nachtmerriestand te krijgen.
Vroeg wandelen is fijn
Ik weet nog dat ik dat advies vorig jaar opvolgde. Ik had namelijk in die periode ook zelf al een aantal keer vroeg gelopen en merkte hoe fijn dat was. Het is ’s morgens vroeg rustig in de polder en als je mazzel hebt, word je ook nog getrakteerd op een mooie zonsopkomst. Na dat advies van de huisarts ging ik vorig jaar gewoon altijd vroeg naar buiten. Wandelen was na het ontbijt ongeveer mijn eerste ‘taak’ en dat werkte goed. Wat ook hielp, was dat mijn biologische wekker die maanden altijd vroeg ging. Ik kon dus mooi naar buiten voor de bakfietsbrigade actief werd en had rust in de polder.
Vroeg naar buiten verwaterde
De afgelopen maanden verwaterde het vroeg naar buiten gaan. Ik ging nog steeds wel twee keer per dag naar buiten, maar steeds vaker deed ik ’s morgens eerst wat andere dingen en ging ik uiteindelijk pas rond elf uur naar buiten. Dat vond ik niet zo erg. Zeker in de zomer was het bovendien wel lekker dat de zon dan wat feller was en ik daar dus extra van kon genieten.
Toch merkte ik dat ik het qua dagindeling niet echt prettig vond. Ik spring altijd pas onder de douche na mijn rondje buiten en regelmatig stond ik pas tegen lunchtijd onder de douche. Dan voelde het toch alsof mijn dag pas ’s middags begon, ondanks het feit dat ik ’s morgens voor mijn rondje buiten al van alles had gedaan.
De les uit mijn medisch dossier
Bij het snuffelen in mijn medisch dossier vond ik het verslag van het gesprek dat ik vorig jaar met de huisarts had. Hij schreef dat hij had benadrukt dat wandelen ook werken is, maar dan werken aan mijn hoofd. Dat hoefde volgens het verslag dus geen beloning te zijn voor alle gedane taken, maar kon/mocht/moest gewoon aan het begin van de dag. Toen ik dat las, realiseerde ik me opeens weer hoe fijn ik het vond om ’s morgens eerst naar buiten te gaan en dan pas aan de slag te gaan met mijn andere taken.
Sindsdien ben ik dus weer heerlijk vroeg buiten. Er zijn uiteraard uitzonderingen, maar vroeg naar buiten is weer de norm geworden. Het was weer even wennen, want dan liep ik buiten te bedenken wat ik allemaal nog moest doen als ik terug was van mijn wandeling, maar uiteindelijk bleek het vooral weer heerlijk: rust buiten én een beetje hulp van frisse lucht bij het wakker worden. Ik zou het bijna iedereen aanraden, maar dat ga ik natuurlijk niet doen, want dan is mijn rust verdwenen;).
Hoofdtaal 
Wat fijn dat zoiets dan is opgeschreven zodat je het opnieuw kunt lezen en tot je nemen. Soms vergeet je iets toch, of raakt het naar de achtergrond.
LikeGeliked door 1 persoon
Het was denk ik niet eens zozeer dat ik het vergeten was, maar door de manier waarop het was opgeschreven, drong weer even tot me door hoe belangrijk het is.
LikeLike
Super! Ik ben ’s ochtends te lui om vroeg weg te gaan… Overigens bestaan er wandelcoaches. Geen idee wat die doen. Maar past bij wandeltherapie. Eerlijk gezegd wandel ik veel te weinig, en dat terwijl er hier (wat verder weg) natuurlijk super mogelijkheden zijn. In de stad is het wat beperkt, waar wij wonen dan.
LikeGeliked door 1 persoon
Wandelcoaches coachen tijdens het wandelen. Je hebt dan dus een gesprek/sessie terwijl je buiten samen rondloopt. Wandelen helpt kalmeren, praten relativeren en samen werkt dat dubbel zo goed.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi en ook voor mij herkenbaar, hoor. Aan de ene kant snap ik dat het voor jou een taak is om buiten te wandelen, terwijl het voor mij raar zou zijn om een hele dag niet naar buiten te gaan. Dat gebeurt voor mij alleen als ik koorts heb of zo. Maar ik herken dat ik het eigenlijk heel fijn vind om heel vroeg in de ochtend buiten te lopen, het liefst rond 7 uur. We hebben een hond en mijn uitlaatrondjes zijn in de ochtend en de middag; ik vind het heerlijk, hij ook. Maar nu het laat licht wordt, schuif ik zijn ochtendrondje steeds meer richting 8 uur. En dat is toch anders. Prima in het weekend, maar maandag rol ik weer om 6.30 uit mijn bed om hem lekker vroeg uit te laten! Dank je dat je me er aan herinnerde hoe fijn dat is 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Grappig hoe je soms tegen “oud” advies aanloopt wat je opnieuw van dienst kan zijn. Wandelen is ook echt supergezond, ik raad het ook vaak aan (en doe het vervolgens zelf te weinig, bedenk ik me nu, haha).
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn biologische klok zegt juist dat ik in de avonduren van alles moet doen :p. Dus ook naar buiten gaan. Zeker in de winter is het dan lekker donker (voor mij prikkelarm) en dus een stuk rustiger. Wel handig dat de huisarts dat had opgeschreven zeg!
LikeLike
Als ik in de bebouwde kom loop, ga ik ook het liefst in het donker. Maar in de polder, waar geen lantaarns staan, vind ik dat echt onverantwoord. Dat doe ik niet (en ik durf het trouwens ook niet;)).
LikeLike
Het heeft zo moeten zijn dat je dit advies weer tegen kwam in je dossier. Heerlijk dat je het vroege wandelen weer hebt opgepakt!
LikeGeliked door 1 persoon
Met de winter voor de deur zie je het licht worden als je vroeg buiten bent, dat moet prachtig zijn maar ik kom er nooit aan toe door een andere start van de dag, allereerst onder de douche en ontbijten, eerder doe ik niéts.
LikeLike
Ik ga pas douchen na mijn rondje buiten, want anders kan ik daarna weer beginnen vanwege het zweet;). En het scheelt zeker dat je nu niet zo vroeg naar buiten hoeft om de zon op te zien komen. Rond acht uur is het nu prachtig.
LikeLike
Ja alles heeft een reden natuurlijk.
LikeLike
Dat jij wel mag kijken in je dossier vind ik al heel wat want ik heb het al zo vaak gevraagd maar nee hoor voor mij geen inzage. Maar wandelen doe ik ook altijd graag en in vroege morgen helemaal als alles begint te ontwaken. Heel goed dat je dit ook doet want dan heb je echt weer energie om aan de dag te beginnen die soms weleens te druk kan wezen.
LikeLike
Het mag wettelijk gezien altijd hoor. Ik weet alleen niet of inmiddels elke huisarts is aangesloten op een systeem waarbij je online zelf in kunt loggen. Maar als dat niet zo is, heb je in ieder geval recht op inzage na een belletje…
LikeLike