(On)gezellig huis

Wat maakt een huis een thuis? Voor mij is thuis niet alleen een plek, maar ook een gevoel. Juist dat gevoel maakt van een huis een thuis. Thuis is voor mij de plek waar ik mezelf kan zijn en kan doen waar ik zin in heb. Thuis is de plek waar ik tot rust kom. Zo’n thuis moet voor veel mensen ‘gezellig’ zijn. Maar wat is eigenlijk gezellig? Daar verschillen de meningen denk ik over.

Sfeer in huis

Van een huis een thuis maken doen veel mensen door het toevoegen van hun eigen sfeer en spullen. Ik kijk heel graag naar woonprogramma’s en zie dan hoe met kaarsen, foto’s, bloemen en allerlei andere prullaria gezelligheid wordt gecreëerd. Dat vind ik geweldig om te zien en het valt me bij een ander ook vrijwel altijd op als er veel aandacht is besteed aan accessoires en sfeer in huis.

Al eerder legde ik uit dat mijn huis vooral prikkelarm moet zijn. Geen behang met een print, veel licht en heel veel rust. Opeens drong zich bij mij de vraag op of dat dan nog wel gezellig is.

Opruimwoede

Een paar weken geleden kreeg ik een kleine aanval van opruimwoede. Nu valt er bij mij weinig op te ruimen, want ik ben nogal van het weggooien. Ik kon dus geen kast opentrekken en de inhoud naar de container verplaatsen. Ik deed het anders. Mijn hoofd was onrustig en juist dan heb ik nóg meer dan anders behoefte aan een rustig huis.

Deze keer moesten de familiefoto’s eraan geloven. Er stonden zeven foto’s bij elkaar gegroepeerd op mijn dressoir, maar ineens gingen er zes weg. Ik legde ze even in een laatje van dat dressoir. Voldaan ging ik daarna op de bank zitten. Ziezo, opgeruimd staat netjes.

Wat zal een ander denken?

Terwijl ik daar zo zat te kijken naar mijn bijna lege dressoir, begon er iets te knagen. Er moest toch nog één foto terug. Eén met de hele familie. Mijn hart kon het niet aan om iedereen te laten verdwijnen.
De volgende dag keek ik om me heen. Wat als er nu iemand anders binnen zou komen? Zou die mijn huis nog gezellig noemen of denken in een kale kliniek beland te zijn?

’s Middags had ik het met mijn psycholoog over de opruimwoede. Ik wist dat ik het had gedaan omdat ik de chaos in mijn hoofd niet opgeruimd kreeg. Dan de niet bestaande chaos in mijn huis maar ordenen. Ik vroeg me af of ik aan het doorslaan was en een soort opruimdwang ontwikkelde. Je kent ze wel: mensen die heel de dag poetsen en opruimen en elk dingetje recht zetten. Dat is een serieuze ziekte en ik werd ineens bang dat ik daar last van zou krijgen. Mijn psycholoog wist me gerust te stellen. Het was logisch dat ik even wat dingen had weggelegd, maar dat er nog een stemmetje zei dat dit misschien overdreven was, wees erop dat het nog helemaal goed zat met mij.

Het is mijn huis

Wat een ander zou denken van mijn huis doet er eigenlijk niet toe, vertelde mijn psycholoog. Het is mijn huis. Mijn thuis. Het is de plek waar ik tot rust kom. Een ander kan dat ongezellig en kaal vinden en dat mag. Maar die ander vertrekt na een bezoekje weer en ik blijf er dan.

Dat is waar het om gaat, leerde ik. Het is mijn thuis.
Al die gezelligheid in woonprogramma’s en bij anderen vind ik fantastisch. Ik vind het prachtig om te zien. Maar wel bij anderen. In mijn huis kan het namelijk niet. Ik zou binnen de kortste keren overprikkeld raken.
Bij mij is het ‘kaal’. Eén plek met foto’s, een stapeltje boeken, één schilderij aan de muur, lege tafels en bovenop de buffetkast een box met kunstbloemen (door mijn zusje samengesteld, want zij heeft wél verstand van sfeer).

Voor een ander kan mijn huis ongezellig lijken. Voor mij is dit goed. Hier voel ik me thuis. En dat is waar het om gaat.
O, en eh…nu overal de kerstboom weer staat, zou ik misschien het huis ook wat kerstig aan kunnen kleden, maar nee, die boom komt er niet in. Dat zou veel te gezellig zijn;).

27 gedachten over “(On)gezellig huis

  1. Goed advies van je psycholoog dat het erom gaat dat jij jouw huis fijn vindt. Ik denk dat je het bij mij thuis enorm chaotisch en een kakofonie van kleuren zou vinden ; ) Terwijl ik verder net als jij van rust houdt.

    Like

    1. Kleur hoeft niet per se onrust te betekenen, heb ik inmiddels ontdekt. Maar dan moet je het wel goed doen;).

      Like

  2. Heerlijk dat je een eigen huis hebt. Daar kun je doen wat je wilt. Zo belangrijk.BIj mijn is het niet zo ordelijk, maar ik kan alles vinden. Is ook belangrijk. Alhoewel ik het wel graag opgeruimd heb, maar ja… als je samenwoont is niet alles mogelijk. Succes!

    Geliked door 1 persoon

  3. Volgens mij zou jij knettergek worden in mijn huis! Maar goed, mijn huis past wel bij mij. Flinke boekenkast in de woonkamer, verschillende frutseltjes, op de tafel ligt altijd wel een creatief project… Maar ik gedij er goed in. Waarom? Omdat ik de controle heb over de prikkels, daarom.

    Geliked door 1 persoon

    1. Mijn bureau op mijn werk werd gedurende de dag ook altijd een chaos. Kon ik tegen, want ik wist van elk stapeltje precies wat het wast. Maar degene die eraan durfde te zitten, was nog niet jarig. Gebeurde ooit een keer. Ik de volgende dag tegen de kinderen: “Ja, weet je, gisteren heeft …. hier iets gezocht, dus ik moet even goed kijken waar alles ligt.” Verbaasde uitroep: “Oh….!” Ze kenden me. Niet aan mijn geordende chaos komen:).

      Like

  4. Gezelligheid zit vooral in waar jij je goed bij voelt denk ik, en dat is voor iedereen anders. Dus heel goed dat je psycholoog je er nog eens op wees dat het jouw huis is en dat jouw huis mag zijn zoals jij het het gezelligst vindt.

    Geliked door 1 persoon

  5. “want zij heeft wél verstand van sfeer” – sfeer is geheel persoonlijk. Als dit voor jou lekker voelt, dan past die sfeer gewoon helemaal bij jou.
    Enne… ik heb ook geen kerstboom. Ik walg van dat gemaakte gezellige gedoe. Mijn ouders hebben er eentje gekocht, hahaha, daar moet ik elk jaar weer hartelijk om lachen. Die arme schatten dachten: YES een boom met lampjes erin. In en uit de doos, klaar. En dat is zo. Alleen… Dat ding is 50cm hoog of zo :’) Kan nog geen kerstbal in.

    Like

    1. Hahaha, 50 cm klinkt nog best oké:). Je hebt ook witte kerstbomen zag ik. Die heb ik een keer bijna gekocht. Maar het bleef (achteraf heel erg blij mee) bij bijna.

      Geliked door 1 persoon

      1. Wat je ook doet: koop geen echte. Je stofzuigt jezelf wezenloos -_- En dan heb je alle naaldjes weg en ga je er met de dweil langs… Ik laat de rest aan je verbeelding over (maar gelukkig word je er niet van).

        Geliked door 1 persoon

  6. O ja, die woonprogramma’s, leuk hoor. Maar ik zou óók knettergek worden van overal kaarsen, kussentjes en frutsels die er staan “om frutsel te zijn”. Wat er bij mij staat zijn dingen die óf een functie hebben of een herinnering zijn. En heel soms gewoon omdat ik het mooi vind.

    Like

  7. Helemaal waar wat je zegt, het is jouw huis. Ik vind het de laatste tijd heel ingewikkeld omdat ik door trauma’s die open liggen me nergens echt prettig voel, maar dat probeer ik nu een beetje om te draaien. Door dingen te veranderen, te kijken wat wel fijn voelt en het weer mijn plekje te maken.

    Like

    1. Dat is weer een heel ander verhaal. Bij mij is alles wat met trauma te maken heeft uit huis verdwenen, maar ik realiseer me heel goed dat dat niet bij iedereen kan. Sterkte!

      Like

  8. Ieder zijn meug toch?
    Gelukkig maar.
    Ik denk dat jij gek wou worden van mijn huis en zou gaan gillen van mijn kerstboom 😉

    Like

  9. Ik heb maar met 1 ding moeite en dat is zo’n huis waar kinderen wonen maar je daar niks van ziet, enge huizen. Voor de rest is het jouw huis en jouw plek en als iemand aanstoot aan een missende foto geeft moet ‘ie misschien ook even met iemand gaan praten. Je komt toch voor degene die er woont niet voor de inrichting. Laat aub los dat je ergens iets van iemand moet hebben liefde kan je ook anders tonen.

    Like

  10. Je mag het helemaal zelf weten. Want het is jouw plek om te wonen. Ik vind het leuk om te lezen hoe jij het doet en de dingen ervaart.

    Geliked door 1 persoon

  11. Juw huis, jouw regels, jouw gezelligheid. Mensen komen niet over de vloer omdat je precies de juiste kaarsen hebt en de mooiste kussentjes op de bank.
    Ehm… maar jouw opruim-dingetje ehh 🙂 Ik zou bijna zeggen: kom eens bij mij opruimen! Dan kun je je uitleven 😀 (Serieus: als dat jouw kracht is: waarom zou je dat niet eens aanbieden, om iemand te helpen met opruimen? Zeg maar Marie Kondo, maar dan op jouw manier? Help mensen als minimalist te leven? Het kan, het is een gave om prikkels te kunnen wegnemen, ook voor mensen die misschien niet last hebben daarvan.)

    Like

    1. Nou, het punt is: ik gooi alles weg. En ik heb weinig geduld met mensen die alles willen bewaren. Ik ben van het type: container betstellen en alles erin. Dat valt meestal niet lekker als je anderen zo wilt ‘helpen’;).

      Like

Reacties zijn gesloten.