In de afgelopen jaren heb ik heel wat doktersadviezen gekregen. Veel mensen nemen bijvoorbeeld rust op doktersvoorschrift of ze slikken medicijnen. Medicijnen heb ik ook, maar daarnaast heb ik veel niet heel erg alledaagse doktersadviezen gehad. Dat vind ik overigens helemaal niet erg, want vaak werken ze beter dan de adviezen die je misschien zou verwachten. Het meest recente ‘alternatieve’ doktersvoorschrift was in ieder geval weer prettig.
Op doktersadvies
Natuurlijk heb ik in de loop der jaren ook de wat meer gebruikelijke adviezen gekregen. Tips over balans zoeken tussen prikkels en rust, medicatie en zelfs advies over ziekmelding en later over een poging tot werkhervatting. Toch zijn er op psychisch gebied een heleboel adviezen (oké, soms misschien gewoon keiharde voorschriften) voorbijgekomen die wellicht niet in elke spreekkamer bij een huisarts klinken. Ondanks dat zijn ze tot nu toe zeer nuttig gebleken.
Dit zijn er een paar:
– Elke dag naar buiten, later veranderd in elke dag twee keer naar buiten.
– Schrijven weer oppakken, nadat dat jaren stil had gelegen.
– Wat schrijfsels over hypochondrie proberen te laten publiceren (met succes!).
– Gooi schrijfsels de wereld in. (En zo ontstond, jawel…mijn blog!)
– Laat eens wat foto’s zien. Zo ontstond de categorie Polderplaatjes. (Ja joh, het is maar goed dat ik niets verdien met bloggen, want ik zou de winst nog bijna moeten delen.)
Het is allemaal niets geks, maar het is denk ik niet wat drie keer per dag in een spreekkamer als advies of voorschrift klinkt.
Niet meer doen
Inmiddels is het mijn huisarts duidelijk dat ik het advies van elke dag (twee keer) naar buiten trouw opvolg. Waar er in het verleden ongeveer elke keer bij paniek nog werd gevraagd of ik wel naar buiten ging, krijg ik die vraag nu niet eens meer. Het antwoord is namelijk toch wel duidelijk. Ik raak zelfs licht ontvlambaar als die vraag wel komt. Niet meer stellen dus.
Toen er een poosje geleden chaos ontstond over eventuele nieuwe medicatie, had ik telefonisch contact met mijn huisarts. De vraag over buitenlucht kwam niet (driewerf hoera!), maar er volgde wel weer een ander advies.
Lezen op doktersadvies!
Ik zag het allemaal nogal somber in. Als er op korte termijn geen chemische oplossing was voor de chaos in mijn hoofd, hoe moest het dan wel? Ik stuurde een nogal somber getint bericht. Reden voor mijn huisarts om de telefoon te pakken. Ik gooide mijn negativiteit eruit en kreeg adviezen. Niet veel later kwam er nog een reactie op mijn bericht, met daarin de mondeling besproken adviezen uitgeschreven. Het bericht eindigde met:
… en even ‘vluchten’ in een boek.
Hoera! Het stond er gewoon! In mijn beginjaren in de ggz was vluchten een doodzonde. Vluchten was echt zó fout en streng verboden. Nu stond het er, precies zoals we al besproken hadden. Ik mocht vluchten. Een boek is namelijk voor mij heel erg fijn. Dan spreekt even een auteur en niet mijn eigen chaos. Dan staan woorden van een ander centraal en niet mijn eigen altijd maar heen en weer tikkende gedachten. Mijn huisarts was dat helemaal met me eens en dus vond hij mijn idee van lezen meer dan prima. Maar als het er dan staat, gewoon zwart op wit, pakt niemand het me meer af. Sorry mensen, ik ben heel druk. Ik heb namelijk een doktersadvies waar ik graag gehoor aan wil geven: ik lees!
Hoofdtaal 
Het lijkt me ook dat er niets mis is met af en toe vluchten in een boek, een film of een serie – even aan iets anders denken in plaats van aan jezelf. Zolang je niet de hele dag vlucht, zie ik het probleem er niet van in 🙂
LikeLike
Dat lijkt mij dus ook. Ik ken alleen hulpverleners die vinden dat het niet mag. Inmiddels heb ik overigens geen hulpverleners met dat soort ideeën meer om me heen.
LikeLike
Jij hebt een topdokter!
LikeLike
Sst, straks leest ie hier mee. Gaat ie naast z’n schoenen lopen. Maar je hebt wel gelijk;).
LikeLike
Lezen wordt onderschat. Maar weet je, heel veel dingen die we voor ons plezier doen, worden door ‘anderen’ gezien als niet-productief, of niet nuttig, of tijdverspilling, of gewoon ‘niet goed voor je’. Ik ben zelf weer fanatiek gaan tekenen, een paar jaar terug alweer. En dat voelt zo goed. Je weet soms best zelf wel wat goed voor je is. Maar! Het is altijd aan te raden om open te staan voor adviezen van anderen. Soms ontdek je dat nog iets nieuws.
LikeGeliked door 1 persoon
Ha, die onthoud ik, Ik mag dus lezen om te vluchten, dat deed ik al, maar nu staat het er gewoon.
Geweldige dokter met zinvolle adviezen.
LikeLike
Ja hoor, mag gewoon. Sterker nog: als een dokter het zegt, moet het. 😉
LikeLike
Lezen is bewezen goed voor de gezondheid! Dus prima dat je arts dat advies geeft. Heb je nog vluchtboeken/verdwijnboeken nodig? 😉
LikeLike
Heb nog een fijne stapel liggen. Reserveringen stroomden opeens binnen🙃.
LikeLike
Nou, dan is er maar 1 oplossing: ook jij hebt een (verlengde) kerstvakantie
LikeLike
Ik hoorde iets over sneeuw, dus ik heb me voorgenomen dat ik dan vrijwillig in quarantaine ga met mijn boeken:).
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt een dokter die verstandige adviezen geeft 😉 best fijn, iemand die niet overal een pilletje voor wil geven lijkt me zo.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’h huisarts had ik vroeger ook, wat mis ik die man. Hij voorkwam dat ik in een hulpverleners circuit terecht kwam toen er een kleine 50 jaar geleden een angststoornis probeerde me in z’n macht te krijgen, en dat ook even had!
LikeLike
Dat is zó tof, als je dat met de allereerste ‘hulplijn’ kunt voorkomen!
LikeLike
Maar dan heb ik het ook over begin jaren 70, toen deden huisartsen nog heel zelf en stond psychische hulp nog in de kinderschoenen. Mijn huisarts hielp ook nog mijn kinderen op de wereld zetten, dat was in ’62 en 65 , jonge artsen deden dat toen ook al bijna niet meer.
Daardoor kende zo’n arts je gezin van haver tot gort want hij deed óók de zuigelingen zorg omdat ook de consultatiebureaus nog nieuw waren en ik daar geen goed gevoel bij had.
LikeLike
Ik snap dat dat nu niet meer kan, maar het lijkt me heerlijk, één zo’n aanspreekpunt voor de meeste dingen.
LikeLike
Ik snap eerlijk gezegd niét dat het niet meer zo kan, het was véél beter voor onze gezondheid.
LikeLike
Ehm, verzekeringen hè. Om het mooi Hollands te zeggen: Breek me de bek niet open…
LikeLike
Helaas, er moet verdiend worden!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik lees altijd voor het slapengaan… Dan verdwijnen mijn eigen chaotische gedachten en val ik rustiger in slaap. Ik zou zeggen: heel nuttig advies dus en een goede manier om eventjes te vluchten 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Zou willen dat ik meer tijd had om te lezen.
Of wellicht moet ik zeggen dat ik zou willen dat ik meer tijd vrij zou maken om te lezen.
De ruimte is er wel. maar ik doe het niet.
En dat terwijl ik echt graag lees.
LikeLike
Dat vind ik ook lastig hoor. Soms denk ik: als ik mijn telefoon niet had, zou ik waarschijnlijk nog twee keer zoveel boeken lezen. Nu zit ik soms uren te scrollen voor ik de concentratie kan opbrengen om te lezen. Terwijl ik liever lees dan scroll, maar ja…
LikeLike
Lezen helpt me. Ik lees nu met de daisy speler van mijn zoon en dat vind ik nog veel leuker dan zelf lezen. Ik ben een slordige lezer. Maar de mevrouw die voorleest is niet slordig en leest het hele boek. Het helpt me. Ik ben even in een andere sfeer. En krijg ook ideetjes om zelf te schrijven. Hoe ik het zou doen. Of niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Mij viel het op dat je advies ter harte neemt dat maakt dat het prettig is je advies te geven. Want je hoeft het niet aan te nemen maar je probeert het in ieder geval. En ja lezen is heerlijk maar je moet wel je hoofd erbij kunnen houden.
LikeGeliked door 1 persoon