De bakfietsbrigade

Het woord is bij mij op Instagram al een paar keer gevallen en in blogs kwam het stiekem ook al af en toe voorbij. Ik heb er net even een zoekopdracht aan gewaagd, om te kijken of ik de eerste ben die het woord gebruikt. Dat blijk ik niet te zijn, maar in een woordenboek komt het ook niet voor. Ik heb het over de bakfietsbrigade. Ken je die brigade?

Achterbankgeneratie

Een paar jaar geleden had je de achterbankgeneratie. Dat was de generatie die door papa en mama met de auto bij het schoolhek werd afgezet. Dan heb ik het even niet over vijfjarigen die acht kilometer van hun basisschool wonen, maar over tienjarigen die drie straten verderop wonen en makkelijk kunnen lopen.
Het was een redelijk verwende generatie, geloof ik.

Voor de kinderen die lopend of op de fiets naar school gaan, leveren al die auto’s bij het hek vaak gevaar op. Dus ja, echt handig is het niet. Maar ik ben er inmiddels achter dat bakfietsen een veel groter gevaar voor de verkeersveiligheid zijn dan auto’s.

Vroeg wandelen

Ik vind het heerlijk om de dag te beginnen met een wandeling. Nu ben ik vanaf de voordeur binnen drie minuten de bebouwde kom uit, maar dan kom ik nog wel langs wat (woon)boerderijen. Geen probleem en alsnog een heerlijk rustige route. Na tien minuten sla ik dan af en verdwijnen de huizen en zie ik alleen nog weilanden, koeien, schapen, ganzen, eenden en meer van dat soort heerlijkheid.

Er is alleen één probleem. Als ik om kwart over acht mijn huis verlaat, kom ik in de eerste tien minuten de bakfietsbrigade tegen.
Inmiddels vertrek ik niet meer op dat tijdstip, want geloof mij: de bakfietsbrigade is gevaarlijk!

De mankementen aan een bakfiets

Weet je wat het is met bakfietsen? Daar zit dus geen stuur op. Nee, wacht, er zit wel een stuur op. Dat kan ik zien. Maar dat ding werkt niet. Als ik namelijk op de weg loop (er is geen voetpad en de weg is niet zo breed; auto’s kunnen elkaar daar niet passeren zonder even op elkaar te wachten in de berm), word ik door elke bakfietseigenaar omver gereden. Ik moet elke keer in de berm springen om niet onder de wielen van een bakfiets te belanden. Werkt dus blijkbaar niet, dat zichtbare stuur.

Een rem ontbreekt denk ik ook. Of er is iets mis met het het elektrische systeem dat die bakfietsen aandrijft. Die dingen gaan namelijk HARD.

De bakfietsbrigade

Zie je het voor je? Ik loop daar wakker te worden en moet keer op keer de berm in om niet omver gereden te worden. Dat loopt niet lekker. Ik zorg er dus voor dat ik tussen kwart over acht en half negen niet op de route ben die de bakfietsbrigade neemt.

Maar er is meer. Die bakfietsen gaan niet alleen stuurloos en keihard over straat, maar er bungelen ook aan alle kanten ledematen uit. Hoofden, armen, benen en soms zelfs halve kinderen. Je kunt het zo gek niet verzinnen of het bungelt over de rand. Het liefst aan alle kanten iets.

Oproep aan ouders: wees voorzichtig!

Natuurlijk is dit humor en natuurlijk wil ik een beetje cynisch en sarcastisch doen als ik het heb over de bakfietsbrigade. Het klinkt ook allemaal best grappig. Maar stiekem vind ik het óók gewoon heel eng. Ze zeggen toch dat kinderen je kostbaarste bezit zijn? Ik begrijp gewoon echt niet hoe hele volksstammen met een bloedgang over straat gaan terwijl hun kroost half over de rand van de bakfiets hangt. Echt, ik begrijp het niet. Heus, ik spring wel aan de kant hoor. Ik vind het irritant, maar dat is alles. Maar die kinderen lopen volgens mij serieus gevaar. Ik moet er niet aan denken dat er één over de rand glipt of dat er een auto net even te dicht langs de bakfiets rijdt… Ik wil maar zeggen: ik houd die bakfietsbrigade wel mis, maar ouders, wees alsjeblieft een beetje voorzichtig. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Maar soms, vrees ik, ook in (of net buiten) een klein bakje…

29 gedachten over “De bakfietsbrigade

  1. Sowieso ga ik niet graag te wandelen of fietsen op het tijdstip dat de scholen bijna beginnen; het zijn niet alleen bakfietsen, maar ook overstekende kinderen, kinderen die net hebben leren fietsen, en ouders met haast..

    Like

  2. Ooit had ik een bakfiets en ik vond hem bijna onbestuurbaar. Ik kreeg de tip om te doen alsof ik zo’n Romeinse strijdwagen bereed. Dat werkt in zoverre, dat je dan inderdaad de bocht kan nemen enzo. Maar nu weet je waarom jij dan in de berm eindigt.

    Ik heb het onding snel weer verkocht…

    Like

  3. Ik heb hier in het dorp pas 1 bakfiets gespot, maar dat kan te maken hebben met de tijdstippen waarop ik buiten kom. Zelf wandelden wij altijd naar school, terwijl het toch een kwartier lopen was.

    Like

    1. Nou, ik had ze hier in de bebouwde kom ook nog niet gespot. Maar ik woon in een ‘lintdorp’ en buiten de bebouwde kom zijn ze er dus wél.

      Like

  4. Wij hebben een bakfiets (… 😛 ), maar geen kids. Ik voel me ook niet aangesproken want a. ik fiets nooit op het voetpad. b. ik rem als ik zie dat ik ergens niet langskan zonder iemand van de sokken te rijden. c. onze bakfiets is onze ‘auto’, die we niet hebben. Bij ons in de buurt is ook ruimte voor bakfietsen op het fietspad, ik kan makkelijk parkeren en ik ben blij dat ik hem heb.
    Het probleem is niet de bakfiets. Het is de brigade. 🙂

    Like

  5. Oh verschrikkelijk die dingen. Alhoewel ik me toch altijd afvraag of t nou aan de bakfiets ligt of aan de bestuurder 😉 want die automobilisten op de vroege ochtend bij school kunnen er ook altijd wat van hoor.

    Like

    1. Klopt. Misschien een lesje planning volgen bij deze autist. Kwestie van iets eerder van huis gaan, denk ik…

      Like

  6. Geweldig, zoals je dit weer beschrijft, maar helaas zo herkenbaar!
    Zelf ben ik van de achterbankgeneratie òf van de wandel.
    Het woord “bakfietsbrigade” hoorde ik al eerder van mijn zoon, die er een bloedhekel aan heeft als hij zijn kinders naar school bracht.
    Hij zette zijn kinderen een straat verder dan de school af…

    Like

    1. Heel slim, om de kinderen een straat verder af te zetten. Moet je er dus alleen wel op kunnen vertrouwen dat ze dan niet lopend onder een bakfiets belanden…

      Like

    1. Nou, dat is het punt. Die voetjes bungelen over die bakfietsrand. Ik ben soms oprecht bang dat die er op een dag niet meer onder zullen zitten.

      Like

  7. Het zijn ondingen ja!
    Wij halen op maandag en vrijdag de jongetjes wel op met de auto.
    Het is 16 km hier vandaan.
    Maar zelfs wij moeten dan uitkijken dat we niet uit onze schoenen gereden worden door de bakfietsen.
    De eigenaressen(toch meestal) kunnen nog brutaal zijn ook.

    Like

    1. Als een school 16 km bij je vandaan is, vind ik de auto ook heel normaal. Maar er zijn er ook die van twee straten verderop met de auto worden gebracht (oké, beetje overdreven, maar je snapt het idee;)).

      Like

  8. Wat ontzettend leuk om te lezen
    Nog nooit eerder gehoord van de bakfietsbrigade
    En wat een avonturen levert een wandeling dan in de ochtend op …

    Geliked door 1 persoon

  9. Ik heb weleens het idee dat mensen kinderen krijgen en pas daarna na gaan denken wat de gevolgen zijn. Dat is mijn nette antwoord. Mijn andere antwoord heeft iets met de Stint en Oss te maken. Mijn laatste antwoord hoorde ik eens een Surinaamse vrouw tegen een blanke vrouw gebruiken toen die niet op haar kind lette en zo de straat op liep, wat denk jij bleek wijf zo weer een nieuwe gemaakt? Ik heb ooit 2 jongens naar school gebracht met zo’n ding en dat ging prima. Het is wennen maar als je op tijd vertrekt hoef je niet zo achterlijk hard te rijden. Ze zijn wel handig voor boodschappen maar iid je kan niet overal tussendoor. Overigens liep ik vroeger 3x, ’s morgens werd ik gebracht.

    Like

    1. Ik liep ook vroeger. En inderdaad: volgens mij is het een kwestie van op tijd vertrekken. Maar blijkbaar is dat heel ingewikkeld. Dat snap ik ook nog wel, als je je kinderen moet aankleden enzo, maar dan begin je toch wat eerder aan die hele ceremonie?

      Like

  10. Lopend naar school gaan…. hoe kóm je erop. Op de hoek van de straat is ook een basisschool, in het oude dorp dus de meeste kinderen wonen in de omgeving maar ze komen óf zelf op de fiets ( en vergeten dat er ook wel eens auto’s door de straat rijden, óf ze worden gebracht met auto of bakfiets. Lopen is zó jaren 50.

    Like

    1. Oh help, en ik ging in de jaren ’90 naar school en moest ook lopen. Hopeloos ouderwetsch ben ik;).

      Like

      1. Dat je dat pikte zeg!! Mijn kleinkinderen gingen trouwens óók gewoon lopend naar de basis school. Scholen waren toen nog niet ingericht op kinderen die op de fiets komen, daar was geen ruimte voor.

        Like

  11. Leuk geschreven. Ik heb er nooit één gehad. ANWB heeft een heel goed filmpje over met tips. Wat heb je toch een fijne schrijfstijl.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.