Polderplaatjes ~ 2022 ~ week 4

Wat een grijze, donkere week was dit. Ik bedacht donderdagmiddag dat ik heel de week de zon nog niet had gezien. Het zal wel een gevoel zijn, dacht ik.
Maar nee, het was geen gevoel. Het was de realiteit, zag ik bij het bekijken van mijn foto’s. Kijk maar, hier zie je de foto’s van zaterdag t/m donderdag op een rij. Geen zon of blauwe lucht te bekennen.

Al dat grijs vond ik behoorlijk deprimerend. Ik wilde zon en licht. Ik had al wel een madeliefje gespot. Dat hielp, maar niet genoeg. Donderdagmiddag, kort na mijn gemopper over het gebrek aan zon de afgelopen week, gebeurde het dan ineens toch: tussen de wolken door was er blauwe lucht en zelfs de zon piepte heel even tevoorschijn. Ik was net terug van een tweede ‘grijs rondje’, maar gelukkig kon ik vanuit mijn tuintje toch nog wat blauw en zon meepikken en vastleggen.

Dan vrijdagochtend. Ik werd niet al te gezellig wakker. Ik was donderdagavond gaan slapen met veel pijn* en werd daar vrijdagochtend ook mee wakker. Veel te vroeg naar mijn zin. Als uitje van de dag stond de tandarts op de planning. Ook zo’n feest.
Ik ging eerst mijn ongezelligheid maar eens buiten uitlaten.
En toen was daar ein-de-lijk zon! Dat uurtje buiten loste zowel een groot deel van de pijn in mijn heup als mijn enorme chagrijnigheid op. Conclusie: poldersnuiven is het beste medicijn tegen alles. Oké, bijna alles dan;).

Misschien vind je het leuk om een stukje met me mee te lopen. Dat kan in de onderstaande video. Daarin loop je samen met mij de zon op. Zonder muziek, want ik vond de stilte zo fijn.

*Ik heb last van mijn heup. Niets ernstigs, geen idee wat wel (ja, daar heeft mijn huisarts wel iets over geroepen, maar dat ben ik vergeten), maar vooral heel veel pijn. Ik kreeg pijnstillers, maar die werken niet. Wandelen is het beste moment van de dag, want wandelen kan ik pijnvrij. Hoera!