Sollicitatiecommissie nieuwe doktersassistente

Categorieën Autisme, Hypochondrie, Psychische gezondheid, , , , , , 19 Reacties op Sollicitatiecommissie nieuwe doktersassistente

Een poosje geleden kreeg ik van mijn moeder via de app een fotootje. Het was een advertentie met een vraag om een nieuwe doktersassistente. Dat stuurde mijn moeder me uiteraard niet omdat ze dacht dat ik zou gaan solliciteren. Nee, hier was iets anders aan de hand: de praktijk waar ik patiënt ben, zocht een nieuwe doktersassistente. En ja, natuurlijk stuurde mijn moeder me die advertentie door. Die weet namelijk heel goed dat ik in de sollicitatiecommissie wil.

De sollicitatiecommissie

Tijdens mijn periode in het onderwijs heb ik diverse keren onderdeel uitgemaakt van een sollicitatiecommissie. We noemden het officieel niet zo, maar die term dekt wel de lading. Ik was erbij tijdens sollicitatiegesprekken en vond dat heel erg leuk. Ik hield ervan om te proberen de sollicitant een veilig gevoel te geven, maar óók om vragen te stellen over dingen die voor mij belangrijk waren. Ik vond het bijvoorbeeld belangrijk om te weten hoe een sollicitant aankeek tegen leerlingen waar het allemaal niet vanzelf mee ging. In dat geval zat ik er als professional. Ik kende de school en ik wist waar ik op wilde letten en wat ik zocht.

Uiteraard heb ik helemaal niets te zoeken in een sollicitatiecommissie in de huisartsenpraktijk waar ik sta ingeschreven. Toch zou ik daar soms stiekem best even zitting in willen nemen. Ik schreef daar al eerder over toen er een nieuwe huisarts gezocht werd. Nu zochten ze een doktersassistente, liet mijn moeder me weten. Dat ze mij die advertentie doorstuurde, was vooral omdat ze weet hoe moeizaam mijn contact met doktersassistentes vaak is verlopen.

Doktersassistente: schakel tussen huisarts en patiënt

Bij een telefoontje naar de huisartsenpraktijk is de doktersassistente degene die moet beoordelen of en op welke termijn er actie moet worden ondernomen. Je zou haar kunnen omschrijven als de schakel tussen de huisarts en de patiënt.

Ik snap die taak. Natuurlijk is er verschil tussen iemand die belt met een half afgehakte hand of iemand die al maanden een pijnlijke neus heeft en daar nu eens naar wil laten kijken.

Bij mij zit er echter regelmatig ruis op de lijn. De laatste keer dat dat gebeurde, was in de zomervakantie. Ik was -zoals altijd als ik de huisarts bel, want ik wacht véél te lang met hulp vragen- in paniek. Maar in plaats van dat de paniek werd gezien, werd ik gezien als lastig. Eerst door de assistente en daarna door de (waarnemend) huisarts. Die laatste gaf me ook nog even ‘op mijn kop’ voor het feit dat ik tegen de assistente had gezegd dat ik niet durfde te bellen omdat ik bang was voor haar vragen. Overigens had ik dat op volkomen rustige toon gezegd. Niet boos of huilend of wat dan ook. Gewoon om aan te geven dat ik echt wel hulp nodig had, maar niet eerder had durven bellen.

Sindsdien heb ik niet meer durven bellen. Het was de zoveelste keer dat het fout liep en nu durf ik niet meer.

Oefening baart kunst

Het kan ook goed gaan, weet ik gelukkig. Tegenwoordig kan ik online een vraag stellen of een afspraak inplannen. Vóór dat kon, hing ik op als een ‘verkeerde’ assistente opnam. Gewoon niets zeggen en ophangen. Dat was voor iedereen het beste. Ik heb ook af en toe, als ik zelf niet durfde, een vriendin laten bellen.

Wat betreft een nieuwe doktersassistente had ik bedacht dat ik prima onderdeel uit zou kunnen maken van de selectieprocedure. Ik kan ergens mijn hypochondrie nog wel uit de kast trekken. Een autistische inzinking is ook geen probleem. Toen mijn moeder mij dus een advertentie stuurde, stuurde ik terug: Ik wil graag deel uitmaken van de sollicitatiecommissie. Wie een telefoontje van mij overleeft, een autist met hypochondrie tijdens een meltdown, mag door naar de volgende ronde.

Kijk, ik snap dat ik me er niet mee mag bemoeien. Maar ik vraag het me wel oprecht af. Zijn dat dingen die ze vragen tijdens een sollicitatiegesprek? Zijn dat dingen die ze oefenen op de opleiding? Ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat ik hoop dat de nieuwe doktersassistente er één is die ik gewoon durf te bellen. Maar ik hoop natuurlijk nóg meer dat zo’n telefoontje helemaal niet nodig is.


19 gedachten over “Sollicitatiecommissie nieuwe doktersassistente”

  2. Het zal zeker wel toegevoegde waarde hebben om patiënten erbij te laten zitten want hoor toch ook vaak om me heen dat veel mensen nog niet altijd goed worden begrepen door een assistente met vaak nare gevolgen dat mensen niet meer durven te bellen

    Like

    1. Ik ben benieuwd of ze dat misschien al doen. Ik zou het me wel voor kunnen stellen én zou het echt een meerwaarde vinden.

      Like

  3. Het zou eigenlijk heel goed zijn om patienten mee te laten kijken bij zo’n sollicitatie, vooral ook omdat de assistente in de loop der jaren veel meer verantwoordelijkheden heeft gekregen, veel behandelingen ook overgenomen heeft.

    Like

  4. Ik ben een van de mensen die al jarenlang mag deelnemen aan de sollicitatiecommissies voor nieuwe medewerkers bij de instelling waar ik begeleiding van krijg. Heeft echt meerwaarde hoor!

    Like

  5. Wij doen dat niet. Doktersassistenten zijn zo schaars, dat je al blij bent als er überhaupt iemand solliciteert. Helaas hebben wij nog steeds geen vervanging kunnen vinden voor mijn collega die in oktober gestopt is.
    Maar.. als er doktersassistenten in overvloed waren is het denk zeker een goed idee. Hoewel je er eigenlijk wel vanuit moet gaan dat de artsen met de sollicitatie hier sowieso op letten.

    Like

    1. O, serieus, zijn die zo schaars? Dat had ik niet verwacht. Maar dan snap ik héél goed dat je in zo’n procedure niet al te kritisch kunt kijken.

      Geliked door 1 persoon

      1. In Rotterdam staan zo’n 400 vacatures open op dit moment. Wij kunnen dus helaas ook niet al te kritisch zijn. Eerlijk? Als we die luxe hadden, zouden we wat mij betreft 3 op de lijst van opzouten gaan 😉
        Omdat ik ze ook niet heel patientvriendelijk vind.
        Dus ik snap je frustratie volledig.
        En als we wel genoeg kandidaten hadden, zouden we er nooit een externe partij kiezen om mee te beslissen. Ik snap jouw verhaal, maar vraag me af of en leek weet wat belangrijk is.
        Het is nl best heel veel, waaraan een goeie assistente moet voldoen. Ik vind het een pittige functie en in alle eerlijkheid geen MBO niveau 4 functie..

        Like

      2. Ik had dus echt niet verwacht dat er zo’n schaarste was. Maar dan snap ik heel goed dat je niet al te kritisch kunt zijn. En nee, ik denk niet dat ik weet wat belangrijk is. Dat wil zeggen: ik weet wat ik als patiënt prettig vind als ik een doktersassistente bel, maar ik heb verder natuurlijk geen idee wat er allemaal nog meer bij komt kijken. Daarover zou ik dus ook echt geen zinnig woord kunnen zeggen.

        Like

    1. Maar ik lees dus net ook weer dat het allemaal behoorlijk ingewikkeld ligt en dat schrijft iemand ‘uit het werkveld’. Dus ja, dan wordt het idee al een stuk minder handig…

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.