Boekenpraat: De jaagster (Kate Quinn)

Het verhaal

Amerika, 1946-1950.
Ian Graham heeft sinds de Tweede Wereldoorlog al een aantal oorlogsmisdadigers opgespoord, maar bovenaan zijn lijst staat één vrouw: die Jägerin, de jaagster. Ian heeft er alles voor over om haar te vinden en voor de rechter te krijgen, want haar oorlogsmisdaden zijn gruwelijk. Bovendien heeft de zoektocht van Ian een persoonlijke tint.

Bij zijn zoektocht wordt Ian bijgestaan door zijn vriend en collega Tony én door Nina, het enige slachtoffer dat ooit aan de jaagster wist te ontsnappen. Ook Nina is erop gebrand de jaagster te vinden. Zij wil afmaken wat zij in de oorlog al had willen doen: ze wil deze vrouw uitschakelen.

Terwijl Ian en zijn team hun zoektocht voortzetten en keer op keer op een doodlopend spoor lijken te zitten, leert de zeventienjarige Jordan haar stiefmoeder kennen. Een vrouw met een Duits accent, die bang is voor Jordans camera en in alle talen zwijgt over haar verleden.

Mijn mening

Historische feiten met een grote hoeveelheid ‘fictiesaus’
Kate Quinn baseerde zich voor het verhaal in ‘De jaagster’ op historische figuren en feiten, maar heeft ook veel feiten samengevoegd en een grote hoeveelheid fictie aan het verhaal toegevoegd.
Dat neemt echter niet weg dat deze roman op een indrukwekkende manier laat zien hoe na de Tweede Wereldoorlog enerzijds werd gejaagd op (ex-)nazi’s en anderzijds juist werd geprobeerd om te doen alsof de oorlog er niet was geweest.

Daarnaast beschrijft deze roman een bijzonder stuk geschiedenis, door het verhaal van Nina. Ook Nina is een fictief personage, maar door haar verhaal als pilote bij de Russische luchtmacht wordt veel duidelijk over de rol die vrouwelijke, Russische piloten in de Tweede Wereldoorlog hebben gespeeld.

In de zoektocht naar de jaagster werkt Kate Quinn de personages op zo’n manier uit dat steeds meer duidelijk wordt van hun verleden en van hun (persoonlijke) motieven in de zoektocht naar oorlogsmisdadigers.

Ik miste vaart
‘De jaagster’ is een dik boek; het telt ruim 500 pagina’s. Ik miste vaart in het verhaal, dat verspringt in de tijd en waarin verschillende hoofdpersonages elkaar steeds afwisselen. Daardoor worden verhalen onderbroken door het verhaal van een ander. In de laatste honderd pagina’s komt er meer vaart in het verhaal en verspringen de perspectieven en tijden minder.

Daarnaast is dit ook wel iets persoonlijks. In de versie die ik las, had het boek grote pagina’s en vrij kleine letters. Ook letterlijk las dit boek dus traag. Jammer, want ik denk dat het gebrek aan vaart voor mij wel iets heeft afgedaan aan de schoonheid van het verhaal. Ik had soms het gevoel dat ik wat hoofdstukken over wilde slaan om maar vast een stukje verder te komen.

Conclusie
De roman ‘De jaagster’ van Kate Quinn gaat over de zoektocht naar oorlogsmisdadigers na de Tweede Wereldoorlog. Ian Graham en zijn team jagen op de jaagster, een vrouw die in de oorlog gruwelijke misdaden heeft begaan. In het boek wordt op een indrukwekkende manier duidelijk hoe intensief zo’n zoektocht was.
Kate Quinn bouwt het verhaal zo op dat je gedurende de zoektocht naar de jaagster steeds meer te weten komt over alle personages.
Het verhaal is goed opgebouwd, maar mist wat vaart, waardoor voor mij de schoonheid van het verhaal soms verloren ging.
⭐️⭐️⭐️

Meer informatie over De jaagster

Dit boek ook lezen?
Koop ‘De jaagster’ bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: De jaagster
Auteur: Kate Quinn
Vertaling: Erica Disco
Uitgeverij: Harper Collins
Genre: Historische roman
Pagina’s: 510

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.