Huisvrouwenvreugd

Als je mij tien jaar geleden had verteld dat ik nog eens blij zou kunnen worden van wapperende wasjes, had ik je keihard uitgelachen. Ik startte in die tijd net mijn eigen huishouden op en ik zag huishouden als een noodzakelijk kwaad. Nu is huishouden nog steeds niet mijn hobby, maar toch betrap ik mezelf tegenwoordig met enige regelmaat op een vorm van huisvrouwenvreugd.

Huishouden als noodzakelijk kwaad

Huishouden zal nooit mijn hobby worden, maar ik houd wél van een opgeruimd huis. Ik laat dus nooit rommel slingeren en zelfs als er alleen een boek op tafel ligt, krijg ik al bijna de behoefte om op te ruimen. Ik houd ook niet van vies, maar zou mezelf niet extreem ‘poetserig’ noemen. Dat is een woord, vind ik. En als dat niet zo is, is het dat vanaf nu wel.

Ik maak elke week keurig mijn huis schoon hoor. Een natte doek over alle oppervlakken en een stofzuiger door het huis. Daar waar het nodig is nog even een dweil over de vloer en klaar zijn we. Maar leuk vind ik dat niet. Ik zie het echt als een noodzakelijk kwaad.

Dat geldt ook voor regelmatig terugkerende klusjes als de vaatwasser uitruimen en koken. Niet mijn hobby. Nu zou ik wassen ook geen hobby noemen en ik vind het ook niet leuk en toch… Toch halen sommige onderdelen van de was en andere huishoudelijke klusjes mijn lijstje met huisvrouwenvreugd.

Huisvrouwenvreugd op een rij

De dingen waar ik stiekem behoorlijk blij van kan worden als het gaat om huishouden:

• Een wasrek vol kleur. Dat kan een rek vol gekleurde handdoeken zijn, maar ook een rek vol gekleurde kleding. In de winter word ik daar extra blij van, want dan betekent dat dat het me is gelukt om tussen alle donkere winterkleding door nog kleur te vinden.
• Een gedweilde vloer. Pff, ja, ik heb een hekel aan dweilen. Maar als ik mezelf er dan weer eens toe zet om het hele huis te doen, vind ik het resultaat wél heel erg prettig.
• Een leeg aanrecht. Misschien ligt het aan mij, maar op mijn aanrecht verzamelt zich af en toe van alles. Van pillendoosjes tot afwasborstels en lege glazen. Maar als het aanrecht leeg en schoon is, voel ik me helemaal op en top huisvrouw.
• Om acht uur ’s morgens in de supermarkt zijn. Huisvrouwengoal toch?
• Ook zoiets. Ik vind het tegenwoordig lekker om in de tuin bezig te zijn. Onkruid uit mijn bakken, planten snoeien. Ik weet niet wat ik meemaak…
• Wandelen terwijl de was draait. Het voelt voor mij elke keer toch als een cadeautje. Dan loop ik buiten en denk ik: ha, terwijl ik hier loop, wordt thuis de was voor me gedaan. O, en ultiem genot is natuurlijk als dan precies bij thuiskomst de wasmachine piept omdat de was klaar is!
• Schoonmaakmiddel in de bonus. Ehm…ja, gewoon. Is fijn toch?

Lekker burgerlijk

Stiekem zou ik de rij nog best een beetje langer kunnen maken, maar dat ga ik niet doen. Het is zo al burgerlijk genoeg. Nee, oké, misschien niet burgerlijk, maar soms voelt het wel zo. Dan denk ik even aan mijn jongere ik en ik weet dat die zich niet voor kon stellen dat ik ooit van deze dingen blij zou kunnen worden. Maar goed, het kan. Zou er dan toch iets van een huisvrouw in me zitten, ergens heel diep vanbinnen?