Het buitenleven

Het buitenleven is iets waar iedereen andere associaties bij heeft, maar ik heb het hier over letterlijk buiten leven. Dan bedoel ik dus buiten eten, buiten bloggen, buiten hobby’s uitvoeren, enz. Ik ben er dol op. Op de plek waar ik nu woon, is het ideale buitenleven niet mogelijk voor mij, maar toch zat ik dit jaar al vaker buiten dan ooit.

Buiten leven is niet ideaal in mijn ‘tuintje’

Het grootste probleem van mijn ‘tuintje’ is dat het maar aan één kant min of meer afgesloten is. De rest is open. En hoewel ik het heerlijk zou vinden om rechtstreeks vanuit mijn bed naar buiten te lopen voor stille tijd en daarna ontbijt, doe ik dat niet. Ik ga niet in mijn pyjama naar buiten als alle naar hun werk vertrekkende buren langs komen lopen en ik heb geen zin dat iedereen mijn overheerlijke ontbijt uit mijn kommetje zit te kijken.

Buiten eten valt dus af. Buiten lezen vind ik ook ingewikkeld, want ik ben te snel afgeleid.
Nu wil ik graag verhuizen en bij mijn nieuwe huis zou ik graag een afgesloten balkon, maar liever nog een tuintje hebben. Niet dat ik binnenkort ga verhuizen hoor, maar een mens mag dromen.

Mijn tuintje bloeit!

Dit jaar zat ik tot nu toe al veel meer buiten dan ik ooit in een heel jaar heb gezeten. Dat heeft voornamelijk te maken met het feit dat mijn tuintje nu aan één kant min of meer is afgeschermd. Vorig jaar plantten mijn moeder en ik nieuwe planten en die zijn dit voorjaar behoorlijk gaan groeien.

In eerste instantie had ik het zelf niet eens door, maar er kwamen steeds meer nieuwe knoppen en bladen aan de planten. Het was mijn buurvrouw die me wees op die ‘uitlopers’. “Kijk, ze gaan uitlopen. Ze doen het echt goed.” Ik stond toen eerlijk gezegd op het punt om te gaan snoeien, maar dat heb ik maar snel uitgesteld tot het najaar of tot ik vind dat alles groot/hoog/breed genoeg is.

Proeven van het buitenleven

Met dank aan die uitgelopen planten zat ik dus al heel veel buiten. Ze zorgen ervoor dat langslopende buren me niet aanspreken. Misschien zien ze me wel, maar een praatje is toch wat ongemakkelijk zo door die plantenhaag heen. En ja, ik hoor ze natuurlijk wel lopen, maar ik ben er heel goed in om te doen alsof ik ze niet hoor en om gewoon door te gaan met waar ik mee bezig was. Helaas hoor ik wel de muziek van de buren, maar ja, die hoor je in een gewone tuin ook, dus dat is gewoon een kwestie van dikke pech en naar binnen vluchten als ik gek word.

Ik schreef dit jaar al wat blogs buiten en ik las er zelfs al een paar boeken. Heerlijk in het voorjaarszonnetje en soms in de schaduw. Bij warmte kook je namelijk weg in mijn ‘tuintje’, tussen de huizen en op het dak van winkels. Maar dat geeft niet. Ik proef nu een beetje aan het buitenleven (of het buiten leven) en ik vind het heerlijk. Ik kan niet wachten op nog meer dagen waarop ik van dat buitenleven kan proeven. Lekker lezen en bloggen en uiteraard af en toe een beetje wegdromen en denken aan dat echte buitenleven. Ooit, op een dag…