Lol om het kleinste kamertje

Bij lol om het kleinste kamertje verwacht je misschien een blog over poep- en pisgrapjes. Geloof me: ik heb lang genoeg in het onderwijs gewerkt om daar wel drie blogs mee te kunnen vullen. Sommige kinderen gaan naar de wc om er bij te kletsen en de andere dingen wil je niet weten, maar daar gaat dit dus niet over. Het gaat óók niet over de praatjes die ik hoorde op de maag- darm- leverafdeling waar ik twee keer lag. Dit gaat over lol die ik had en heb om en op het kleinste kamertje. Ik gaf mijn wc namelijk een kleine make-over en ben er heel blij mee.

Tijd voor verandering

Tien jaar geleden kocht ik mijn huis als nieuwbouwhuis en was ik de eerste bewoner. Tijdens het bouwproces was ik vrij laat met aankopen, dus ik had geen inspraak meer in de badkamer en de wc. Er kwam gewoon een simpele badkamer en een simpele wc in het huis. De ‘standaardvariant’ met donkergrijze vloertegels en witte muurtegels. Wat mij betreft overigens meer dan prima. Ik ben er tien jaar later nog steeds meer dan tevreden mee.

En toch was het na tien jaar tijd om wat dingen te veranderen. Die donkergrijze vloertegels en die witte muurtegels vond ik nog steeds prima, maar het kriebelde om van het kleinste kamertje wat leuks te maken. Mijn muurtegels komen tot ongeveer halverwege en de bovenkant van de muur is geverfd met structuurverf. Tien jaar geleden deed ik daar niets aan. De muren waren in z’n geheel wit. Zo zag dat er tien jaar uit:

De wc moest een oefening worden

Vooral mijn gang was na tien jaar wel toe aan een opknapbeurt. Het behang was hier en daar los gaan laten, maar vooral heel erg verkleurd. Ik was van plan om die gang zelf aan te pakken, maar ik had in mijn leven nog nooit iets anders dan grondverf aangeraakt. Het leek me niet zo’n goed idee om dan in de gang mijn allereerste ‘klusstappen’ te zetten.

En toen opeens, exact op de dag dat ik tien jaar in dit huis woonde, wist ik het: ik begin met de wc. Dan kan ik een beetje klooien en oefenen en als het lelijk wordt, is dat niet zo heel erg. Pinterest leerde me dat het leuk is om de muur boven de tegels een kleurtje te geven. En dus toog ik een dag later naar de bouwmarkt. Ik had namelijk bedacht dat ik de bovenkant van de muur donker zou gaan maken. Grijs of zwart of donkergroen en in de bouwmarkt zou ik een definitieve keuze maken.

Een kloddertje roze hier…

Uiteindelijk zag ik in de bouwmarkt een prachtige kleur donkergroen. Ik had ‘m al bijna meegenomen naar de kassa, maar toen viel mijn oog nog op iets anders: oudroze.

Ik begon te twijfelen. Roze muren, wie doet dat nou?! Tegelijkertijd kwam mijn eigenwijze ik boven: ik woon daar alleen; er is niemand die zich kan bemoeien met de kleur die ik op de muren smeer en het is maar een wc, dus waarom niet?
Mijn eigenwijze kant won. Met een pot roze verf, kwasten, verfrollers, afplaktape en meer van dat soort spul toog ik weer naar huis.

Lol in het kleinste kamertje

Zoals ik al schreef, had ik nog nooit iets anders gedaan dan dingen in de grondverf gezet. Ik vertelde mezelf dus dat dit een heel grote mislukking kon worden. Maar dat werd het niet. Ik bleek dat verven heel leuk te vinden en was een middagje heerlijk zoet. Over zoet gesproken: de kleur was natuurlijk ook heerlijk zoet. Langzaam maar zeker veranderde wit in roze en ik vond het fantastisch. Ik had zo’n lol daar in dat kleinste kamertje.

Een dag later klodderde ik er nog wat roze tegenaan, want de eerste laag was niet helemaal dekkend.
Nog nooit was ik zo blij als mijn blaas weer eens vond dat die vol was en geleegd moest worden. Ik genoot van mijn roze muren.
Toen uiteindelijk alle verf droog was, bewonderde ik het (bijna) eindresultaat. Ik heb geen tel spijt van het roze, want kijk: dit is mijn wc nu (hoewel ik de kleur niet precies op de foto krijg, want er is geen daglicht in de wc):

Wat blijkt: ik kan verven. En ik vind al dat geklus nog leuk ook! Er moet nog wel een ‘kleine’ finishing touch komen. Ik ben bezig met een diamond painting die ik boven de wc wil hangen. Hij kleurt perfect bij de nieuwe muren. Hieronder zie je op de foto rechts hoe dat dan moet worden, maar je begrijpt: dan moet ik eerst nog heel wat uren steentjes plakken. Dat vind ik alleen maar leuk, dus geen probleem!

Maar… voor het tijd was om steentjes te plakken, dook ik eerst nog in een ander project. Het project waar de kriebels mee begonnen: de gang. Als alles helemaal af is, zal ik daar ook een blog over maken.